Η υγειονομική κρίση του κορωνοϊού δεν φέρνει μόνο την οικονομική κρίση που ήδη ξεδιπλώνεται και αναμένεται να οδηγήσει σε ένα «χαμένο» 2020 με παγκόσμια ύφεση. Ταυτοχρόνως, η υγειονομική κρίση μπορεί να μετεξελιχθεί και σε πολιτική-δημοκρατική κρίση, καθώς ήδη, ο κορωνοϊός έχει «χτυπήσει» την Δημοκρατία: είναι χαρακτηριστικό ότι η Ευρωβουλή λειτουργεί με… τηλεδιάσκεψη και επί της ουσίας υπολειτουργεί. Επίσης, ένας προσεκτικός παρατηρητής βλέπει ότι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες και σε ό,τι αφορά την λειτουργία της ελληνικής Βουλής, αφού μέσα στις ΠΝΠ που κυρώνονται κρύβονται «μαργαριτάρια». Και μόνο, άλλωστε, το γεγονός ότι η Βουλή ασχολείται με την κύρωση ΠΝΠ και όχι με την συζήτηση επί νομοσχεδίων, είναι από μόνο του προβληματικό.
Και εδώ, στη χώρα μας, βλέπουμε μόνο ήπιες επιπτώσεις της «καραντίνας» στην Δημοκρατία. Σε άλλες χώρες -της Ευρώπης, όχι της Αφρικής ή της Λατινικής Αμερικής…- η υγειονομική κρίση έχει ήδη μετεξελιχθεί σε κρίση Δημοκρατίας. Για παράδειγμα, ο… γνωστός και μη εξαιρετέος Όρμπαν κατάφερε να κλείσει τη Βουλή ενώ πλέον έχει ανακοινώσει ότι θα τιμωρούνται όσοι δημοσιογράφοι «γράφουν ανακρίβειες» -μόνο που αυτό θα το κρίνει ο ίδιος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την έννοια της ελευθεροτυπίας στην Ουγγαρία…
Επίσης, τα ξημερώματα, η Πολωνία πέρασε νόμο στη Βουλή με… τηλεψηφοφορία, για αλλαγή του τρόπου διεξαγωγής των προεδρικών εκλογών, που είναι προγραμματισμένες για τις 10 Μαΐου, ώστε να διεξαχθούν κανονικά με επιστολική, αντί της αυτοπρόσωπης, ψήφο. Σημειωτέον ότι η προεκλογική δραστηριότητα στη χώρα έχει «παγώσει», ουδείς μπορεί να διεξαγάγει προεκλογική εκστρατεία και, όλως τυχαίως, η πολωνική δημόσια τηλεόραση προβάλλει μόνο τη δραστηριότητα του νυν προέδρου Αντρέι Ντούντα, που διεκδικεία μία δεύτερη θητεία στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα. Σημειωτέον ότι οι εκλογές έχουν υψηλή πολιτική σημασία για την Πολωνία, αφού εκεί ο Πρόεδρος έχει δικαίωμα βέτο επί των νομοσχεδίων της κυβέρνησης και, άρα, τυχόν «συγκατοίκηση» αντίπαλων πολιτικών δυνάμεων μπορεί να είναι προβληματική και να οδηγήσει σε πολιτική κρίση.
Το ζητούμενο, όμως, γενικώς, είναι να μην οδηγήσει σε δημοκρατική κρίση η κρίση του κορωνοϊού. Να μην συνηθίσουμε, δηλαδή, τις έκτακτες συνθήκες. Να μην συνηθίσουμε τα άδεια έδρανα ή τις ΠΝΠ που θα «περνούν» χωρίς δεύτερη κουβέντα και χωρίς τον στοιχειώδη δημοκρατικό έλεγχο. Γιατί έχει πολλάκις αποδειχθεί ότι οι πληγές στην οικονομία -όσο βαθιές κι αν είναι- επουλώνονται ευκολότερα από τις πληγές στη Δημοκρατία.
