Κάθε φορά που ένα “ευρηματικό” μέτρο προτείνεται – κατά κανόνα ως “ισοδύναμο” για ένα άλλο μέτρο που αποσύρεται, είτε επειδή καταρρέει ως ελάχιστα προετοιμασμένο και γεμάτο παρενέργειες (23% ΦΠΑ στην εκπαίδευση) , είτε επειδή η Τρόικα σε κάποια από τις μετενσαρκώσεις της γράφει Verboten! (χρηματοδότηση της μαύρης τρυπας στο Ασφαλιστικό με αύξηση των εργοδοτικών εισφορών) – αρχίζει ο καθένας στο εκάστοτε κυβερνητικό επιτελείο να το χαϊδεύει και να το τραβάει και να το σπρώχνει. Την μια για να αμβλύνει τις παρενέργειες που η “ευρηματικότητα” δεν είχε σκεφθεί, την αλλη για να εξασφαλίσει τον δημοσιονομικό στόχο που βολικά αγνοούνταν ότι έπρεπε να επιτευχθεί.
Όλα μαζί, συγκεντρωμένα μάλιστα, τα βλέπουμε στην ιδέα εκείνη για επιβολή τέλους “μόλις” ένα τοις χιλίοις, 0,1%, στις τραπεζικές συναλλαγές προκειμένου – υποτίθεται – να αποφευχθεί η περικοπή των κύριων συντάξεων.
Κατάλαβαν κάποιοι το επίπεδο ελαφρότητας στην προετοιμασία – ακόμη και ο Γιώργος Σταθάκης φρόντισε, αφού βέβαια διαβεβαίωσε ότι καταρχήν συμφωνούσε μ’ ένα μέτρο εκπορευόμενο από το Μαξίμου, να διευκρινίσει ότι συμφωνούσε εφόσον το μέτρο μελετηθεί επαρκώς!… – και άρχισαν τις εξαιρέσεις. Άμα, προκειμένου να μην πυροβοληθεί στα πόδια προτού καλά-καλά ξεκινήσει η καμπάνια υπέρ χρήσης του πλαστικού χρήματος (για λόγους καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, θυμάστε;), εξαιρεθούν απο το ευρηματικό τέλος του 0,1% οι αναλήψεις/συναλλαγές στα ΑΤΜs των τραπεζών, τότε ο λογαριασμός “έχουμε 350 δις τον χρόνο συναλλαγές στις τράπεζες, άρα με το 0,1% μαζεύουμε πάνω απο 300 δις” δεν βγαίνει. Ποια η λύση; Μα… είναι απλό: Αντί για 0,1% βάζουμε 0,2%. Οπότε θαχουμε πάνω από 600 εκατ., άντε να “αρκεσθούμε” σε 450-500 εκατ. ευρώ.
Ύστερα, για να βγει πέρα ένα επιχείρημα της λογικής “επιβαρύνουμε μόνο τους πλουσίους/μεγάλους”, προτάθηκε αρχικά να υπάρξει κατώφλι στις συναλλαγές των 1000 ευρώ. “Οποιος διακινεί πάνω από 1000 ευρώ, αυτός μπορεί να επιβαρυνθεί”. Καθώς όμως ήδη ο λογαριασμός δεν έβγαινε πέρα, οι εμπνευστές του Ελληνικού φόρου Τόμπιν είπαν να πάνε παρακάτω, ας πούμε στα 700 ή και στα 500 ευρώ. “Ξέρεις εσύ πολλούς ψηφοφόρους μας που να κάνουν συναλλαγές πάνω από 500 ευρώ;” έλεγε το σούπερ-ελαφρό επιχείρημα, ξαδερφάκι εκείνου που πήγε να βάλει το 23% ΦΠΑ στα ιδιωτικά σχολεία αλλά κατέληγε να αφήσει εκτός τα Κολλέγια και τις σχολές των ξένων πρεσβειών, αλλά να επιβαρύνει τα φροντιστήρια και τις ξένες γλώσσες των κοινών ανθρώπων…
Κάπου εκεί ξεκινάει η νέα χρονιά – και αναμένουμε τα σχετικά non-papers επεξήγησης. Διότι κανείς – μα, κανείς! – δεν έχει σκεφθεί πώς θα λειτουργήσει ο “ευρηματικός” Ελληνικός Τόμπιν, όσο κι αν προτρέπει μελέτη ο Γ. Σταθάκης και συνιστά σωφροσύνη ο Γ. Στουρνάρας (Τι λένε οι Τράπεζες; Μα, αυτές δεν ξέρουν καλά-καλά σε ποιους ανήκουν οι ίδιοι μετά την εξίσου “ευρηματική” ανακεφαλαιοποίησή τους, που καλύφθηκε απο τα de facto ανώνυμα funds του κόσμου τούτου. Τι στάση να έχουν, τι θέση να λάβουν;)
Ας προσέξουν οι κυβερνώντες “για τα δελτία των οκτώ”, μήπως βρυκολακιάσει ο φόρος Τόμπιν “μας” – άσχετα τι θα πουν οι Τροϊκανοί!
