Παρασκευή, 27 Ιουνίου 2025

Να εξοφλήσουν οι καναλάρχες τα παλιά τους χρέη πριν πάρουν τις νέες άδεες

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΜΗΝ ΣΑΣ ΤΗΝ ΣΚΑΣΟΥΝ! – ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΠΙΕΣΤΟΥΝ ΤΩΡΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΠΟΥ ΧΡΩΣΤΑΝΕ, ΟΥΤΕ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΔΟΣΕΙΣ                                                                                                                                                                              

H ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ των συμφερόντων του δημοσίου και των τραπεζών πρέπει να είναι άμεση προτεραιότητα για την κυβέρνηση και αυτό θα πρέπει να το καταστήσει σαφές στους νέους καναλάρχες που θα έχουν σήμερα την πρώτη τους συνάντηση στο Μαξίμου με τον υπουργό Επικρατείας, Νίκο Παππά.

Έχουμε τη γνώμη ότι, πριν δοθούν οι οριστικές άδειες, οι παλιοί καναλάρχες πρέπει να υποχρεωθούν να εξοφλήσουν όλες τις οφειλές τους στις τράπεζες, στο δημόσιο και στα ασφαλιστικά ταμεία.

Διαφορετικά εγκυμονεί ο μεγάλος κίνδυνος να ρίξουν φέσι εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, στις ανακεφαλαιοποιημένες με τα λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων τράπεζες, από τις οποίες άρπαξαν τα θαλασσοδάνεια και να μην ανταποκριθούν στην υποχρέωση της καταβολής ολόκληρου του ποσού που χτύπησαν για την εξασφάλιση νέων τηλεοπτικών συχνοτήτων.

Όταν ένας καναλάρχης έχει διακόσια εκατομμύρια χρέη στις τράπεζες, πως είναι δυνατόν να τα εξοφλήσει και παράλληλα να καταβάλει το τεράστιο ποσό των 50, 60, 75 εκατομμυρίων που στοιχίζει η κάθε νέα άδεια.

Επειδή υπάρχει κίνδυνος κάποιοι καναλάρχες να δώσουν μόνο την προκαταβολή, που απαιτείται για τη νέα άδεια και στη συνέχεια να προχωρήσουν σε γενικευμένο φέσι των παλιών δανείων και των επόμενων δόσεων, η κυβέρνηση οφείλει να πάρει από τώρα τα μέτρα της.

Γιατί όταν κάποιοι έβαλαν φέσι εκατό και διακοσίων εκατομμυρίων ευρώ στις τράπεζες, σε μια περίοδο κατά την οποία η διαφημιστική πίτα ήταν τετραπλάσια, από τη σημερινή τότε πως θα μπορέσουν οι νέοι καναλάρχες να πληρώσουν τα παλιά δάνεια και τα τεράστια ποσά που απαιτούνται για τη νέα άδεια, σε μια αγορά ψόφια στην κυριολεξία, με τζίρο μόλις διακοσίων εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο, στην καλλίτερη περίπτωση.

Οι παλιοί νταβατζήδες συνηθισμένοι στις πρακτικές της αρπακτής και της λαμογιάς σίγουρα θα επιχειρήσουν να στήσουν νέα κόλπα, προκειμένου να αποφύγουν να πληρώσουν τα δάνεια αλλά και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το διαγωνισμό για τις νέες άδειες.

Η κυβέρνηση κινδυνεύει να βρεθεί μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις και οι τράπεζες να μετράνε νέα φέσια από θαλασσοδάνεια, αν δεν κινηθεί έγκαιρα διασφαλίζοντας το δημόσιο συμφέρον, εισπράττοντας προκαταβολικά όλα τα δάνεια που χρωστάνε.

Γι΄ αυτό πριν δοθούν οι οριστικές άδειες, οι καναλάρχες θα πρέπει να έχουν τακτοποιήσει το σύνολο των παλιών υποχρεώσεών τους.

Διαφορετικά, το φέσι, θα πάει σύννεφο γιατί αυτοί που αδυνατούσαν να πληρώσουν τα δάνεια τις καλές εποχές, που η διαφημιστική πίτα έφτανε τα επτακόσια εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, πως είναι δυνατόν να είναι συνεπείς στη σημερινή περίοδο, που η διαφημιστική πίτα συρρικνώθηκε στα διακόσια εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.

Οι παλιοί νταβατζήδες που βρέθηκαν και πάλι με άδειες για τηλεοπτικές συχνότητες, έχουν ήδη αρχίσει τα επικοινωνιακά παιχνίδια μιλώντας λίγες μέρες μετά το διαγωνισμό, για υπερβολικό τίμημα και όπως μαθαίνουμε κάποιοι από αυτούς προσπαθούν να βρουν τρόπο να ξεφύγουν από τις υποχρεώσεις τους.

Βέβαια, οι ίδιοι είναι αυτοί που έφτασαν τις τιμές σε εξωφρενικά επίπεδα και γι΄ αυτό δεν πρέπει να διαμαρτύρονται.

Εκτός, βέβαια, και αν διαμορφώσουν από τώρα το άλλοθι για το φέσι που σκοπεύουν να ρίξουν αργότερα.

Μάλιστα κάποιοι από αυτούς απαιτούν από την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση – αν είναι δυνατόν – να εγγυηθούν ότι δεν θα δοθούν νέες άδειες!

Γνωρίζουν όμως πολύ καλά ότι αυτές οι δεσμεύσεις δεν έχουν καμία αξία και δεν αποκλείεται μελλοντικά να υπάρξουν και νέοι διαγωνισμοί για νέες άδειες.

Ο Νίκος Παππάς στη σημερινή συνάντηση που θα έχει στο Μαξίμου με τους επίδοξους νέους καναλάρχες οφείλει να τους θέσει προ των ευθυνών τους, προκειμένου να διασφαλίσει το δημόσιο συμφέρον.

Μαξίμου: Όχι άλλα εργοδοτικά και νεοδημοκρατικά δάκρυα για τους εργαζόμενους

Ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες έθεσε τέλος σε ένα καθεστώς αυθαιρεσίας, που ίσχυσε στη χώρα για δεκαετίες. Ένα σύστημα που εξασφάλιζε ταυτόχρονα: πρώτον, δωρεάν συχνότητες, σκανδαλώδη δανειοδότηση και επιχειρηματική ισχύ στους καναλάρχες, δεύτερον, πολιτική κάλυψη και επικοινωνιακή ασυλία στους τραπεζίτες  και, τρίτον, ανεξάντλητη προβολή και οικονομικές πλάτες στο πολιτικό κατεστημένο, έφτασε στο τέλος του.

Μπροστά στην προοπτική αυτή, ήταν λογικό, «λυτοί και δεμένοι» να προσπαθήσουν να οδηγήσουν το διαγωνισμό σε αποτυχία, επιδιώκοντας, είτε να τον ματαιώσουν (μπλοκάροντας, για παράδειγμα, την ανασυγκρότηση του ΕΣΡ, το οποίο τώρα επικαλούνται…), είτε να θέσουν σε αμφισβήτηση το αδιάβλητο της όλης διαδικασίας. Δυστυχώς, οι προσπάθειες έπεσαν στο κενό. Ο διαγωνισμός έγινε κανονικά, το αδιάβλητο της διαδικασίας δεν αμφισβητήθηκε από κανέναν και – το κυριότερο – υπήρξε εντυπωσιακή επιτυχία ως προς το τίμημα. Το ύψος του τιμήματος, δείχνει σε τι επίπεδο, λεηλατήθηκε τα προηγούμενα χρόνια το δημόσιο συμφέρον και, βεβαίως, ποιοι είναι οι ωφελημένοι από αυτό.

Τώρα λοιπόν, που ο διαγωνισμός ολοκληρώθηκε, και η εφαρμογή της νομιμότητας προχωρά, το σύστημα αναδιπλώνεται σε μια νέα γραμμή: «Τι θα γίνει με τους εργαζόμενους στα κανάλια που κλείνουν».

Δεν είναι φυσικά πρωτοφανές, μια επιχείρηση που προσπαθεί να λειτουργήσει αντίθετα με τους νόμους, να βάζει μπροστά τους εργαζόμενους. Ούτε είναι πρωτοφανές, να σέρνεται η ΝΔ πίσω από κάθε τέτοιου είδους προσπάθεια. Ας σημειώσουμε ότι την ίδια στιγμή που συντάσσεται με τους καναλάρχες που χάνουν την τζάμπα άδεια, και χύνουν μαζί τους κροκοδείλια δάκρυα για τους εργαζόμενους, η ΝΔ συντάσσεται και με τους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων, ζητώντας, στο πλευρό τους, ανεξέλεγκτες απολύσεις. Είναι άλλωστε το κόμμα, που ως κυβέρνηση γύρισε απλά το διακόπτη στην ΕΡΤ, πετώντας στο δρόμο πάνω από 2800 ανθρώπους. Αλλά τότε, το πόσοι χάνουν τη δουλειά τους δεν ήταν σημαντικό για τη ΝΔ. Όπως δεν ήταν και για τα ιδιωτικά κανάλια, που τότε υπερθεμάτιζαν, αλλά σήμερα αγωνιούν «για τον κόσμο που θα χάσει τη δουλειά του».

Βλέπουμε λοιπόν ξαφνικά ένα υπέρμετρο ενδιαφέρον για τους εργαζόμενους. Ενδιαφέρον που σε καμία περίπτωση δεν είδαμε όταν 700 άνθρωποι απολύθηκαν χωρίς αποζημιώσεις από το ALTER. Όταν 800 άνθρωποι απολύθηκαν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο από την «Ελευθεροτυπία». Όταν 200 άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους κατά τη μεταβίβαση του ALPHA. Όταν η αδιανόητη πρακτική των ιδιοκτητών του ΜEGA οδηγεί 500 ανθρώπους στο δρόμο. Όταν, τα χρόνια της κρίσης, περισσότεροι από 3000 εργαζόμενοι στο χώρο των ΜΜΕ έχουν χάσει τη δουλειά τους, ενώ πολύ περισσότεροι είναι αυτοί που προκειμένου να μην την χάσουν, έχουν υποκύψει σε ωμούς εκβιασμούς και έχουν οδηγηθεί σε δραματική υποβάθμιση των εργασιακών τους σχέσεων. Ούτε μισή κουβέντα δεν ακούστηκε για όλα αυτά. Διότι η αλήθεια είναι ότι ορισμένοι, θυμούνται την έγνοια τους για τους εργαζόμενους, μόνο όταν θέλουν να υποκρύψουν πίσω της κάποιο εργοδοτικό συμφέρον. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πρόκειται απλά για την απαίτηση κάποιων καναλαρχών να συνεχίσουν να κατέχουν παράνομα τις συχνότητες. Και, για να τα λέμε όλα, αυτοί που σήμερα βγαίνουν στα κεραμίδια για τους ανθρώπους που χάνουν τη δουλειά τους, είναι οι ίδιοι που έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν, επειδή ο νόμος προβλέπει ως ελάχιστη προϋπόθεση για τη διεκδίκηση συχνότητας, 400 θέσεις μόνιμης απασχόλησης ανά επιχείρηση. Δηλαδή 1600 θέσεις απασχόλησης συνολικά.

Αντίθετα με τα όσα διακηρύσσουν οι κλαίοντες κροκόδειλοι, η κυβέρνηση παρακολουθεί πολύ στενά και πολύ προσεκτικά το ζήτημα των εργαζομένων στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Υπάρχουν δύο νέα κανάλια που έχουν πάρει άδειες, γεγονός που σημαίνει ότι με βάση το νόμο δημιουργούνται τουλάχιστον 800 θέσεις εργασίας, στις οποίες πρέπει να συνυπολογιστούν οι 60 θέσεις που πρέπει να καλυφθούν σύμφωνα με το νόμο, στα κανάλια που λειτουργούν ήδη. Οι επιχειρήσεις που δεν πήραν άδεια, μπορούν επίσης να συνεχίσουν τη λειτουργία τους. Είτε διεκδικώντας θεματική άδεια, είτε παρέχοντας το πρόγραμμά τους διαδικτυακά, είτε εντάσσοντάς το σε συνδρομητικές πλατφόρμες.

Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση εξετάζει με προσοχή κάθε ζήτημα που προκύπτει από τη μετάβαση από μια εποχή αυθαιρεσίας σε μια εποχή νομιμότητας. Αυτό που δυσκολεύεται να παρακολουθήσει, είναι αυτή την απίστευτη επιχείρηση υποκρισίας και κουτοπονηριάς, αυτό το όψιμο ενδιαφέρον για την ανθρώπινη εργασία, από μαγαζιά που δούλεψαν για δεκαετίες βασιζόμενα στη λεηλασία του δημοσίου συμφέροντος, την υποβάθμιση της εργασιακής αξιοπρέπειας, τον σκανδαλώδη τραπεζικό δανεισμό και το δημόσιο χρήμα. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τα κανάλια. Ισχύει και για τη ΝΔ.

Δείτε επίσης

Τελευταία Άρθρα

Τα πιο Δημοφιλή