Μόνο άγνοια;

Το ότι πολλά από όσα ακούμε τα τελευταία 24ωρα, δείχνουν βαθιά άγνοια, ασύγγνωστη-για όσους διακονούν στο δημόσιο βίο-επιπολαιότητα και επιδερμική προσέγγιση, είναι κάτι παραπάνω από προφανές.

Πρόκειται, όμως, μόνο για άγνοια και επιπολαιότητα, στοιχεία ενδημικά έτσι κι αλλιώς στο δημόσιο βίο ή για κάτι άλλο; Μήπως η 48ωρη άδεια στον Δημήτρη Κουφοντίνα, αποτέλεσε ουρανόπεμπτη ευκαιρία για ορισμένους, να αλλάξουν την ατζέντα ή να ταυτιστούν ακόμη περισσότερο με τα νέα πολιτικά τους αφεντικά ή, απλώς, να σπεκουλάρουν πάνω στη δικαιολογημένη απέχθεια, που προκαλεί η ανάμνηση των πράξεων της 17 ΝΟΕΜΒΡΗ; Δε μπορούμε, επί παραδείγματι, να μην αντιπαραβάλουμε το νηφάλιο λόγο συγγενών των θυμάτων, εκεί όπου δεν παρεισφρύουν πολιτικές σκοπιμότητες, όπως του Γιώργου Μομφεράτου, που προβάλουν και αναγνωρίζουν τα αυτονόητα, σε μια σύγχρονη πολιτεία δικαίου. Αλλά και να μη διαπιστώσουμε την κραυγαλέα υποκρισία, που αναδεικνύει το κείμενο παρέμβασης του Διονύση Τεμπονέρα, γιου του αδικοχαμένου, από παρακρατικές ομάδες της ΟΝΝΕΔ, εκπαιδευτικού Νίκου Τεμπονέρα, που μας υπενθυμίζει ότι ο, καταδικασμένος με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, ως φυσικός αυτουργός της δολοφονίας του πατέρα του, έμεινε μόλις επτά χρόνια στη φυλακή και σήμερα, σταδιοδρομεί με επιτυχία στον τραπεζικό χώρο.

 Αλλά και επί της ουσίας: Είναι, απλώς, άγνοια ή σκόπιμη παραπληροφόρηση, η προσπάθεια να εμφανιστεί το Συμβούλιο των Φυλακών, που έδωσε την επίμαχη άδεια, ως όργανο της κυβέρνησης και, προσωπικά, του υπουργού Δικαιοσύνης, όταν στη σύνθεση του μετέχουν ex oficcio, ο διευθυντής των φυλακών και η κοινωνική λειτουργός, που υπηρετεί σ` αυτές, μαζί με εισαγγελικό λειτουργό, που διαθέτει, μάλιστα, οιονεί δικαίωμα βέτο, αφού δική του αρνητική εισήγηση, μπλοκάρει την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας; Συνιστά μόνο άγνοια, η προσπάθεια να αποδοθεί η παροχή δυνατότητας άδειας στον «Λάμπρο» της 17 Ν, σε νομοθετική πρωτοβουλία της σημερινής κυβέρνησης, όταν υπάρχει το προηγούμενο του Χριστόδουλου Ξηρού, που πήρε, περισσότερες από μια, άδειες, επί ημερών της προηγούμενης κυβέρνησης; Η εκ των υστέρων προσπάθεια, όταν κατέπεσε κι αυτό το επιχείρημα, να συνδεθεί η απόφαση με την κατάργηση των φυλακών υψίστης ασφαλείας, «τύπου Γ», είναι αποκαλυπτική των προθέσεων, αλλά πέφτει κι αυτή στο κενό, αφού εγείρει αναπόφευκτα το ερώτημα, γιατί δεν είχε μεταχθεί και ο Κουφοντίνας στη συγκεκριμένη, ειδική πτέρυγα, όσο ήταν στην εξουσία η προηγούμενη κυβέρνηση, ώστε να αποφευχθεί η προχθεσινή εξέλιξη;

 ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ