Η είδηση πως, για τρίτη φορά, ένας στρατηγός «παγώνει» άρθρα του Συντάγματος έπεσε σαν βόμβα προχθές και επικαθόρισε την πολιτική επικαιρότητα, αφού όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης έσπευσαν να καταγγείλουν αυταρχισμό και αντιδημοκρατικό κατήφορο για την κυβέρνηση.
Βεβαίως, τόσο η κυβέρνηση γενικώς, όσο και το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ειδικώς, έσπευσαν να δικαιώσουν τον Όργουελ και το «1984», εκεί όπου είδαμε για πρώτη φορά πώς ένα καθεστώς μπορεί να αλλάζει το νόημα των λέξεων και μέσω αυτών, να καθορίζει και την ίδια την πραγματικότητα. Μας είπαν, δηλαδή, ότι το μέτρο απαγόρευσης συναθροίσεων ως 100 άτομα δεν αφορά το σημερινό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, αλλά αποτελεί κίνηση… «χαλάρωσης» των υγειονομικών μέτρων. Πρόκειται, ασφαλώς, για καραμπινάτο ψέμα, το οποίο, όπως συμβαίνει με όλα τα ψέματα, ακολουθείται από πολλά ακόμη ψεύδη για να μπορέσει να «σταθεί». Και, ακριβώς επειδή το ψεύδος βγάζει μάτι, η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης «μπάζει» από παντού και αυτό φαίνεται με μερικά μόνο παράδοξα:
Παράξοδο πρώτο: το όριο των ατόμων είχε τεθεί για τα ρεβεγιόν, τα πάρτι και τις συγκεντρώσεις σε σπίτια και όχι για τις υπαίθριες συναθροίσεις. Άρα, δεν υπάρχει καμία σύγκριση μεταξύ του «9» και του «100» για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα της… χαλάρωσης.
Παράδοξο δεύτερο: αφού πλέον, βάσει της επιχειρηματολογίας της Αστυνομίας, τα μέτρα χαλαρώνουν και από 9 μπορούμε να συγκεντρωνόμαστε 99, τότε μήπως να κάνουμε ένα πάρτι; Θα είναι νόμιμο και, βάσει των διαβεβαιώσεων της κυβέρνησης, χωρίς ρίσκο για τον κορωνοϊό…
Παράδοξο τρίτο: παρότι η κυβέρνηση διαρρηγνύει τα ιμάτιά της ότι το μέτρο δεν σχετίζεται με το συλλαλητήριο αλλά με τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας, ο περιορισμός δεν ισχύει για τις συναθροίσεις σε εμπορικούς δρόμους και καταστήματα.
Παράδοξο τέταρτο: αφού, λοιπόν, μπορούμε να κάνουμε μία συγκέντρωση διαμαρτυρίας αρκεί να είμαστε λιγότεροι από 100, ποιον κωδικό άραγε πρέπει να βάλουμε στο μήνυμα που θα στείλουμε στο 13033; Υπάρχει κωδικός για διαδηλώσεις;
Παράδοξο πέμπτο: Δεν θα χρειαστούμε και κωδικό για τη μετάβασή μας στο μέρος της προσυγκέντρωσης για το συλλαλητήριο; Πώς θα βγούμε από το σπίτι μας για να μεταβούμε στην προσυγκέντρωση, όταν θεωρητικά χρειάζεται να στείλουμε μήνυμα ακόμη και για να προμηθευτούμε ψωμί ή γάλα;
Συμπέρασμα: η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης είναι ένα γονατογράφημα που «μπάζει» από παντού και, αν δεν αναδεικνυόταν ένα σοβαρό θέμα Δημοκρατίας, τότε θα ήταν για γέλια. Όμως, ποιος μπορεί να γελάσει με την εργαλειοποίηση της πανδημίας στην υπηρεσία της κυβερνητικής ατζέντας;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ