Μόνος του, αυτός κι ο πόνος του

Το ξέραμε ότι ο πρωθυπουργός δεν… συμπαθεί την αντιπολίτευση, χθες όμως ο Κ. Μητσοτάκης το τερμάτισε: «Από την κ. Γεννηματά εισέπραξα μαξιμαλισμό. Από τον κ. Τσίπρα μηδενισμό. Από τον κ. Κουτσούμπα, αρνητισμό. Από τον κ. Βελόπουλο, λαϊκισμό. Από τον κ. Βαρουφάκη, σουρεαλισμό». Κανένας πια δεν τον καταλαβαίνει, κανείς δεν δέχεται ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο λένε και ότι τα πάντα είναι μια αποτυχία. Έτσι η ελπίδα του πρωθυπουργού είναι πλέον ότι τον καταλαβαίνει ο… ελληνικός λαός. «Συνεχίζω με τον ελληνικό λαό στο μόνο δρόμο που γνωρίζω: του ρεαλισμού» είπε ο κ. Πρωθυπουργός.

Το θέμα είναι αν ο ίδιος και οι υπουργοί του καταλαβαίνουν, απολύτως ρεαλιστικά, πως μετά από 5 μήνες lockdown, και μάλιστα κατά περιόδους, με lockdown μέσα στο lockdown, έχουμε έξαρση της πανδημίας, τα νοσοκομεία εκτός δυνατοτήτων, με διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ, και με το ένα ρεκόρ κρουσμάτων να σπάει το προηγούμενο. Ο ρεαλισμός επιβάλει να γίνονται αυτά κατανοητά, δηλαδή αποδεκτά, για να πάμε παρακάτω.

Ο ρεαλισμός επίσης επιβάλει να γίνονται, λόγω των δυσκολιών, κινήσεις ενίσχυσης του ΕΣΥ και επιτάχυνση της προσπάθειας να βρεθούν εμβόλια. Από την Αμερική, από την Ευρώπη, από τη Ρωσία, από την Κίνα. Όπως κάνουν πολλοί άλλοι…