Εννέα αρχές για την αναδιάρθρωση κρατικού χρέους αναμένεται να τεθούν σήμερα στην γενική συνέλευση του ΟΗΕ προς ψήφιση. Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΟΗΕ, μετά από χρόνια συζητήσεων σχετικά με τον τρόπο επίλυσης των προβλημάτων στις διεθνείς πρακτικές αναδιάρθρωσης χρέους, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών θα ψηφίσει σήμερα σχετικά με το σχέδιο ψηφίσματος A / 69 / L.84, το οποίο προβλέπει εννέα βασικές αρχές πάνω στις οποίες πρέπει να βασίζονται όλες οι αναδιαρθρώσεις χρέους.
Οι συζήτηση πάνω σε αυτό το κρίσιμο για την παγκόσμια οικονομία ζήτημα έχουν ήδη ξεκινήσει στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών από το προηγούμενο έτος για τη βελτίωση των διαδικασιών αναδιάρθρωσης χρέους, και η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD – United Nations Conference on Trade And Development) κλήθηκε να παράσχει ουσιαστική υποστήριξη σε αυτές τις διαπραγματεύσεις.
Την περίοδο μέχρι την ψηφοφορία της 10ης Σεπτεμβρίου, προσωπικότητες όπως ο πρώην υπουργός οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης και ο οικονομολόγος Τόμας Πικετί εξέφρασαν την υποστήριξή τους για την έγκριση του ψηφίσματος του ΟΗΕ και το έργο της UNCTAD για το θέμα αυτό σε μια επιστολή που δημοσιεύθηκε στην Guardian στις 8 Σεπτεμβρίου και στην Le Monde στις 9 Σεπτεμβρίου.
Κατά τις αρχές αυτές οι χώρες θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να αναδιαρθρώνουν τα χρέη τους με διαφάνεια, αμεροληψία, ισότιμη μεταχείριση, ασυλία, νομιμότητα, αειφορία, αλλά και στην βάση πλειοψηφικών αποφάσεων. Οι αρχές δεν είναι δεσμευτικές, αλλά εφόσον ψηφιστούν θα μπορεί κάποιο κράτος να τις επικαλεστεί.
Αυτές είναι:
1. Ένα κυρίαρχο κράτος έχει το δικαίωμα, κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας, να σχεδιάσει τη μακροοικονομική πολιτική του, συμπεριλαμβανομένης της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους του, η οποία δεν θα πρέπει να εμποδίζεται. Η αναδιάρθρωση θα πρέπει να αποτελεί έσχατη λύση.
2. Θα πρέπει να επιδεικνύεται καλή πίστη τόσο από τον κράτος οφειλέτη όσο και από όλους τους πιστωτές τους, ώστε να διευκολύνεται η εμπλοκή τους σε εποικοδομητικές διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση του χρέους.
3. Η διαφάνεια πρέπει να προωθηθεί, προκειμένου να ενισχυθεί η λογοδοσία των ενδιαφερόμενων παραγόντων, η οποία μπορεί να επιτευχθεί μέσω της έγκαιρης ανταλλαγής δεδομένων.
4. Η αμεροληψία αποτελεί προϋπόθεση για όλα τα θεσμικά όργανα και τους φορείς που συμμετέχουν στην αναδιάρθρωση του χρέους, ώστε να απολαμβάνουν ανεξαρτησίας και να απέχουν από την άσκηση οποιασδήποτε αθέμιτης επιρροής κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.
5. Η δίκαιη μεταχείριση επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να απέχουν από αυθαίρετες διακρίσεις μεταξύ των πιστωτών, εκτός εάν η διαφορετική μεταχείριση δικαιολογείται από το νόμο.
6. Η ασυλία έναντι ξένων εθνικών δικαστηρίων που σχετίζεται με την αναδιάρθρωση δημόσιου χρέους είναι ένα δικαίωμα των κρατών μελών και οι όποιες εξαιρέσεις πρέπει να ερμηνεύονται περιοριστικά.
7. Η νομιμότητα της διαδικασίας συνεπάγεται ότι οι πράξεις που σχετίζονται με την αναδιάρθρωση του χρέους θα τηρούν τις απαιτήσεις του κράτους δικαίου.
8. Η αναδιάρθρωση του χρέους θα ολοκληρωθεί έγκαιρα και αποτελεσματικά, ώστε να οδηγήσει σε μια σταθερή κατάσταση του χρέους, διατηρώντας τα δικαιώματα των πιστωτών.
9. Η αναδιάρθρωση χρέους που έχει εγκριθεί με ειδική πλειοψηφία των πιστωτών του κράτους δεν πρέπει να επηρεάζεται από εκπροσώπους της μειοψηφίας.
Η ανακοίνωση του ΟΗΕ:
Μετά από χρόνια συζητήσεων σχετικά με τον τρόπο επίλυσης των προβλημάτων στις διεθνείς πρακτικές αναδιάρθρωσης χρέους, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών θα ψηφίσει στις 10 Σεπτεμβρίου σχετικά με το σχέδιο ψηφίσματος A / 69 / L.84, το οποίο προβλέπει εννέα βασικές αρχές πάνω στις οποίες πρέπει να βασίζονται όλες οι αναδιαρθρώσεις χρέους.
UNCTAD έχει ζητήσει για δικαιότερη και πιο αποτελεσματικά μέτρα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του δημόσιου χρέους από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν πίεσε για ρητές αρχές για την αναδιάρθρωση του χρέους (TD / AC2 / 9) και στη συνέχεια, μετά την κρίση χρέους της Νότιας Αμερικανικής, προώθησε την ιδέα της θέσπισης διεθνών κανόνων για την πτώχευση για να ταιριάζουν με εκείνα στα κεφάλαια 9 και 11του Πτωχευτικού Κώδικα, των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ωστόσο, 40 χρόνια αργότερα, οι διεθνείς πρακτικές για την αναδιάρθρωση χρέους εξακολουθούν να έχουν μια σειρά από ελλείψεις, οδηγώντας σε παρατεταμένες διαπραγματεύσεις με την αναδιάρθρωση του χρέους που συχνά έχουν απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, συζητήσεις έχουν ήδη ξεκινήσει στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την εύρεση τρόπων για τη βελτίωση των διαδικασιών αναδιάρθρωσης του χρέους, και η UNCTAD κλήθηκε να παράσχει ουσιαστική υποστήριξη σε αυτές τις διαπραγματεύσεις.
Την περίοδο μέχρι την ψηφοφορία της 10ης Σεπτεμβρίου, προσωπικότητες από τον ακαδημαϊκό και τον δημόσιο βίο συμπεριλαμβανομένου του πρώην υπουργού οικονομικών της Ελλάδας Γιάνη Βαρουφάκη και τον οικονομολόγο Τόμας Πικετί εξέφρασαν την υποστήριξή τους για την έγκριση του ψηφίσματος του ΟΗΕ και το έργο της UNCTAD για το θέμα αυτό σε μια επιστολή που δημοσιεύθηκε στην Guardian στις 8 Σεπτεμβρίου και στην Le Monde στις 9 Σεπτεμβρίου.
Το κείμενο της ανακοίνωσης στα αγγλικά:
«After years of deliberations on how to resolve problems in international debt restructuring practices, the United Nations General Assembly will vote on 10 September on draft resolution A/69/L.84, which provides nine basic principles on which all debt restructurings should be based.
UNCTAD has been calling for fairer and more efficient measures to deal with sovereign debt problems since the late 1970s when it pushed for explicit principles for debt restructuring (TD/AC2/9) and subsequently, following the Latin American debt crisis, promoted the idea of international bankruptcy rules to match those in Chapters 9 and 11 of the United States Bankruptcy Code.
However, 40 years later, international debt restructuring practices still suffer from a number of deficiencies, leading to protracted debt restructuring negotiations with often unpredictable outcomes.
During the past year, discussions have been taking place in the United Nations General Assembly on ways to improve sovereign debt restructuring processes, and UNCTAD was called upon to provide substantive support to these negotiations.
In the run up to the vote on 10 September, eminent figures from academia and public life including former Greek finance minister Yanis Varoufakis and economist Thomas Piketty expressed support for the adoption of the UN resolution and UNCTAD’s work on this topic in a letter published in The Guardian on 8 September and Le Monde on 9 September».
Principles on Sovereign Debt Restructuring Processes
A Sovereign State has the right, in the exercise of its discretion, to design its macroeconomic policy, including restructuring its sovereign debt, which should not be frustrated or impeded by any abusive measures. Restructuring should be done as the last resort and preserving at the outset creditors’ rights.
Good faith by both the sovereign debtor and all its creditors would entail their engagement in constructive sovereign debt restructuring workout negotiations and other stages of the process with the aim of a prompt and durable reestablishment of debt sustainability and debt servicing, as well as achieving the support of a critical mass of creditors through a constructive dialogue regarding the restructuring terms.
Transparency should be promoted in order to enhance the accountability of the actors concerned, which can be achieved through the timely sharing of both data and processes related to sovereign debt workouts.
Impartiality requires that all institutions and actors involved in sovereign debt restructuring workouts, including at the regional level, in accordance with their respective mandates, enjoy independence and refrain from exercising any undue influence over the process and other stakeholders or engaging in actions that would give rise to conflicts of interest or corruption or both.
Equitable treatment imposes on States the duty to refrain from arbitrarily discriminating among creditors, unless a different treatment is justified under the law, is reasonable, and is correlated to the characteristics of the credit, guaranteeing inter-creditor equality, discussed among all creditors. Creditors have the right to receive the same proportionate treatment in accordance with their credit and its characteristics. No creditors or creditor groups should be excluded ex ante from the sovereign debt restructuring process.
Sovereign immunity from jurisdiction and execution regarding sovereign debt restructurings is a right of States before foreign domestic courts and exceptions should be restrictively interpreted.
Legitimacy entails that the establishment of institutions and the operations related to sovereign debt restructuring workouts respect requirements of inclusiveness and the rule of law, at all levels. The terms and conditions of the original contracts should remain valid until such time as they are modified by a restructuring agreement.
Sustainability implies that sovereign debt restructuring workouts are completed in a timely and efficient manner and lead to a stable debt situation in the debtor State, preserving at the outset creditors’ rights while promoting sustained and inclusive economic growth and sustainable development, minimizing economic and social costs, warranting the stability of the international financial system and respecting human rights.
Majority restructuring implies that sovereign debt restructuring agreements that are approved by a qualified majority of the creditors of a State are not to be affected, jeopardized or otherwise impeded by other States or a non-representative minority of creditors, who must respect the decisions adopted by the majority of the creditors. States should be encouraged to include collective action clauses in their sovereign debt to be issued.
