Το «Κράμερ εναντίον Κράμερ» εκτόξευσε στο απόγειο της δόξας τη Μέριλ Στριπ. Μία νέα βιογραφία της ηθοποιού που θα κυκλοφορήσει λίγες ημέρες με συγγραφέα τον δημοσιογράφο Μάικλ Σούλμαν, αποκαλύπτει το εμφυλιοπολεμικό κλίμα που επικρατούσε το 1979 στα γυρίσματα της ταινίας και τα «καψώνια» του Ντάστιν Χόφμαν στην Μέριλ Στριπ.
Βαθιά πληγωμένη από τον χαμό του συντρόφου της, Τζον Καζάλ, η νεαρή Μέριλ ήταν η ιδανική συμπρωταγωνίστρια με τα μεγάλα θλιμμένα εκφραστικά μάτια που θα στεκόταν στο πλευρό του Ντάστιν Χόφμαν. Άλλωστε, εκείνος ήταν που έπεισε τον σκηνοθέτη της ταινίας, ότι η Στριπ ήταν η ιδανική πρωταγωνίστρια που θα ενσάρκωνε άψογα την Τζοάνα, μία γυναίκα που βιώνει έναν επεισοδιακό και επίπονο χωρισμό από τον σύζυγό της. Ο αβάσταχτος πόνος της για τον θάνατο του αγαπημένου του της, θα έδινε «βάθος» στην ερμηνεία της.
Ο Χόφμαν έφτασε στα άκρα μαζί της για να πετύχει το αποτέλεσμα που επιδίωκε.
Τη δεύτερη ημέρα των γυρισμάτων την χαστούκισε δίχως λόγο, αφήνοντάς της ένα μεγάλο κόκκινο σημάδι στο μάγουλο. Διατηρώντας τον επαγγελματισμό της, η Στριπ συνέχισε το γύρισμα της σκηνής δίχως να παραπονεθεί.
Ο συγγραφέας διηγείται ένα ακόμη περιστατικό, όπου ο Χόφμαν την πλησίασε λίγο πριν ξεκινήσουν το γύρισμα νέας σκηνής, αποδοκιμάζοντας την και μιλώντας επικριτικά για εκείνη και τον τέως σύντροφό της, ο οποίος είχε χάσει τη μάχη με τον καρκίνο. Η Στριπ ξέσπασε σε κλάματα. Αυτό ακριβώς ήθελε ο Χόφμαν, καθώς στην επόμενη σκηνή εκείνη έπρεπε πράξει το ίδιο…
Η ταινία κατάφερε να ξεπεράσει σε τζίρο στο box office ακόμη και το Star Trek. Συγκέντρωσε εννέα υποψηφιότητες για Όσκαρ και τελικά απέσπασε πέντε βραβεία, Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Ά Ανδρικού Ρόλου (Ντάστιν Χόφμαν) και Β’ Γυναικείου Ρόλου (Μέριλ Στριπ).