Από την σκόνη πλυσίματος για λεύκανση μέχρι τις διαφημίσεις φαρμακούχων σαπουνιών, οι πακιστανικές τηλεοπτικές διαφημίσεις έχουν ένα κοινό- είναι μέτριες και παράλογες, γράφει στο θέμα της η εφημερίδα του Καράτσι DAWN, υποστηρίζοντας ότι τα διαφημιστικά γραφεία δεν συνειδητοποιούν ότι ο μέσος τηλεθεατής είναι σημαντικά πιο έξυπνος από το δημιουργικό προσωπικό τους!
Έστω ότι είμαι ένας λογιστής, αναφέρει χαρακτηριστικά ο δημοσιογράφος της DAWN στο ξεκίνημά του ρεπορτάζ και αναρωτιέται αν υπάρχει κάτι πιο βαρετό από αυτό… «αν υπάρχει τίποτε πιο μονότονο από την πρόσθεση αριθμών για να εξασφαλίσεις τα προς το ζην, όμως κάθε μέρα όταν επιστρέφω στο σπίτι μου και κάθομαι μπροστά από την τηλεόραση, ξεχνάω το ανούσιο της ύπαρξής μου χάρη στο τσουνάμι της μετριότητας των διαφημίσεων που προβάλλονται στην τηλεόραση»…
Η DAWN μιλάει για τις σκόνες πλυσίματος, μην διστάζοντας να γράψει ότι… «όλη η ηλιθιότητα συγκεντρώνεται σε αυτό το τμήμα της αγοράς και είναι δύσκολο να το κατανοήσεις, μετά την έμπνευση κάποιου να μετατρέψει τις σκόνες πλυσίματος σε επιστημονικά έργα για να πείσει τις μαμάδες να τις αγοράσουν. Έτσι, μία διαφήμιση μας ενημέρωσε ότι η βρωμιά και τα λίπη συσσωρεύονται σε 10 διαφορετικές περιοχές ενός ρούχου! Με συγχωρείτε; Μόνο στις 10 περιοχές θα πρέπει να επιτεθεί η σκόνη πλυσίματος; Τι γίνεται με τα άλλα σημεία; Θα αγοράσουμε μια διαφορετικό σκόνη, η οποία θα ισχυρίζεται ότι ειδικεύεται σε εκείνες; Ή θα έρθει η ημέρα που θα υπάρξει μια ειδική σκόνη για κάθε τετραγωνική ίντσα ενός πουκάμισου»;
Οι διαφημιστικές εταιρείες πρέπει να γνωρίζουν την αντίληψη του καταναλωτή για πολλές από τις διαφημιστικές τους καμπάνιες, είναι το συμπέρασμα του άρθρου της DAWN που επιμένει στην ανάγκη να υπάρξει η κοινή λογική… «δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι το σαπούνι μπορεί να αντικαταστήσει την ακτινοθεραπεία ως θεραπεία για τον καρκίνο»!
