Ο δρόμος της ανάπτυξης είναι δύσβατος

Η ιλαροτραγική διάσταση της παραπλάνησης των πολιτών για άγρα ψήφων, ήταν ότι την περίοδο 1974-2014, αμφότερα τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, εκτόξευσαν το πραγματικό μέγεθος του δημοσίου χρέους από 3,8 σε 600 δις ευρώ (€). Για την δραματική άνοδο του δημοσίου χρέους της Ελλάδας κατά την περίοδο 1974-2014, ουδεμία ευθύνη φέρει ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κληρονόμησε το κολοσσιαίο χρέος των 600 δις € από το δικομματικό κυβερνητικό κατεστημένο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Οι ευθύνες του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αρχίζουν να καταγράφονται στις σελίδες της οικονομικής και της πολιτικής ιστορίας του τόπου από τον Φεβρουάριο του 2015 και μετέπειτα.
Στα πλαίσια της αυστηρής και πάντα καλοπροαίρετης κριτικής που ασκούμε στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από τις σελίδες της Kontranews, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι το νυν κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο αρχίζει να υιοθετεί τις επικοινωνιακές μεθόδους των σαμαροβενιζέλων. Για παράδειγμα, στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή των Ελλήνων για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2016, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και οι υπουργοί που συνθέτουν το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο, υιοθέτησαν πλήρως την άποψη του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, ότι, η ελληνική οικονομία αναμένεται να εισέλθει στη φάση της ανάκαμψης το β’ εξάμηνο του 2016. Αυτού του είδους οι τακτικισμοί δεν αρμόζουν στο ύφος και το ήθος μιας αριστερής κυβέρνησης. Η νεότευκτη κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει στον ελληνικό λαό, τι φταίει και η χώρα για επτά συναπτά έτη σέρνεται στο τούνελ της ύφεσης. Όλοι μας ενθυμούμαστε τις αρλούμπες των σαμαροβενιζέλων περί success story και συντελούμενης ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας από το β’ εξάμηνο του 2013. Το ρήγμα της ύφεσης ολοένα και περισσότερο διευρυνόταν και οι κύριοι Στουρνάρας και Χαρδούβελης από το πόστο του υπουργού των Οικονομικών, προπαγάνδιζαν το success story, δηλαδή την δήθεν ανάκαμψη της εθνικής οικονομίας. Επικοινωνιακοί τακτικισμοί που τελικά μας οδήγησαν στο τρίτο μνημόνιο.
Το πρωταρχικό πρόβλημα της εθνικής μας οικονομίας καθρεφτίζεται στην διαχρονική καταβαράθρωση της ανταγωνιστικότητάς της. Η χρεοκοπία της χώρας το 2009 ήταν το νομοτελειακό συνεπακόλουθο της επιταχυνόμενης εξασθένησης της ανταγωνιστικότητας του οικονομικού μας συστήματος ιδίως μετά το 1980. Η κρίση ανταγωνιστικότητας προκάλεσε την αποδυνάμωση των μέσων ετήσιων αναπτυξιακών ρυθμών της ελληνικής οικονομίας κατά την περίοδο 1980-2009, με αναπόφευκτη συνέπεια την κατάρρευση των Δημοσίων Οικονομικών και την δέσμευση της ελληνικής κοινωνίας το 2010 με τις αιμοσταγείς μνημονιακές πολιτικές. Οι παθογένειες που προκάλεσαν την χρεοκοπία του 2009 εξακολουθούν να υφίστανται. Αν δεν εξαλειφθούν τα φαινόμενα πολιτικοοικονομικής διαφθοράς, δεν καταπολεμηθούν οι άνομες παραοικονομικές δραστηριότητες, δεν αξιοποιηθούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, δεν δοθούν κίνητρα για την αύξηση της εισροής ξένων επενδυτικών κεφαλαίων, δεν ενισχυθεί το εξαγωγικό εμπόριο της χώρας, κ.λπ., αντικειμενικά είναι αδύνατον η εθνική οικονομία να μπει σε φάση ταχύρυθμης αναπτυξιακής διαδικασίας. Αναμφίβολα, ο δρόμος της ανάπτυξης είναι δύσβατος. Ας φανούν στο βάθος του ορίζοντα τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης της οικονομίας και μετά ας ξεκινήσουν οι κυβερνητικές αναλύσεις για success stories.