Οσο περνουν οι μέρες, τόσο πιο πολύ εντείνεται η ανησυχία, τουλάχιστον από τους πιο ευαίσθητους και τους πιο υποψιασμένους, μήπως το πρόβλημα ασφάλειας που δημιουργεί η υπαρκτή ισλαμική-τρομοκρατική απειλή, μετατραπεί, στο τέλος, σε πρόβλημα δημοκρατίας.
Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο σοβαρά, καθώς…ο Αννίβας έχει ήδη διαβεί την πύλη. Εννοούμε ότι και πριν τη στενάχωρη συνθήκη που δημιούργησε η σφαγή στο Παρίσι, είχαμε σοβαρά δείγματα υποχώρησης των δημοκρατικών θεσμών, με πρόσχημα την οικονομική κρίση. Είναι αρκούντως ενδεικτικά, τα όσα συμβαίνουν, τον τελευταίο καιρό, στην Πορτογαλία, στα οποία έχουμε αναφερθεί, όπου, επιτέλους, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Ανιμπαλ Καβάκο Σίλβα, αναγκάστηκε, θέλοντας και μη, να αναθέσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, στον επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Αντόνιο Κόστα, αφού, όμως, προηγουμένως, προχώρησε σε μια πρωτοφανή ενέργεια, ζητώντας από τον εντολοδόχο πρωθυπουργό, γραπτές «εξηγήσεις», για το πρόγραμμα που θα εφαρμόσει, ώστε να κρίνει ο ίδιος, αν εξασφαλίζονται συνθήκες πολιτικής σταθερότητας…Όμως, όπως όλοι ξέρουμε, στις Προεδρευόμενες Κοινοβουλευτικές Δημοκρατίες, όπου την εκτελεστική εξουσία έχει η κυβέρνηση, οι αρμοδιότητες του Ανώτατου Αρχοντα, περιορίζονται αυστηρά, στην εξακρίβωση της λεγόμενης «δεδηλωμένης», στο αν, δηλαδή, είναι δυνατός ο σχηματισμός πλειοψηφίας, εντός της Βουλής. Συνιστά βάναυση κατάχρηση, οδηγώντας σε αλλοίωση του ίδιου του χαρακτήρα του Πολιτεύματος, η υπέρβαση αυτής της, ρυθμιστικής, αρμοδιότητας, με τον έλεγχο επί του περιεχομένου της πολιτικής, που προτίθεται να ασκήσει ο εντολοδόχος πρωθυπουργός, με βάση τη συγκεκριμένη ιδεολογική οπτική ή προκατάληψη, του ίδιου του Προέδρου της Δημοκρατίας. Το ακόμη χειρότερο είναι πως ο εντολοδόχος πρωθυπουργός, κάνοντας μάλλον κακή αρχή, έδειξε να αποδέχεται αυτή την αξίωση, προσφέροντας τις γραπτές «εγγυήσεις» που του ζητήθηκαν. Και για όλα τούτα, που δημιουργούν ένα αρνητικό προηγούμενο, αλλά και για τις προηγούμενες, πρωτοφανείς, μεθοδεύσεις του κου. Σίλβα, η μόνη αντίδραση από την Ευρωπαϊκή Ενωση ήταν η… έκφραση ανησυχίας του ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ, για την καθυστέρηση, στην κατάθεση του πορτογαλικού προϋπολογισμού!
Είναι γι` αυτό που εικόνες σαν αυτή, των τελευταίων ημερών, στο Βέλγιο, όπου, με την απλή επίκληση πληροφοριών και φόβων, για επικείμενη τρομοκρατική επίθεση, επιβάλλεται-και εκεί-καθεστώς έκτακτης ανάγκης και οιονεί επιβολής στρατιωτικού νόμου, προκαλούν, όχι μόνο ανησυχία, για το τι έρχεται, αλλά και εφιαλτικούς συνειρμούς. Εχουμε, άλλωστε, στα καθ` ημάς, ανάλογες εμπειρίες. Αρκεί να θυμηθούμε την προφητική ομιλία του αείμνηστου Ηλία Ηλιού, το Φεβρουάριο 1965, με αφορμή μεθοδεύσεις του μετέπειτα δικτάτορα…
