Ασφαλείς πληροφορίες θέλουν τον Γραμματέα του Τομέα Επικοινωνίας του Κινήματος Αλλαγής, Κυριάκο Κυριάκο, να αποχωρεί από την Χαριλάου Τρικούπη και να επιστρέφει στον ΠΑΟΚ, όπου επί σειρά ετών ήταν υπεύθυνος επικοινωνίας.
Ο Κυριάκος Κυριάκος πρόκειται να αποχωρήσει, έπειτα από συνεννόηση με την επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά, για να αναλάβει όπως όλα δείχνουν, επιτελικό πόστο στον όμιλο του Ιβάν Σαββίδη, αλλά και στον ΠΑΟΚ.
Με το βλέμμα στραμμένο στην επικείμενη αποχώρησή του, ενδιαφέρον παρουσιάζει η συνέντευξη που παραχώρησε στην Κυριακάτικη KONTRA NEWS στο τεύχος της Κυριακής 8 Μαρτίου.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη, (μόνο μερος της οποίας δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα):
- Όλα τα κόμματα συναπαρτίζονται στο εσωτερικό τους από διαφορετικές ιδεολογικές τάσεις. Στο ΠΑΣΟΚ διαχρονικά η μεγάλη ιδεολογική διαμάχη είναι ανάμεσα στους σοσιαλιστές και τους εκσυγχρονιστές. Εσείς που θα κατατάσσατε τον εαυτό σας;
Εγώ επειδή είμαι φρέσκος στην εσωκομματική διαδικασία , δεν είχα υπάρξει τουλάχιστον μέχρι τον Ιούλιο οργανωμένος ποτέ στο κόμμα, παρά μόνο ψηφοφόρος του, δεν μπορώ να πω ότι αντιμετώπισα ποτέ δογματικά κάποια τάση ώστε να αποδεχθώ 100% μία ροπή ή να αντιδράσω 100% σε αυτή. Εγώ νομίζω ότι είμαι αριστερόστροφος άνθρωπος γενικά και στη συμπεριφορά μου και στις ιδέες μου και στην τοποθέτησή μου. Μετριοπαθής. Ο δογματισμός είναι αυτός που με ενοχλεί και για αυτό με ενοχλούν και τα πιο αριστερά κόμματα και τα πιο δεξιά. Νομίζω όμως, ότι αυτή η κουβέντα τώρα, το 2020 παγκόσμια και πανευρωπαϊκά και στην Ελλάδα, δεν έχει τόσο μεγάλο αντικείμενο πια, γιατί η αλήθεια είναι ότι πρέπει να αποδεχθούμε ότι ο σοσιαλισμός ως πολιτική έννοια εφευρέθηκε για να καλύψει ζητήματα της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης, βρισκόμαστε ήδη στην τέταρτη, ενδεχομένως οι επαναστάσεις να είναι πολύ πιο πυκνές και πολύ πιο σύντομες η μία μετά την άλλη, σύντομα θα έρθει και η Πέμπτη και η έκτη και η έβδομη, γιατί τώρα πια γίνεται με γεωμετρική πρόοδο η εξέλιξη και νομίζω ότι πρέπει να αυτοπροσδιοριστούμε, να αυτοπροσδιορίζουμε το στίγμα μας με βάση τα καινούργια δεδομένα. Άρα λοιπόν, πολύ σύντομα θα κληθούμε να έχουμε τέτοια debates, όχι μόνο στο δικό μας κόμμα, συνολικά στα κόμματα, τα οποία θα θέσουν παραπάνω από διλήμματα και για να κάνω ευφυολόγημα, τριλήμματα, τετραλήμματα, κλπ. Δηλαδή, ποια θα είναι η θέση μας για την μετανάστευση η οποία θα γίνει ακόμη εντονότερη και μπορεί να φτάσουμε στο σημείο να έχουμε και ιατρική μετανάστευση, δηλαδή να φεύγουν άνθρωποι από περιοχές οι οποίες αναπαράγουν ιούς και δημιουργούν φόβο εκεί, ή την μετανάστευση της κλιματικής αλλαγής. Ποια θα είναι η θέση μας για την είσοδο της τεχνολογίας στη δημόσια διοίκηση; Μπορεί να φέρει πολλές λύσεις αλλά θα φέρει και πολλά προβλήματα σε θέσεις εργασίας, δηλαδή, υπάρχουν ζητήματα… Παραδοσιακά εγώ είμαι ένας άνθρωπος που πιστεύω στο πρωτείο της πολιτικής και πιστεύω και στο πρωτείο του ανθρώπου. Οπότε, σε αυτά τα ζητήματα θα κληθούμε να απαντήσουμε και στη Συνδιάσκεψη. Αυτά τα ζητήματα θα συζητήσουμε ανοιχτά και χωρίς ταμπού και θα τοποθετηθούμε όλοι.
- Στο παρελθόν έχετε δηλώσει ότι «Σοσιαλιστής γίνεσαι από τις ιδέες σου. Δεξιός γίνεσαι από ιδιοσυγκρασία». Εσάς τι σας έκανε να πιστέψετε στο σοσιαλισμό;
Όταν λέω ότι ο σοσιαλισμός είναι ιδεολογία και το να είσαι δεξιός είναι ιδιοσυγκρασία, λέω ότι στα κομμάτια τα οποία αφορούν το να δημιουργείς συνθήκες για να ανθίσει η κοινωνική συνοχή, ο άνθρωπος, είναι μία δύσκολη διαδικασία που δεν έχει πάντα απτό αποτέλεσμα και έχει να κάνει με το όραμά σου να φτάσεις σε μία κοινωνία σοσιαλιστική, σε μία κοινωνία που υπάρχουν όλα αυτά τα ζητήματα τακτοποιημένα: της διαφάνειας, της ισότητας, της δημοκρατίας, της κοινωνικής συνοχής, της κοινωνικής πρόνοιας. Το να είσαι δεξιός, το να αποφασίζεις δηλαδή ότι προτεραιότητα της ατζέντας σου είναι η απελευθέρωση των αγορών, ή η ενίσχυση της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας, δηλαδή η ενίσχυση των τοιχών πίσω από τα οποία θα αισθάνεσαι ασφαλής, έχει να κάνει με μία ιδιοσυγκρασία φοβική απέναντι στον κόσμο αφενός και αφετέρου σε έναν σκληρό ρεαλισμό που σου λέει ότι η ζωή μας είναι πολύ μικρή για να αλλάξουμε τον κόσμο, ας προσπαθήσουμε να φτιάξουμε τις δικές μας προσωπικές συνθήκες και βλέπουμε. Οπότε θεωρώ ότι κάποιος δε γεννιέται χωρίς οράματα, ενδεχομένως κάποια στιγμή στη ζωή του αναγκάζεται να συμβιβαστεί ότι τα οράματα είναι χαμένος χρόνος. Κι όντως, υπάρχουν πολλές ήττες των οραματιστών ανθρώπων και των ιδεολόγων ανθρώπων, που μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι ίσως για κάποιον είναι βολικότερο απλά να τακτοποιήσει τις δικές του προσωπικές συνθήκες. Αυτό είπα και αυτό εννοώ όντως. Δεν πιστεύω δηλαδή ότι κάποιος οραματίζεται έναν κόσμο όπου οι αγορές, οι τράπεζες, οι συντεχνίες, αυτορυθμίζονται με έναν τρόπο τόσο ιδανικό ώστε να προκαλούν και κοινωνική συνοχή και ισότητα και διαφάνεια και περισσότερη δημοκρατία. Άρα λοιπόν, επιμένω σε αυτό. Το πιστεύω πολύ. Σοσιαλιστή με έκανε όλη αυτή η ανάγκη και όλη αυτή η τάση μου ότι εγώ εντάξει μπορεί να ήμουν ένα τυχερό παιδί, το οποίο μεγάλωσε με κάποιες συγκεκριμένες συνθήκες, μπόρεσε να εκπαιδευτεί, δούλεψε κτλ, έχω δίπλα μου και γύρω μου φίλους ή και αγνώστους, για τους οποίους ανησυχώ να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες.
- Στον χώρο του ΠΑΣΟΚ αρκετοί πολιτικοί ξεχώρισαν για τη συνεισφορά τους σε διαφορετικούς τομείς. Εσείς, σε ποιον τομέα θα θέλατε να ξεχωρίσετε για την δράση σας;
Την εξυγίανση των media, γιατί θεωρώ ότι ένα από τα προβλήματα που δημιούργησε η κρίση στην Ελλάδα είναι το ολιγοπώλιο στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, το οποίο έχει δημιουργήσει νέες συνθήκες όπου νόμος είναι το δίκιο του ιδιοκτήτη. Έχουν εξασθενήσει οποιεσδήποτε ανεξάρτητες αρχές ελέγχουν την ποιότητα της ενημέρωσης και την αλήθεια των ειδήσεων και χρειάζεται ένα τεράστιο έργο για να εκσυγχρονιστεί το πλαίσιο λειτουργίας των ΜΜΕ, άρα και της κοινής συνείδησης ή ακόμη και του συλλογικού υποσυνείδητου. Αυτός είναι ένας τομέας, τον οποίο τα κόμματα δεν έχουν ακουμπήσει μέχρι σήμερα, δεν έχουν εμβαθύνει σε αυτόν και νομίζω ότι μία προσφορά σε αυτόν τον τομέα, είναι ένα πλαίσιο το οποίο θα μπορέσει να τα εξυγιάνει και να λειτουργούν με δεοντολογία στο πλαίσιο της digital ενημέρωσης θα είναι μία σπουδαία υπηρεσία την οποία αν με ρωτήσεις πώς, δεν μπορώ να σου απαντήσω σήμερα ούτε εγώ, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να ξεκινήσει ένα ρεύμα ανθρώπων που έχουν γνώση του χώρου για να αλλάξουν το πλαίσιο λειτουργίας τους. Και νομίζω ότι είναι ένα θέμα που έχει απασχολήσει και παγκόσμια γιατί η αλήθεια είναι ότι υπάρχει πλέον εξατομίκευση του καθενός μας ψηφιακή, υπάρχει αποτύπωμα ψηφιακό του καθενός μας, είμαστε εύκολα ανιχνεύσιμοι, άρα και εύκολα χειραγωγούμενοι στην ενημέρωσή μας. Νομίζω ότι αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο θα δημιουργήσει μία επανάσταση τα επόμενα χρόνια.
- Το ΚΙΝΑΛ επιρρίπτει ευθύνες και στην σημερινή κυβέρνηση και στον ΣΥΡΙΖΑ για τη διαχείριση του προσφυγικού. Σε τι διαφέρει η πολιτική πρόταση του ΚΙΝΑΛ και ποια είναι αυτή;
Εμείς λέμε ότι η κρίση της προηγούμενης δεκαετίας και η ανάγκη μας να ζητάμε από τους εταίρους μας πράγματα για να διασώσουμε τη χώρα, μας έχει κάνει φοβικούς, πρόθυμους και πολύ συμβιβαστικούς και δεδομένους για τους εταίρους. Ένα πρόβλημα το οποίο είναι ξεκάθαρα ευρωπαϊκό, και η προηγούμενη κυβέρνηση και η σημερινή το έχει εναποθέσει στις εθνικές δυνατότητες επίλυσή του, οι οποίες είναι πάρα πολύ μικρές. Και ακόμη κι αυτές, σήμερα που μιλάμε σπαταλούνται άσκοπα. Δηλαδή, εγώ θεωρώ ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης που είναι δημοσκοπιστής, που κατά τη γνώμη μου, άγεται και φέρεται από τις δημοσκοπήσεις, φαίνεται από πολλά, τώρα να μην το αναλύσω πάρα πολύ, έχει αποφασίσει να περιορίσει το πολιτικό κόστος στα θαλάσσια όρια των νησιών, των συγκεκριμένων νησιών που έχουν το μεγάλο πρόβλημα και να μην το μεταφέρει και στην ενδοχώρα. Όμως, αυτό που υποσχόταν και προεκλογικά και αυτό το οποίο αποτελεί και μία πρώτη λύση ανακούφισης, η αποσυμφόρηση των νησιών, πρέπει να συμπεριλαμβάνει και μία δίκαιη αναδιανομή προσφύγων και μεταναστών ή αιτούντων άσυλο, στην ενδοχώρα. Αυτό δεν το κάνει, μάλλον για μικροπολιτικούς και μικροκομματικούς σκοπούς, δε θέλει να δυσαρεστήσει δικούς του περιφερειάρχες και δημάρχους για να αντιμετωπίσουν κι άλλοι μία τοπική δυσαρέσκεια, ή δυσαρέσκεια των τοπικών κοινωνιών, όμως νομίζω με ένα σχέδιο, με μία καλή ενημέρωση, με μία καλή επικοινωνία, καταλάβαιναν οι υπόλοιποι Έλληνες τι τραβάνε τα νησιά, θα ήταν παραπάνω από πρόθυμοι αρκετοί να δεχθούν ομάδες των διακοσίων, τριακοσίων, επιμερισμένες δίκαια σε όλη την Ελλάδα. Εμείς λοιπόν είπαμε ότι αυτή η προθυμία και αυτή η προβλεψιμότητα απέναντι στην Ευρώπη, απέναντι στους εταίρους μας πρέπει να σταματήσει, πρέπει να μπλοκάρουμε ακόμα κι αποφάσεις αν δεν δεχθεί η Ευρώπη: να δημιουργήσει μία Frontex ως συνοριοφυλακή που να μπορεί να κάνει ελέγχους ακόμη και πριν τα σύνορα της Ελλάδας, όπως κάνουν οι συνοριοφυλακές, αν δεν απαιτήσουν συνολικά η Ευρώπη να αλλάξει η κοινή δήλωση Τουρκίας – ΕΕ, η οποία είναι και η βασική πηγή του προβλήματος, και αν δεν προχωρήσουμε άμεσα σε μία προώθηση προσφύγων στην Ευρώπη, και στις άλλες χώρες. Άρα λοιπόν, αν δεν δώσουμε ευρωπαϊκή διάσταση, δεν λύνεται το θέμα ούτε με τις ανοιχτές ούτε με τις κλειστές δομές και πολύ περισσότερο όταν οι κλειστές δομές είναι δίπλα σε ανοιχτές, όταν νομοτελειακά βλέπουμε ότι οι αριθμοί μας ξεφεύγουν και οι κλειστές πολύ γρήγορα θα γεμίσουν άρα στην ουσία θα έχουμε δύο ειδών camp σε συγκεκριμένες τοπικές κοινωνίες, και παράλληλα δημιουργούμε αντανακλαστικά ακροδεξιά σε αυτές τις κοινωνίες και μία κατάσταση όχι μόνο έκρυθμη αλλά και επικίνδυνη για την συνοχή. Έχουμε αρκετά μεγάλες διαφορές και μακάρι να τις άκουγε δηλαδή. Μακάρι να μη φοβόταν το ότι προέρχονται από εμάς, είναι κοινής λογικής οι προτάσεις και είναι και οι μόνες προτάσεις που μπορεί να έχουν βιωσιμότητα.
- Η προστασία της πρώτης κατοικίας, έτσι όπως θωρακίστηκε με τον νόμο Κατσέλη το 2010, είναι μία βαθιά ριζοσπαστική και σοσιαλιστική πρόταση. Πώς σκοπεύετε να την επικαιροποιήσετε;
Καταρχάς πρέπει να δούμε το μείγμα της κάθε κοινωνίας, η οποία παίρνει κάποια μέτρα απέναντι στις τράπεζες ή τέλος πάντων μαζί με τις τράπεζες. Είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα είχε μέχρι σήμερα ενισχυμένη προστασία της πρώτης κατοικίας και των δανειοληπτών αλλά είχε και ειδικές συνθήκες. Η κρίση της Ελλάδας ήταν πρωτοφανής, οι αλλαγές δεδομένων ενός ανθρώπου που πήρε δάνειο το 2007 και έπρεπε να το αποπληρώσει το 2010 και το 2011, 2012 και το 2015 ήταν δραματικές οι αλλαγές στο εισόδημά του, άρα δεν θα μπορούσε παρά να υπάρχει ένα πλαίσιο μετάβασης σε ανθρώπους που θέλουν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους με έναν τρόπο όμως που να μπορούν. Και προφανώς έχει και ιδεολογικό πρόσημο ότι δεν μπορεί σε τέτοια περίοδο να τίθεται εν αμφιβόλω ακόμη και η στέγη, είναι θεμελιώδες δικαίωμα. Για ανθρώπους, επαναλαμβάνω, που αποδεδειγμένα άλλαξαν τόσο πολύ τα οικονομικά δεδομένα της ζωής τους από τότε που πήραν το δάνειο μέχρι το σημείο που κλήθηκαν να το αποπληρώσουν, που είναι αυταπόδεικτα δύσκολο να το κάνουν. Και μέσα σε αυτούς βέβαια, υπάρχουν και οι στρατηγικοί κακοπληρωτές, αυτοί που λένε ότι εφόσον οι τράπεζες δεν κυνηγάνε, σταματάμε να πληρώνουμε και ρίχνουμε τα χρήματά μας αλλού, ή δεν τα κουνάμε και περιμένουμε να κάνουμε μία ρύθμιση με τις τράπεζες. Και αυτό όμως αποδεικνύεται. Θέλει έναν καλό έλεγχο. Επειδή και αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο έχει μπει στην μικροπολιτική ατζέντα της δήθεν μονομαχίας του Ελ πάσο Μητσοτάκη-Τσίπρα, η πρότασή μας είναι μία διακομματική επιτροπή με βάση αυτό, να βρούμε δηλαδή έναν κοινό τόπο, πολιτικό, το πολιτικό προσωπικό το οποίο να το καταθέσει ως πρόταση νόμου, να τον αποδεχτούν οι τράπεζες, και να ελέγχει πλήρως την προστασία της πρώτης κατοικίας των ανθρώπων των οποίων πρέπει να προστατευθεί η πρώτη κατοικία.
Αυτό τώρα δεν αποτυπώνεται στην εφημερίδα, εγώ στα λέω όλα: Η διαφωνία μας η μεγάλη ήταν η εξής: Είναι άλλο να πεις ότι εμείς κυνηγάμε τους μπαταχτσήδες απελευθερώνοντας το πλέγμα προστασίας της πρώτης κατοικίας, και είναι άλλο να πεις ότι εμείς προστατεύουμε με κάθε κόστος την πρώτη κατοικία των ανθρώπων που πρέπει να την προστατέψουμε και εντωμεταξύ ψάχνουμε και τους μπαταχτσήδες για να τους αναγκάσουμε να πληρώσουν. Έχει ιδεολογική φόρτιση η προτεραιότητα που βάζεις. Για μας είναι προτιμότερο να σου ξεφύγουν και δύο μπαταχτσήδες αλλά να προστατευθούν όλες οι κατοικίες που πρέπει να προστατευθούν, και είναι άλλο να πιάσεις όλους τους μπαταχτσήδες αλλά μαζί να χάσει το σπίτι του και ένας που δεν έπρεπε να το χάσει. Είναι μία ακριβώς αντίθετη πορεία. Αλλά ελπίζουμε να βρεθεί ένας κοινός τόπος γιατί οι ανάγκες είναι συγκεκριμένες.
- Στην προστασία της πρώτης κατοικίας υπάρχει σύμπνοια με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η σύμπνοια αυτή θα περιοριστεί σε κοινές θέσεις εντός επιμέρους ζητημάτων ή μπορεί να αποτελέσει τη βάση για μία γενικότερη σύμπλευση; (πχ συνεργασία Podemos– Σοσιαλιστών στην Ισπανία).
Αντιλαμβάνομαι το ενδιαφέρον και την κουβέντα που δημιουργείται στα μιντιακά συστήματα, είμαι ένας άνθρωπος της επικοινωνίας και μπορώ να καταλάβω τι κάνει «κλικ», που μπορεί να δημιουργήσει κουβέντες είτε στα στέκια είτε στα καφενεία, είτε στα γραφεία τα δημοσιογραφικά. Είναι ιντριγκαδόρικο όμως εμείς είμαστε πιστοί σε αυτό το πράγμα που έχουμε αποφασίσει και έχουμε αποφασίσει μία αυτόνομη πορεία. Αυτόνομη πορεία δεν σημαίνει ότι είσαι δογματικά απέναντι σε οποιαδήποτε σύμπτωση, συγκυριακή ή τέλος πάντων πολιτική μπορεί να επιτευχθεί, είτε με τον έναν είτε με τον άλλον, είτε με τρίτο πολιτικό οργανισμό. Δηλαδή το ότι ας πούμε στο θέμα της Novartis μας θεωρούν συνεργαζόμενους με τη ΝΔ αλλά στην περίπτωση της πρώτης κατοικίας, συνεργαζόμενους με τον ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον δείχνει ότι εμείς ακολουθούμε πιστά το δόγμα μας για αυτόνομη πορεία και κατεβάζουμε προτάσεις σύμφωνες με το πολιτικό μας αισθητήριο και κριτήριο. Υπάρχουν περιπτώσεις που από την μία πλευρά συμφωνεί ο ΣΥΡΙΖΑ με τις δικές μας προτάσεις, και από την άλλη, η ΝΔ. Πάντως, εμείς δεν συρθήκαμε πίσω από καμία τέτοια κουβέντα, ούτε οποιαδήποτε ενδεχόμενη σύμπτωση απόψεων πολιτικών μπορεί να σημαίνει και ευρύτερη συνεργασία ή τέλος πάντων ακόμη και πιο συνομωσιολογικά, εκλογική συνεργασία.
- Βλέπουμε έναν αυξανόμενο παρεμβατισμό της Αστυνομίας στη ζωή των πολιτών. Πώς αξιολογείτε την πολιτική της ΝΔ στον τομέα της δημόσιας ασφάλειας και τι πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξει;
Το κομβικό λάθος που έκανε η ΝΔ στο ζήτημα του σίριαλ «νόμος και τάξη» συν ότι πατώντας πάλι στις δημοσκοπήσεις, που είδε ότι ο κόσμος το θέτει πολύ υψηλά στην ατζέντα του ως μία ανησυχία το θέμα της ασφάλειας, βγάζοντας τους αστυνομικούς στο δρόμο, τους ακολουθούσαν αντίστοιχα πολλές κάμερες, για να αποδείξει σαν να κάνει κάτι σημαντικό, κάτι που δεν συνέβαινε. Εγώ πάντα λέω ότι η Ελλάδα είναι ένα κράτος δικαίου -άσχετα με τις εξαιρέσεις στον κανόνα- και ένα ασφαλές κράτος επί της ουσίας και δεν είναι ένα κράτος ούτε μπαχαλάκηδων ούτε ένα κράτος ας πούμε Λατινικής Αμερικής. Είναι σίγουρο ότι η κρίση, οι μεγάλες δυσκολίες που πέρασαν τα νοικοκυριά δημιούργησαν συντηρητικά αντανακλαστικά. Αυτό είναι και ένα μεγάλο άγχος μου. Ο κόσμος συντηρητικοποιήθηκε. Τον ενδιαφέρει η δουλίτσα του, το σπιτάκι του, δεν μπορείνα διαχωρίσει ή δεν έχει την πληροφορία να διαχωρίσει τους μετανάστες από τους πρόσφυγες, την εγκληματικότητα από την εθνικότητα, συγχέει έννοιες που εγώ ας πούμε δεν μπορώ να κατηγορήσω τον απλό κόσμο. Μπορώ όμως να κατηγορήσω, σε συνέχεια όσων είπαμε, των μίντια που παίζουν έναν συγκεκριμένο ρόλο και δεν σπαταλούν λίγο από τον χρόνο τους για να εξηγήσουν αυτονόητα πράγματα στους Έλληνες πολίτες σε μία δύσκολη εποχή. Λέω λοιπόν ότι εγώ αντιλαμβάνομαι ότι μπορεί σε κάποιες περιοχές ή σε κάποιες συνθήκες να χρειαστεί να ενισχύσουμε την ασφάλεια, ή τέλος πάντων να εκσυγχρονίσουμε το πλαίσιο δράσης των αστυνομικών αρχών. Πάντως ο δρόμος που διάλεξε η ΝΔ αυτό να το κάνει, να το παρουσιάσεις ως εγγενές DNA της στοιχείο, να βγάζει τους αστυνομικούς στον δρόμο, δημιουργεί έναν διχασμό στην κοινωνία, λες και οι αστυνομικοί δεν είναι παιδιά των οικογενειών μας ή δεν είναι άνθρωποι οι οποίοι κι αυτοί χτυπήθηκαν από την κρίση, ή δεν είναι άνθρωποι οι οποίοι εκτελούν στην συντριπτική τους πλειοψηφία, τις εντολές και τη δεοντολογία που έχουν από την υπηρεσία τους. Δεν είναι αντίπαλοί μας οι αστυνομικοί, ούτε μπορούμε να πάμε απέναντι στην ανάγκη όπου υπάρχει ανομία να χτυπηθεί. Προφανώς η ανομία δεν είναι στα σινεμά, προφανώς η ανομία δεν είναι στα πανεπιστήμια, δεν είναι ο κανόνας της αυτός. Προφανώς η ανομία και στις πιάτσες των ναρκωτικών συνεχίζει να γίνεται εμπόριο, δεν άλλαξε κάτι και προφανώς όλοι μας πρέπει να υποστηρίξουμε το έργο της αστυνομίας εκεί που είναι απαραίτητο. Εκεί που δεν είναι απαραίτητο, ή εκεί που πρέπει να αποσυμπιέζονται τα κοινωνικά αντανακλαστικά διαμαρτυρίας κλτ, και οι αστυνομικοί παίρνουν εντολές να το κάνουν δυσκολότερο, άρα να προκαλέσουν μεγαλύτερο διχασμό, νομίζω ότι εκεί πρέπει να είμαστε ελεγκτικοί απέναντι στην Αστυνομία. Αλλά εκεί ότι αυτά τα πράγματα λύνονται από την πραγματικότητα. Η ΝΕ έκανε ξεκάθαρο λάθος που χρησιμοποίησε, εργαλειοποίησε την Αστυνομία σαν να είναι το μακρύ χέρι του κράτους απέναντι σε μία ας πούμε τάξη ανθρώπων οι οποίοι επιθυμούν το μπάχαλο. Η Ελλάδα δεν είναι μία τέτοια χώρα, ούτε τα προηγούμενα χρόνια που ήταν πολύ δύσκολα δεν ήταν μία τέτοια χώρα.
