Η νεοελληνική ιστορία είναι γεμάτη από «Δελαπατρίδηδες», αλλά και πιο σοβαρούς πολιτικούς, που όμως, κάποια στιγμή… είδαν το μπόι τους στον ίσκιο και νόμισαν ότι «θεία μοίρα» τους έχει επιφορτίσει με τη «σωτηρία της πατρίδας».
Ακόμη και η Μεταπολίτευση -όπως έχει πολιτογραφηθεί η περίοδος από την πτώση της δικτατορίας μέχρι σήμερα- με την επικράτηση ενός πιο σταθερού και ορθολογικού πολιτικού βίου, ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια, κάτω από το κλίμα της ξέφρενης χαράς, για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, δεν ήταν λίγες οι γραφικές περιπτώσεις, που πρόσφεραν «αλατοπίπερο» στις εκλογικές αναμετρήσεις, ιδιαίτερα του 1974 και του 1977. Από τον περίφημο Μπάμπη μέχρι το σύνθημα «δώστε τη χούντα στην Ελένη», όπου Ελένη ήταν μια γνωστή πόρνη της εποχής, όλα τούτα ήταν απλώς γραφικά, χωρίς άλλες προσδοκίες. Υπήρξε όμως και η πιο σοβαρή όψη, όπου πολιτικοί, με πραγματικό εκτόπισμα, αξιοσέβαστη πολιτική παρουσία και δραστηριότητα που τους ανέδειξε σε σημαίνοντα στελέχη των κομμάτων τους, πίστεψαν κάποια στιγμή ότι μπορούν… να βγουν απ’ το μαντρί, αναδεικνύοντας και μια ηγετική, αν μη και χαρισματική, ικανότητα. Η πράξη απέδειξε τη διαχρονική αξία της ρήσης του αείμνηστου Ευάγγελου Αβέρωφ, για το «πρόβατο που, όταν φύγει απ’ το μαντρί, το τρώει ο λύκος». Δεν είναι τυχαίο, ότι κόμματα που προέκυψαν από θορυβώδεις διασπάσεις, ιδιαίτερα στους δυο πόλους του παλιού δικομματισμού, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, πέρασαν μετά από λίγα χρόνια στο περιθώριο, ενώ μερικά, με εξαιρετικά προβεβλημένα πρόσωπα ως επικεφαλής, δεν κατάφεραν καν να μπουν στη Βουλή, ενώ ορισμένα δεν έφτασαν καν ως τις επόμενες εκλογές.
Ακόμη όμως και στα χρόνια της κρίσης, όπου οι σταθερές του μεταπολιτευτικού βίου ανατράπηκαν, είδαμε αξιοσέβαστες προσπάθειες, όπως της ΔΗΜΑΡ, να μην καταφέρνουν, εν τέλει, να «κάνουν τη διαφορά», δείχνοντας ότι ακόμη και σήμερα, η «ιστορία της φανέλας» εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο. Ποια στοιχεία, άραγε, συνηγορούν υπέρ του ότι, εκεί που απέτυχαν προσωπικότητες του βεληνεκούς ενός Κωστή Στεφανόπουλου, Δημήτρη Αβραμόπουλου, Δημήτρη Τσοβόλα, Αντώνη Σαμαρά ή Γεράσιμου Αρσένη, θα καταφέρουν η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Γιάννης Ραγκούσης και ο Γιώργος Φλωρίδης; Η φημολογούμενη «ομπρέλα» του πρώην πρωθυπουργού κ. Σημίτη, μάλλον ως «αρνητική διαφήμιση» λειτουργεί για το νέο εγχείρημα, πολύ περισσότερο που, οι δύο από τους τρεις επίδοξους «σωτήρες» αναδείχθηκαν την εποχή του αλήστου μνήμης «εκσυγχρονισμού».
