Μπορεί σε μία συγκυρία που όλοι, κλεισμένοι στα σπίτια μας, μετράμε νεκρούς συμπολίτες μας και διασωληνωμένους που δίνουν μάχη, κάθε σκέψη πολιτικής «κεφαλαιοποίησης» αυτής της κατάστασης να μοιάζει τουλάχιστον ανατριχιαστική, αλλά φαίνεται ότι κάποιοι δεν ανατριχιάζουν εύκολα. Το γεγονός, δηλαδή, ότι σιγά σιγά εμφανίζονται στον φιλικό προς την κυβέρνηση Τύπο -δηλαδή στην συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ- άρθρα και αναλύσεις για το πώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης «πρέπει να μηδενίσει το κοντέρ» δείχνει ότι οι πολιτικοί σχεδιασμοί για την επόμενη μέρα έχουν ξεκινήσει. Έστω κι αν πρόκειται για σχέδια επί οικονομικών και κοινωνικών ερειπίων.
Το σκεπτικό όσων εισηγούνται στον Κυριάκο Μητσοτάκη εκλογές αμέσως μετά το τέλος της πανδημίας είναι, λίγο-πολύ, γνωστό: σε κάθε μεγάλη κρίση, η κοινωνία έχει την τάση να συσπειρώνεται γύρω από τους εκάστοτε κυβερνώντες. Συν τοις άλλοις, όσο μιλάμε ακόμη για την καραντίνα και την υγειονομική κρίση και δεν βρίσκεται σε πρώτο πλάνο η δύσκολη επόμενη μέρα για την κοινωνία, την οικονομία και τον κόσμο της εργασίας, η κυβέρνηση θα μπορεί να κεφαλαιοποιεί την έγκαιρη λήψη περιοριστικών μέτρων και αναστολή λειτουργίας των σχολείων. Πέραν αυτού, αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσφύγει σε εκλογές, θα μπορεί να επικαλεστεί «δημοκρατική ευαισθησία», βάσει της οποίας θα ζητεί νέα εντολή για το νέο τοπίο που θα αφήσει πίσω του ο κορωνοϊός.
Αυτό, λοιπόν, είναι το σκεπτικό όσων -κορυφαίων υπουργών συμπεριλαμβανομένων- εισηγούνται στον Κυριάκο Μητσοτάκη να προσφύγει σε εκλογές αμέσως μόλις η επιδημία υποχωρήσει. Βεβαίως, η πραγματικότητα δεν είναι πάντα τόσο ευθύγραμμη. Γιατί, μόλις φύγει ο κορωνοϊός -είτε προσωρινά, είτε μόνιμα- η ζοφερή πραγματικότητα θα φανεί κατευθείαν, με ρυθμό ραγδαίο. Πολλοί μικρομεσαίοι επιχειρηματίες δε θα μπορέσουν να ανοίξουν τις επιχειρήσεις τους, πολλοί αυτοαπασχολούμενοι και ελεύθεροι επαγγελματίες θα «πνιγούν» από τα χρέη και τους φόρους, πολλοί εργαζόμενοι θα ειδοποιηθούν από τους εργοδότες τους ότι δεν έχουν πλέον δουλειά. Το φάσμα της ύφεσης θα απειλήσει κατευθείαν την ελληνική οικονομία και, αμέσως μετά το υγειονομικό σοκ και το σοκ της καραντίνας, θα έρθει το οικονομικό σοκ. Και σε συνθήκες τέτοιου σοκ, οι κάλπες μπορεί να αποδειχθούν «γκαστρωμένες», όπως έλεγε και ο Φλωράκης. Άλλωστε, μετά τον Β’ Παγκόσμιο, και ο Τσόρτσιλ με βεβαιότητα νίκης πήγαινε στις κάλπες. Και, ως γνωστόν, έχασε.
