Ο Νίκος, ο Μεβλούτ -ο Δίας και η Ευρώπη

Κάτι ευρύτερο φαίνεται να επιχειρείται να στηθεί στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας. (Ακριβέστερα: Τουρκίας-Ελλάδας καθώς η πρόσφατη συνάντηση των ΥΠΕΞ των δυο πλευρών ακολούθησε επικοινωνία με την Ελληνική πολιτική ηγεσία του Αχμέτ Νταβούτογλου, πρώην ΥΠΕΞ και Πρωθυπουργού της γείτονος, γνωστότερου όμως ως εμπνευστή της πολιτικής “μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες” για την Άγκυρα, τον καιρό που λειτουργούσε ως πανεπιστημιακός και ως σύμβουλος του Ρετζέπ Ταγιπ Ερντογάν). Αυτό το “κάτι” αποτυπώθηκε περισσότερο ως ερώτημα παρά ως συγκεκριμένο περίγραμμα πολιτικής στην συνάντηση Νίκου Κοτζιά – Μεβλούτ Τσαβούσογλου το περασμένο ΣαββατοΚύριακο στην Κρήτη. Καθώς είχε μόλις προηγηθεί συνάντηση του ΤουρκοΚύπριου ηγέτη Μουσταφά Ακιντζή με τον Ερντογάν – με αφορμή τα εγκαίνια της εντυπωσιακής τρίτης γέφυρας του Βοσπόρου… – για το Κυπριακό με δηλώσεις Ακιντζή ότι “η ΕλληνοΚυπριακή πλευρά δεν πρέπει να προβάλλει ανέφικτα αιτήματα”, όπως το να μην παραμείνουν Τούρκοι στρατιώτες και “να τερματισθούν εξ ολοκλήρου οι εγγυήσεις”, είναι φανερό ότι επιχειρείται μια συνολική τοποθέτηση των σχέσεων με πρωτοβουλία Άγκυρας.

Στο χωριό Ψυχρό του Λασιθίου η εορταστική υποδοχή Τσαβούσογλου (με κρητική λύρα και τοπικούς χορούς, ευτυχώς χωρίς χορευτική συμμετοχή των δυο ΥΠΕΞ!) απο τον Νίκο Κοτζιά – σε μια πλατεία βαφτισμένη “Ευρώπη”, προτού οι δυο κατευθυνθούν στο Δικταίον Άντρον, όπου κατά τον θρύλο κατέφυγε ο Δίας μεταμορφωμένος ως ταύρος αφού πρώτα απήγαγε (από την Λιβύη…) την Ευρώπη – και από τις δυο πλευρές επιχειρήθηκε να είναι η ατμόσφαιρα … θερμή. Ο Τούρκος ΥΠΕΞ τόνισε εντελώς ιδιαίτερα το πόσο η Ελλάδα, και ο Αλέξης Τσίπρας αλλά και ο Νίκος Κοτζιάς, στάθηκαν “εξαρχής υποστηρικτικοί/αλληλέγγυοι” προς την Τουρκία στην πρόσφατη απόπειρα πραξικοπήματος. (Φανερή η προσπάθεια Τσαβούσογλου να δείξει αντίθεση με την επαμφοτερίζουσα στάση ΗΠΑ και Ευρωπαίων τις πρώτες ώρες).

Και οι δυο πλευρές προσπάθησαν να αναδείξουν ότι συνεχίζεται η (επανα)προσέγγιση που ξεκίνησε με την επίσκεψη Τσίπρα τον Μάρτιο στην Σμύρνη, με τον Τσαβούσογλου να υπενθυμίζει ότι στην πατρίδα του Αττάλεια “υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που κατάγονται από την Κρήτη” – αλλά και να καταθέτει το αρκετά παράξενο ότι “κανείς δεν καταλαβαίνει καλύτερα από την Ελλάδα και τον Ελληνικό λαό” την Τουρκία στην Ευρώπη.

Ο Κοτζιάς είπε διάφορα παράξενα συμβολικά – ότι δηλαδή ο μύθος της αρπαγής της Ευρώπης λειτουργεί… αντιρατσιστικά και πολυπολιτισμικά (sic) – αλλά δεν παρέλειψε να “ξεφορτώσει” στην Δικαιοσύνη την ευθύνη για την τύχη των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών με το ελικόπτερο οι οποίοι έχουν ζητήσει άσυλο.

Απο εκεί και πέρα, σεμνοπρεπείς αναφορές έγιναν στο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας και στα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, κυρίως όμως υπήρξε ατμόσφαιρα εκτόνωσης των προστριβών – ποιων προστριβών; ώρες πριν Τουρκικό πολεμικό πλοίο παρενόχλησε Κυπριακό ερευνητικό σκάφος μέσα στα χωρικά ύδατα της Κύπρου (της ΤΔΒΚ για τους Τούρκους) ενώ οι παραβιάσεις/παραβάσεις FIR στο Αιγαίο καλά κρατούσαν τους τελευταίους μήνες.

Η Ελληνική στάση, δεν απέχει και τόσο από την “βελτιωμένη” τοποθέτηση των Ευρωπαίων, άμα κρίνει κανείς από την τοποθέτηση της Άνγκελας Μέρκελ ότι “οφείλει να συνεχισθεί ο διάλογος με την Τουρκία”. Ενώ σίγουρα όλοι έχουν το άγχος του Προσφυγικού/της Συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας.

Πλην όμως, με την ένταση στο Κυπριακό το οποίο πηγαίνει πλέον για (μιαν ακόμη…) τελική ευθεία, συν με την Θράκη σε ανησυχία και με το ζήτημα των αιτήσεων ασύλου Τούρκων μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα (και την βαριά καταστολή Ερντογάν), μήπως η νέα φάση αγκαλιασμάτων – έστω και χωρίς κουμπαριές τύπου Καραμανλή ή ζεϊμπέκικα τύπου ΓΑΠ/Ισμαήλ Τζεμ – παραπάει μακριά και γρήγορα;