Αν κάποτε γραφτεί η ιστορία του ΠΑΣΟΚ, ένα σημαντικό κομμάτι θα πρέπει να αφιερωθεί στον Δημήτρη Τσοβόλα. Πέραν των άλλων και για την αποκατάσταση της αλήθειας, σε σχέση με πτυχές της πολιτικής του διαδρομής.
Κι αν το άρθρο του σημερινού ευρωβουλευτή Στέλιου Κούλογλου, στο ΒΗΜΑ, το καλοκαίρι του 1989, στη δίνη του σκανδάλου Κοσκωτά, με υποτιμητικές αναφορές για την καταγωγή του, από τους Μελισσουργούς της Αρτας, θα ήθελε να το ξεχάσει και ο ίδιος ο συγγραφέας του, η φράση «Τσοβόλα δώστα όλα», που πράγματι είχε ειπωθεί από τον Ανδρέα Παπανδρέου, στη διάρκεια μεγάλης συγκέντρωσης στο Περιστέρι, χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα, ως απόδειξη δήθεν της «σπατάλης», στη δεκαετία του ‘80.
Καμία σχέση με την αλήθεια.
Η φράση εκείνη, ειπώθηκε, απόντος του Δημήτρη Τσοβόλα, περισσότερο ως συμπαράσταση στον υπουργό του, που βαλλόταν ήδη και για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Σε ό,τι δε αφορά την πολιτική που άσκησε ο Δημήτρης Τσοβόλας, στο υπουργείο Οικονομικών, ειδικά στην περίοδο 1985 – 89, όπου ασκούσε καθήκοντα υπουργού Οικονομικών, γνωρίζουν, ειδικά οι συνάδελφοί του στην κυβέρνηση, πόσο «σφιχτοχέρης» ήταν. Οσοι έχουν ζήσει εκείνη την εποχή, από το προσκήνιο, αλλά και το παρασκήνιο, γνωρίζουν πολύ καλά, τις διαμαρτυρίες άλλων υπουργών, γιατί δεν αποσπούσαν τα χρήματα που ήθελαν, από τον υπουργό Οικονομικών.
Ο ίδιος ο Δημήτρης Τσοβόλας, είχε απαντήσει τεκμηριωμένα και με στοιχεία, καταρρίπτοντας το μύθο περί της δήθεν «σπάταλης» πολιτικής. Είχε καταδείξει πως ήταν οι δεξιές κυβερνήσεις (1974-80 και 1990-93) που επιβάρυναν τα δημόσια οικονομικά. Ειδικά για την πρώτη περίοδο, έχουμε τη μαρτυρία του Ευάγγελου Αβέρωφ, σε έκθεσή του, που ο ίδιος φρόντισε να έρθει στη δημοσιότητα, παραμονές των εκλογών του 1981.
Εκείνο που δεν αμφισβητήθηκε από κανένα, ήταν η εντιμότητά του. Η ειρωνεία της τύχης ήταν πως τα περισσότερα εύσημα για αυτήν δέχθηκε μετά την παραπομπή του στο Ειδικό Δικαστήριο, ακόμη και από τους αντιπάλους του, όπως ο Γιάννης Βαρβιτσιώτης. Αλλά και στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, μάρτυρες κατηγορίας, στελέχη του υπουργείου Οικονομικών, με εκδηλωμένη κομματική ταυτότητα, στο χώρο της συντηρητικής παράταξης, αναγνώρισαν αυτή την εντιμότητα.
Κι όμως, οι άθλιοι κατήγοροι, αυτόν τον άνθρωπο, βρήκαν να κατηγορήσουν, για δήθεν χαριστική ρύθμιση υπέρ επιχειρηματία, κατ’ εντολή υποτίθεται, του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου. Η 10μηνη ακροαματική διαδικασία, στο Ειδικό Δικαστήριο, κατέδειξε το ανυπόστατο και των εναντίον του κατηγοριών. Όμως, για λόγους σκοπιμότητας, ως «φύλλο συκής», για τη δικαιολόγηση της σκευωρίας, το δικαστήριο τον καταδίκασε με αναστολή. Τον είχε αθωώσει όμως ο ελληνικός λαός, πριν την τυπική απονομή χάρης.
