Δεν είναι, κατ` ανάγκην κακό, που ο Αμερικανός πρέσβης επιδεικνύει μια αξιοσημείωτη κινητικότητα και παρεμβατική διάθεση, στο βαθμό, μάλιστα, που λειτουργεί, εξ αντικειμένου, υπέρ των συμφερόντων της χώρας μας. Καλό θα είναι, όμως, να αντιληφθεί ο ίδιος, πως υπάρχουν και κάποια όρια. Είναι αδιανόητο, ο πρέσβης μιας ξένης χώρας, να δίνει, έστω, την εντύπωση ότι «υπαγορεύει» αποφάσεις, που ανήκουν στα αρμόδια όργανα της συντεταγμένης Πολιτείας, όπως η χορήγηση ή μη άδειας, σε κατάδικο. Καμία «ειδική περίπτωση», όπως του Δημήτρη Κουφοντίνα, όπως και καμιά δικαιολογημένη ευαισθησία, δε δικαιολογεί παρεκκλίσεις, απ` αυτή την απαράβατη αρχή. Θα όφειλε, άλλωστε, ο αγαπητός πρέσβης, να γνωρίζει και το «βεβαρημένο» ιστορικό της χώρας του, αλλά και προκατόχων του.
