Όχι, δε βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι

Τα περισσότερα ΜΜΕ –και σίγουρα όλα τα φιλοκυβερνητικά- μας ενημερώνουν αναλυτικά για την απρόβλεπτη τροπή που έχει πάρει η διαχείριση της πανδημίας στην  Ευρώπη. Ακούμε αναλυτικά ρεπορτάζ για το πώς ο πρόεδρος Μακρόν αποφάσισε να θέσει σε τρίτο lockdown όλη τη Γαλλία και να κλείσει για τρεις εβδομάδες τα σχολεία, αλλά και για το πώς η Άνγκελα Μέρκελ βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τους πρωθυπουργούς πολλών γερμανικών κρατιδίων, προσπαθώντας να «επιβάλει» την παράταση των περιοριστικών μέτρων εξαιτίας της υψηλής μεταδοτικότητας των μεταλλάξεων. Το υπονοούμενο είναι προφανές: όλοι στην Ευρώπη βράζουμε στο ίδιο καζάνι, η Ελλάδα  δεν είναι εξαίρεση, «δείτε τί συμβαίνει στις άλλες χώρες», είναι σαν να μας λένε κάποιοι, απευθυνόμενοι στο συλλογικό υποσυνείδητο και στον συνειρμό μας.

Ε, δεν βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι. Εντάξει, υπάρχουν μεγέθη και στατιστικά που δείχνουν ότι σε άλλες κατηγορίες η Ελλάδα είναι σε υψηλές θέσεις ως προς τη διαχείριση της πανδημίας, σε άλλες είναι περίπου κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, σε άλλες βρίσκεται κοντά στον «πάτο». Όμως, αν σκεφτούμε λίγο με ποιες χώρες συγκρινόμαστε και από ποια αφετηρία ξεκίνησε η καθεμία, τότε θα καταστεί σαφές ότι δεν βράζουμε στο ίδιο καζάνι. Αλλά και πως η αποτυχία των κυβερνώντων να διαχειριστούν την πανδημία είναι αυτή που μας έχει καταστήσει να συγκρινόμαστε με χώρες που δε θα έπρεπε καν να είμαστε στην ίδια κατηγορία.
Και εξηγούμαστε: η Ελλάδα στα τέλη Μαΐου-αρχές Ιουνίου είχε πρακτικά εξαλείψει τον ιό, όταν άλλες χώρες είχαν ακόμη κρύο και μετρούσαν χιλιάδες κρούσματα και διασωληνωμένους. Επίσης, η Ελλάδα απόλαυσε έναν εξαιρετικά ζεστό χειμώνα, που με εξαίρεση ενάμιση-δύο μήνες, βοηθούσε για τη διαχείριση της πανδημίας στους εξωτερικούς χώρους. Επίσης, η Ελλάδα έχει μία πολύ πιο «κλειστή» οικονομία σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Για παράδειγμα, ενώ η Ελλάδα δεν μοιράζεται κοινά ευρωπαϊκά σύνορα με άλλες ευρωπαϊκές χώρες πλην Βουλγαρίας, ένας κάτοικος του Βελγίου ή της Γαλλίας ή της Γερμανίας είναι εξαιρετικά εύκολο να περάσει από τη μία χώρα στην άλλη –μόνο μία ταμπέλα στην Εθνική τον ειδοποιεί πως βρίσκεται σε άλλη χώρα.

Με άλλα λόγια, συγκρίνουμε μήλα με πορτοκάλια. Στην Ελλάδα είχαμε ζέστη, τα είχαμε πάει εξαιρετικά καλά με την διαχείριση του πρώτου κύματος και η κυβέρνηση είχε έναν ολόκληρο χρόνο για να προετοιμαστεί ενισχύοντας το ΕΣΥ, τις αστικές αστικές συγκοινωνίες, τα σχολεία. Αντί, λοιπόν να βράζουμε στο ίδιο ζουμί με τους υπόλοιπους, θα έπρεπε να είμαστε πολύ καλύτερα και όχι στην ίδια –αν όχι χειρότερη κατάσταση. Αντ’ αυτού, τα νοσοκομεία ξεχειλίζουν και τη Δευτέρα ετοιμαζόμαστε για τα πρώτα δειλά βήματα χαλάρωσης του μακρύτερου και πλέον αναποτελεσματικού lockdown στην Ευρώπη. Και αυτό δεν το λες επιτυχία.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ