Μπορεί να μην ήταν ιδιαίτερα θεαματικός ο κυβερνητικός ανασχηματισμός, που ονομάστηκε τελικά “βελτιωτικές αλλαγές”, ωστόσο το “ξεδίπλωμά” του που συνεχίστηκε προχθές Κυριακή με την αφαίρεση σχεδόν όλων των κρίσιμων αρμοδιοτήτων από τον υπουργό υγείας προς όφελος του υφυπουργού του, είναι αποκαλυπτικό. Αργά αλλά σταθερά διαγράφεται η πραγματική δομή της εξουσίας της σημερινής διακυβέρνησης, που λαμβάνει όλο και περισσότερο συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τα οποία περιστρέφονται αποκλειστικά και μόνο γύρω από τον Πρωθυπουργό. Πρόκειται για ένα σύστημα εξουσίας απολύτως πρωθυπουργό-κεντρικό, και δη Μητσοτακικο-κεντρικό.
Δεν είναι τυχαίο έτσι ότι ακόμη και πολιτικοί όπως ο αντιπρόεδρος και υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης, είδαν τις αρμοδιότητές τους να περικόπτονται (“του άφησε μόνο τις τιμές των ζαρζαβατικών”, γράφτηκε σκωπτικά στο διαδίκτυο), υπέρ του υφυπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων, κ. Παπαθανάση. Το ίδιο ισχύει και για τον υπουργό Οικονομικών, κ. Χρήστο Σταϊκούρα που δεν θα έχει την ευθύνη της διαχείρισης των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, η οποία πέρασε στον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, κ. Σκυλακάκη αλλά και με τον υπουργό Εργασίας, Γιάννη Βρούτση… Να είναι άραγε τυχαίο ότι, πλην Κικίλια, οι άλλοι υπουργοί θεωρούνται “σαμαρικής” επιρροής; Όπως και να έχει, συμπεριλαμβανομένης και της εξέλιξης με τον υπουργό Υγείας (που ήδη ήταν περίεργα απών από τις ενημερώσεις των κκ Τσιόδρα, Χαρδαλιά, με τον κ. Κοντοζαμάνη να τον αναπληρώνει), αυτά τα παιχνίδια προσώπων και αρμοδιοτήτων παραπέμπουν σε συγκεκριμένη αντίληψη εξουσίας.
Μια “ιδιαίτερη” αντίληψη στο πλαίσιο ενός νέου παραδείγματος διακυβέρνησης, σύμφωνα με το οποίο, όπως είχε εξηγήσει ο υπουργός Επικρατείας, κ. Γεραπετρίτης, “το κράτος δεν θα πρέπει να εξαρτάται από τον οιονδήποτε Μεσσία, αλλά αντιθέτως θα πρέπει να έχει διαδικασίες αυστηρές και τυποποιημένες, έτσι ώστε να μην έχουμε διαφθορά”…
