O δεύτερος θάνατος της Κάρολαϊν

Τούτες τις μέρες η επικαιρότητα έχει, ευλόγως και δικαίως, «γεμίσει» με τη φρικτή γυναικοκτονία στα Γλυκά Νερά και όλες τις προεκτάσεις της. Είναι, άλλωστε, απ’ αυτές τις περιπτώσεις που τα γνωστά δημοσιογραφικά κλισέ περί υπόθεσης που «συγκλόνισε το πανελλήνιο» και περί εγκλήματος που «δεν το χωράει ο νους του ανθρώπου» αποδεικνύονται πολυχρησιμοποιημένα και φθαρμένα για να περιγράψουν όντως, στις πραγματικές του διαστάσεις, το φρικτό έγκλημα στα Γλυκά Νερά. 

Παράλληλα, η αλήθεια είναι πως τα «γεγονότα» είναι τόσο σκληρά και συγκλονιστικά από μόνα τους που δεν χρειάζεται καμία ανατριχιαστική περιγραφή και η αναφορά καμίας λεπτομέρειας για να σοκαριστεί κάποιος: ένας σύζυγος ομολόγησε ότι έπνιξε τη γυναίκα του δίπλα στο ενός έτους μωρό του και επί έναν μήνα και πλέον, υποκρινόταν τον τεθλιμμένο χήρο, αφήνοντας την πεθερά του να την αγκαλιάζουν παρηγορητικά τα χέρια που αφαίρεσαν τη ζωή της 20χρονης κόρης της. Αυτή η πρόταση κρύβει, λοιπόν, όλη την ανατριχίλα μέσα της και δεν χρειάζεται τίποτα άλλο. 

Κι όμως, τούτες τις μέρες, λαμβάνει χώρα ο δεύτερος θάνατος της Κάρολαϊν: διαρροή αποσπασμάτων από το ημερολόγιο της θανούσης –αποσπάσματα που όχι απλώς δεν την κολακεύουν, αλλά δημιουργούν εξ αντανακλάσεως «ελαφρυντικά» στον γυναικοκτόνο και προσβάλλουν ευθέως τη μνήμη του θύματος- έχουν αρχίσει να γίνονται φέιγ βολάν στα ΜΜΕ. Επίσης, περιγραφές για την κοινή ζωή του ζευγαριού αγγίζουν τα όρια της δημοσιογραφίας της κλειδαρότρυπας και σ’ αυτά έρχονται να προστεθούν εικασίες για τον χαρακτήρα του δράση ή του θύματος, ψευδοψυχολογικές αναλύσεις που περισσότερο θολώνουν την υπόθεση παρά ξεδιαλύνουν τα δεδομένα που οδήγησαν στο φονικό. Με άλλα λόγια, εδώ και μερικές ημέρες, η κοινή γνώμη προσπαθεί να «μπει», βοηθούντων των ΜΜΕ, στο σπίτι του ζευγαριού και να συμμετάσχει νοερά σε μία αναπαράσταση του φονικού. 

Όλα τούτα, ξεπερνούν τα όρια, δεν έχουν καμία σχέση με την εύλογη συγκίνηση και ανατριχίλα που προκάλεσε ένα τέτοιο έγκλημα και, επί της ουσίας, συντελούν τον δεύτερο θάνατο της Κάρολαϊν. Το χειρότερο, όμως, όλων είναι πως οι αρμόδιοι θεσμοί, είτε μιλάμε για όσους εκ της Αστυνομίας αφήνουν να διαρρεύσουν αποσπάσματα του ημερολογίου της θανούσης, είτε για όσους εκ της Δικαιοσύνης αφήνουν να διαρρεύσει μέρος της δικογραφίας, είτε για την ΕΣΗΕΑ που απλώς παρατηρεί πολλά ΜΜΕ να ασκούν δημοσιογραφία της κλειδαρότρυπας, είναι πως συμβάλλουν στον δεύτερο θάνατο της Κάρολαϊν. Και δείχνουν ότι δεν μπορούν να την προστατέψουν ούτε τώρα που έχει πεθάνει.