Την ώρα που εδώ έχουμε χαθεί μετρώντας νεκρούς, διασωληνωμένους και εναπομείνασες κλίνες ΜΕΘ, στον κόσμο συμβαίνουν σπουδαία πράγματα: σήμερα, για παράδειγμα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, σε μία εντυπωσιακή αναίρεση της πολιτικής του προκατόχου του, Ντόναλντ Τραμπ, έχει συγκαλέσει σε τηλεδιάσκεψη 40 ηγέτες από μεγάλες χώρες του κόσμου –του Ερντογάν συμπεριλαμβανομένου- με στόχο να γίνει μία πρώτη συζήτηση για την εκ νέου τροχοδρόμηση της συμφωνίας των Παρισίων για την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Σήμερα, εξάλλου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα της Γης και ο πλανήτης κρατά κυριολεκτικώς την ανάσα του –βλέπετε, οι στόχοι για το φαινόμενο του θερμοκηπίου έχουν πάει περίπατο. Η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη υπολογίζεται περί τους 3 βαθμούς Κελσίου, ενώ η κατάσταση έχει εκτροχιαστεί τόσο πολύ, ώστε αν τεθεί ξανά στις ράγες η συμφωνία των Παρισίων, τότε για όλες τις χώρες τα μέτρα θα πρέπει να αυστηροποιηθούν για να επιτευχθούν οι παλιοί στόχοι.
Ταυτοχρόνως, οι χώρες θα πρέπει μεταξύ τους να ξαναγνωριστούν. Η προεδρία Τραμπ έχει αφήσει βαθιές πληγές στο προφίλ των ΗΠΑ και ευλόγως, ο ηγέτης μίας μεγάλης χώρας θα μπορούσε να ρωτήσει τον Μπάιντεν: «ωραία, και πώς ξέρω εγώ ότι αν αναπροσαρμόσω όλους τους περιβαλλοντικούς και βιομηχανικούς στόχους για τη χώρα μου, δε θα εκλεγεί στις ΗΠΑ σε 4 χρόνια ένας ακόμη καραγκιόζης και τα τινάξει όλα στον αέρα;». Όντως, το απόθεμα αξιοπιστίας των ΗΠΑ έχει μειωθεί και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου –που, πάντως, σε όλα τα μεγάλα θέματα έχει δείξει πως έχει σοβαρές και ειλικρινείς προθέσεις.
Όμως, το παρελθόν είναι βαρύ: ο Κλίντον έφερε τις ΗΠΑ στην πρώτη γραμμή της «πράσινης» πρωτοπορίας για να έρθει μετά ο Μπους και να ακυρώσει την συμφωνία του Κιότο. Ο Ομπάμα πρωτοστάτησε για τη Συμφωνία των Παρισίων και ο Τραμπ τα τίναξε όλα στον αέρα.
Όπως και να έχει, ο χρόνος δεν είναι πολύς: οι χώρες πρέπει να ξανασυστηθούν, οι «πράσινοι» στόχοι και το ενεργειακό αποτύπωμα κάθε χώρας πρέπει να ευθυγραμμιστεί με τις ανάγκες του πλανήτη και ο αρμόδιος των ΗΠΑ για την κλιματική αλλαγή, Τζον Κέρι, έχει πολλή δουλειά μπροστά του. Η συνομολόγηση μίας φιλόδοξης συμφωνίας ΗΠΑ-Κίνας, για την οποία ο Κέρι είχε πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι μια αρχή. Όμως, η συνέχεια είναι εξαιρετικά δύσκολη μεν, απολύτως απαραίτητη δε.
