Ωδή στην Γ’ Ελληνική Δημοκρατία!

Η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία, αυτή που εγκαθιδρύθηκε στη χώρα με τη Μεταπολίτευση, έπειτα από 7 χρόνια γύψου, αποδεικνύεται πολύ σκληρή για να πεθάνει. Ευτυχώς. Και αυτό δεν αφορά μόνο στη χθεσινή απόφαση -αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. 

Η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία δοκιμάστηκε πολλαπλώς και ποικιλοτρόπως τα τελευταία δέκα χρόνια. Τα χρόνια, δηλαδή, που επί της ουσίας γέννησαν μία «χαμένη γενιά» ή, τελοσπάντων, για να μην κατηγορηθούμε πως δραματολογούμε, γέννησαν την πρώτη μεταπολεμικά γενιά που έχει προεξοφλήσει ότι θα ζήσει χειρότερα από τους πατεράδες και τους παππούδες της. 

Η Δημοκρατία δοκιμαζόταν κάθε φορά που οι τροϊκανοί, ο Σόιμπλε, τα διάφορα «κρίσιμα Eurogroup» και πάει λέγοντας, ζητούσαν από την εκάστοτε κυβέρνηση να «παρακάμπτει» το Σύνταγμα για να επιβάλλονται τα ζητούμενα μέτρα. Άνθρωποι καταστράφηκαν, όνειρα ακυρώθηκαν, ο προγραμματισμός ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων ανατράπηκε, η μη αναδρομικότητα των νόμων πήγε περίπατο. 

Και, βεβαίως, πέραν των δημοσιονομικών παρεμβάσεων ή των δικαστικών αποφάσεων που πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων του ΔΝΤ και των λοιπών αποτυχημένων «χαρτογιακάδων», η Δημοκρατία δοκιμάστηκε και σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο: η χώρα πέρασε από μία επιχείρηση αποσταθεροποίησης και ανατροπής εκλεγμένου πρωθυπουργού, η οποία δεν έγινε μόνο από την «ανταρσία» των «βενιζελικών» του ΠΑΣΟΚ, αλλά και από την χείρα βοηθείας των ξένων. Κάπως έτσι, χωρίς να ψηφίσουμε αποκτήσαμε έναν -αξιόλογο, κατά τα άλλα- τραπεζίτη πρωθυπουργό. Η απελπισία και η φτώχεια γιγαντώθηκαν, οι νεοναζί βγήκαν στο προσκήνιο, ένα εκατομμύριο κόσμος έδινε ραντεβού κάθε Κυριακή στο Σύνταγμα και, ταυτοχρόνως, η κρίση βάθαινε. 

Οι ξένοι συνέχισαν να παίζουν με την Δημοκρατία μας, όταν αποφάσισαν ότι δεν τους άρεσε η αριστερή κυβέρνηση. Προκάλεσαν πιστωτική ασφυξία, επιχείρησαν να ρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ, έκλεισαν τις τράπεζες και, αν δεν είχε καταγραφεί η βροντερή απάντηση του λαού στο δημοψήφισμα του 2015, μπορεί και να τα είχαν καταφέρει. 

Δεν τα κατάφεραν, όμως. Όπως και οι νεοναζί δολοφόνοι δεν κατάφεραν επί μακρόν να εκμεταλλεύονται την ανέχεια και την απελπισία ενός ολόκληρου λαού. Η Δημοκρατία νίκησε, ακόμη κι όταν κεντρικά ΜΜΕ και προβεβλημένοι δημοσιογράφοι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να «ξεπλύνουν» τους μαχαιροβγάλτες. 

Πήρε χρόνο. Χρειάστηκαν πολλές μάχες. Κατεγράφησαν στιγμές οριακές. Όμως η Δημοκρατία απέδειξε πως αντέχει και ξέρει, μέσω ημών των πολιτών, να κερδίζει όλες τις μάχες. Γιατί η Δημοκρατία είναι το πιο ανεκτικό πολίτευμα. Όμως, άλλο πράγμα το «ανεκτικό» και άλλο το «ηλίθιο». 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ