Πόσο τυχαίο είναι ότι, την ίδια στιγμή, που η, εκτός ορίων, τουρκική ηγεσία, εξαπολύει ευθείες απειλές κατά της Ρωσίας, έχοντας και πάλι τη συνηγορία του Δυτικού παράγοντα, έγκυρα μέσα ενημέρωσης-δυτικά φυσικά-του επιπέδου του BBC, ανακινούν ξεχασμένα ζητήματα, όπως η, προ ετών, δολοφονία Ρώσου αντικαθεστωτικού ή, ακόμη, το ύψος των περιουσιακών στοιχείων του Βλαντιμίρ Πούτιν;
Είναι κάτι παραπάνω από προφανής ο συνειρμός. Υπάρχει, στη διεθνή κοινότητα, ένας «κακός» κι αυτός δεν είναι άλλος, από τον Ρώσο πρόεδρο. Ο συνειρμός πάει ακόμη πιο μακριά, «ενοχοποιώντας» αποκλειστικά τον κ. Πούτιν, ως τον «ταραξία», που «βάζει φωτιά» στον πλανήτη. Μακριά από μας, οποιαδήποτε ιδέα «αγιογράφησης» του Ρώσου προέδρου, που, ασφαλώς, δεν ενσαρκώνει το πρότυπο της «αδελφής Τερέζας». Ούτε, βέβαια, το εσωτερικό καθεστώς, στην Ρωσία, είναι το ιδανικό υπόδειγμα. Αλλά, ποιοι είναι οι «κατήγοροι»; Για να πούμε δε τα πράγματα με το όνομα τους, κατά πόσο ο βίος και η πολιτεία, κάποιων ηγεσιών, στην αποκαλούμενη Δύση, τους επιτρέπει καν, να παριστάνουν τους τιμητές; Να θυμίσουμε, λοιπόν, για να μην ξεχνιόμαστε, πως είναι η «πεφωτισμένη» και «ουμανιστική» Δύση, που, όχι απλώς ανέχεται, αλλά έμπρακτα στηρίζει καθεστώτα, όπως, επί παραδείγματι, της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ, όπου έννοιες όπως δημοκρατία, ελευθερία ή σεβασμός στη γυναικεία προσωπικότητα, αποτελούν το πιο «σύντομο ανέκδοτο»; Ποιοι «κανακεύουν» το «νεοσουλτάνο» Ερντογάν, ενισχύοντας τις καισαρικές του τάσεις;
Αλλά και σε σχέση με τη σημερινή διεθνή κατάσταση και τους κινδύνους γενικευμένης, στρατιωτικής, σύρραξης, ποιοι ήταν αυτοί που… έβαλαν το φιτίλι; Ποιοι αποσταθεροποίησαν τα καθεστώτα της Λιβύης και του Ιράκ, εξοντώνοντας τους ηγέτες τους, «δημιουργώντας» στη θέση τους, συνθήκες χάους και εμφυλίου; Είναι, τυχαίο, ότι στα «διάκενα» της ανύπαρκτης εξουσίας, σε αυτά τα κράτη, «άνθισαν» η Αλ Κάϊντα κατ` αρχάς και, εν συνεχεία, η ISIS; Ποιοι υποδαύλισαν την εξέγερση στην Ουκρανία, προκαλώντας, δικαιολογημένα, αίσθημα περικύκλωσης, στη ρωσική ηγεσία; Ποιοι, τέλος, προκάλεσαν, εξαιτίας αυτών των απρόκλητων επεμβάσεων τους, τα, ανεξέλεγκτα πλέον, προσφυγικά κύματα, αλλά και σε ποιες χώρες αναπτύσσονται, από επίσημα χείλη, ανατριχιαστικές απόψεις και ιδέες, για την αντιμετώπιση τους;
Χρήσιμα, βέβαια, τα διδάγματα από το έργο του Οργουελ, για όσους επιδιώκουν αντιστροφή της πραγματικότητας, αλλά, ενίοτε, γίνονται μπούμερανγκ…
