Ο αναπληρωτης υπουργός Οικονομικών κ. Τρύφων Αλεξιάδης είναι ένας έμπειρος εφοριακός και μάλιστα συνδικαλιστής, αλλά τώρα, με την υψηλή του υπουργική ιδιότητα «λειτούργησε» όπως οι συνάδελφοί του όλων των εποχών, οι οποίοι σε κάθε σχεδόν σκληρή απεργιακή ή άλλη εκδήλωση προσπαθούσαν να στρέψουν την υπόλοιπη κοινωνία εναντίον των απεργών με δηλώσεις που συνοδεύονταν από αληθή, αλλά εντελώς άκαιρα, αρνητικά στοιχεία για τη φορολογική τους κατάσταση ή τα δηλούμενα εισοδήματα.
«Το 88% των αγροτών δηλώνει εισόδημα κάτω από… 5.000 ευρώ στις φορολογικές του δηλώσεις», δήλωσε στον ΣΚΑΪ ο κ. Αλεξιάδης, επισημαίνοντας ότι ο μέσος φόρος που πληρώνει ο κάθε φορολογούμενος είναι 950 ευρώ, ενώ ο μέσος φόρος που πληρώνει κάθε αγρότης είναι 350 ευρώ.
Ο κόσμος το΄χει τούμπανο και ο κ. Αλεξιάδης όψιμη αγανάκτηση. Όλα αυτά τα στοιχεία που ανέφερε ο κ. Αλεξιάδης είναι αληθή και καταδεικνύουν μια σκληρή πραγματικότητα που είναι επιλογή των κυβερνήσεων και αντιπολιτεύσεων όλων των εποχών και, φυσικά, και του εφοριακού – συνδικαλιστή κ. Αλεξιάδη, ο οποίος όμως όψιμα έκανε την πικρή αυτή διαπίστωση. Διότι, όλοι γνωρίζουν αυτό και ιδιαίτερα οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, οι οποίοι επί πενήντα χρόνια είναι τα υποζύγια ενός ολοένα αυξανόμενου φορολογικού βάρους, αλλά, παρά τα σχετικά διαχρονικά στοιχεία που δημοσίευα για τη συμμετοχή των συγκεκριμένων κατηγοριών φορολογουμένων και, φυσικά, και των αγροτών στο συνολικό ετήσιο ποσό συγκεντρούμενων φορολογικών εσόδων, ουδέποτε είδα κάποιο πολιτικό από κυβέρνηση ή αντιπολίτευση να παρέμβει σχετικά με το θέμα αυτό, ως να είναι «ταμπού»! Από τα στοιχεία προκύπτουν οι ακόλουθες διαπιστώσεις για την εξέλιξη της φορολογικής επιβάρυνσης στην Ελλάδα από το 1982 έως σήμερα:
Πρώτον, από το 1982 έως το 1986 η συμμετοχή των αγροτών στα φορολογικά βάρη βρισκόταν σταθερά στο 0,2%, ενώ των μισθωτών και των συνταξιούχων σταθερά πάνω από το 60,0%!
Δεύτερον, η συμμετοχή των αγροτών στα φορολογικά βάρη άρχισε να αυξάνεται ελαφρά (0,3%) από το 1987 για να βρίσκεται σήμερα γύρω στο 3%, όταν την ίδια περίοδο το ποσοστό συμμετοχής των μισθωτών και συνταξιούχων παρέμενε σταθερά στα ίδια επίπεδα!
Τρίτον, μετά το 2010, δηλαδή στην περίοδο των Μνημονίων, το φορολογικό βάρος των μισθωτών και συνταξιούχων έγινε πια εφιαλτικό, παρά την πραγματική μείωση του εισοδήματος.