Αυτη τη στιγμή παίζεται ένας απίστευτος ιδιότυπος τζόγος, μεταξύ εμπόρων αρχηγών κρατών. Ή προς το ορθότερον, λαμβάνει χώρα μια πολιτική εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου, μια πολιτική συναλλαγής και ανταλλαγής μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., της Τουρκίας και του διευθυντηρίου των Βρυξελλών, δηλαδή του Βερολίνου. Και όλο αυτό το παιχνίδι παίζεται στις πλάτες των ταλαίπωρων φυγάδων, οι οποίοι εκδιώκονται από τις χώρες τους και οδηγούνται στην Ευρώπη, μέσω Ελλάδας κατά κύριο λόγο και μέσω Ιταλίας δευτερευόντως. Το όλο σκηνικό, μόνο ανθρώπινη αλληλεγγύη δεν καταδεικνύει, πόσο μάλλον υπεράσπιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τα οποία κόπτονται οι υποκριτές της Ευρώπης. Τι συμβαίνει λοιπόν;
Με αφορμή το ζήτημα της μεταναστευτικής ροής, οι κυβερνήσεις των κρατών μελών διαγκωνίζονται ποιος θα ζητήσει περισσότερα χρήματα από τις Βρυξέλλες, μέσω του Βερολίνου, είτε για να «σιωπήσει» είτε να προσφέρει καλύτερες …υπηρεσίες στους Σόιμπλε – Μέρκελ. Η Τουρκία προς στιγμήν αποδεικνύεται καλύτερος «τζαμπάζης», η οποία εξασφαλίζει τη μερίδα του λέοντος.
Για όσους δεν γνωρίζουν πρόκειται για έμπορο αλόγων. Και όλα αυτά στο όνομα της αλληλεγγύης! Δηλαδή, για να γίνει πιο κατανοητό, οι νεοαποικίες της γερμανικής Ευρώπης, υπόσχονται να εγκαταστήσουν όσο το δυνατόν περισσότερους μετανάστες λαθραίους ή μη (για τους πρόσφυγες υπάρχει ειδική μέριμνα), με αντάλλαγμα, τη δημοσιονομική χαλάρωση (που σημαίνει ότι οι ηγέτες γίνονται πιο αρεστοί στους υπηκόους τους) ή κατά κεφαλήν επιδότηση για τους φυγάδες που θα φιλοξενούν. Και αυτή τη στιγμή, το ευρωσύστημα βρίσκεται σε οργασμό, με τους γκαουλάιτερς να επισκέπτονται και να συνδιαλέγονται με τα ενδιαφερόμενα κράτη. Ο εκπρόσωπος του Δ’ Οικονομικού Ράιχ κατά κόσμον Βολφγκανγκ Σόιμπλε, άφησε μια ανοιχτή …χαραμάδα για έμμεση κατάργηση του «χρυσού κανόνα» για όσο διάστημα χρειαστεί. Αντί λοιπόν, να σταματήσουν την πηγή του κακού, τους εξτρεμιστές του ισλάμ, τους ανεξέλεγκτους αμερικανικούς βομβαρδισμούς, στους οποίους μετέχει και η Ευρώπη, για να λυθεί οριστικά το ζήτημα, κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Προκαλούν μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη, για έναν λόγο: για φθηνά ανά πάσα στιγμή εργατικά χέρια και να εκβιάζουν έμμεσα το εργατικό δυναμικό της Ε.Ε. Καταργώντας έτσι κάθε έννοια εργατικού και ανθρώπινου Δικαίου για τα οποία έχυσαν το αίμα τους πρόγονοι αυτών των ανεκδιήγητων πολιτικών ταγών της Ε.Ε.
