Αν και ειναι ακόμη νωρίς, ίσως θα πρέπει ν` αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε, τις δραματικές αλλαγές που έχουν αρχίσει, ήδη, να επέρχονται στη ζωή μας, μετά το τρομοκρατικό χτύπημα, στο Παρίσι.
Δείτε τι συμβαίνει στην Γαλλία, όπου ο πρόεδρος Ολάντ έχει περιβληθεί με εξουσίες, που αμφιβάλουμε αν τις διαθέτει οποιοσδήποτε άλλος ηγέτης, σε όλο τον κόσμο. Κι αυτό έγινε, σε κλίμα πρωτοφανούς συναίνεσης, με πλήρη και άψογη τήρηση όλων των θεσμικών διαδικασιών και εγγυήσεων. Απόδειξη τούτου, αποτελούν, τόσο η, σχεδόν, ομόφωνη έγκριση της γαλλικής Βουλής, στα έκτακτα μέτρα, περιστολής των ατομικών και συλλογικών ελευθεριών, όσο και η «σοβιετικού» τύπου δημοφιλία του Γάλλου προέδρου, εκεί που βρισκόταν «στα τάρταρα». Σε τέτοιο σημείο, μάλιστα, ώστε να ελπίζει και σε θετικό αποτέλεσμα, στις επικείμενες περιφερειακές εκλογές, ενώ, πριν από την τρομοκρατική επίθεση, οι δημοσκοπικές καταγραφές έδειχναν καταβαράθρωση του, κυβερνώντος, Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Αυτός ο εθισμός και η σχεδόν «ανακουφιστική», αποδοχή ενός καθεστώτος «έκτακτης ανάγκης», απροσδιόριστης, επί της ουσίας, διάρκειας, είναι, ίσως, η πιο σοβαρή επίδραση, καθώς προκαλεί μια, απότομη μάλιστα, μετάλλαξη στις συνειδήσεις των ανθρώπων, εν προκειμένω των Ευρωπαίων πολιτών, που αποδέχονται οικειοθελώς την εγκατάλειψη των θεμελιωδών συστατικών της συλλογικής τους ύπαρξης. Ο φόβος, βλέπετε, είναι ένα καταλυτικό στοιχείο, ικανό να παραλύσει κάθε αντίσταση ή ενδοιασμό. Απ` αυτή την άποψη, οι τρομοκράτες και όσοι κρύβονται πίσω τους, πέτυχαν το βασικό τους στόχο. Ας μην έχουμε δε την ψευδαίσθηση, ότι αυτές οι αλλοιώσεις, στην ίδια την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων, θα σταματήσουν στην Γαλλία. Βλέπουμε, ήδη, τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη, όπου συζητείται, ακόμη και η μερική αναθεώρηση της Συνθήκης Σένγκεν, ενός, δηλαδή, από τα «τοτέμ» της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ο τρόμος, άλλωστε, δε γνωρίζει σύνορα, όπως δείχνουν τα όσα συμβαίνουν, σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, από το Ανόβερο μέχρι το Λονδίνο. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, καθώς η χθεσινή αιματηρή επίθεση σε πολυτελές ξενοδοχείο, στο Μάλι, επιβεβαιώνει ότι το «θέατρο» του «ακήρυχτου πολέμου», καταλαμβάνει πολύ μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας επικράτειας.
Δεν είναι τυχαίο ότι, η Αφρική φαίνεται να είναι ο γεωγραφικός χώρος, στο οποίο μεταφέρεται αυτού του είδους ο «ασύμμετρος πόλεμος», αφού η «μαύρη ήπειρος» αποτελεί, έτσι κι αλλιώς, πεδίο, αιματηρού ενίοτε, ανταγωνισμού των μεγάλων δυνάμεων, λόγω του πλούσιου υπεδάφους. Θυμάστε εκείνη την ταινία, για τα «διαμάντια που είναι παντοτινά»…
