Να, που ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών, στην Κύπρο, περιείχε μηνύματα χρήσιμα και για τα καθ’ ημάς, ενόψει των εγχώριων εκλογικών αναμετρήσεων.
Όπως, η σχετική αξία των δημοσκοπήσεων, που ναι μεν κατέγραψαν εξ αρχής την πρωτιά του κ. Χριστοδουλίδη, αν και την υπερεκτίμησαν αρχικά, αλλά απέτυχαν μέχρι τέλους, να ανιχνεύσουν τη δυναμική άλλων υποψηφίων, κυρίως δε, του διπλωμάτη Ανδρέα Μαυρογιάννη. Το μούδιασμα στα πάνελ του ΡΙΚ (Ραδιοτηλεοπτικό Ιδρυμα Κύπρου) ήταν εμφανές.
Τούτων δοθέντων, θα ήμασταν ακριβείς αν υποστηρίζαμε -όπως και πολλοί άλλοι- πως ο πρέσβης Ανδρέας Μαυρογιάννης, αν και δεύτερος, ήταν ο πραγματικός νικητής της περασμένης Κυριακής.
Όχι μόνο γιατί διέψευσε τους δημοσκόπους, αλλά και γιατί χρειάστηκε να ξεπεράσει αρκετές δυσκολίες. Οπως την καθυστερημένη «είσοδο» του στον προεκλογικό αγώνα, την έλλειψη πολιτικής εμπειρίας, αλλά και τη στήριξή του από ένα κόμμα, το ΑΚΕΛ, που δεν διένυε και την καλύτερη του φάση.
Είναι δε προφανές πως η επιτυχία του, αντανακλά και στο κόμμα που τον στήριξε. Που κατάφερε να συνέλθει από τη βαριά ήττα στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, διεκδικώντας βάσιμα την επάνοδό του, στη διακυβέρνηση της Μεγαλονήσου.
Η ωριμότητα, η συγκροτημένη πολιτική συμμαχιών και ανοιγμάτων, η εύστοχη επένδυση σε έναν υποψήφιο χαμηλού προφίλ, με δυνατότητα διείσδυσης σε ευρύτερες κατηγορίες ψηφοφόρων, αποτελούν άλλωστε διαχρονικά χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου κόμματος, που παρά το ότι επιμένει στον κομμουνιστικό του χαρακτήρα, καταφέρνει να διατηρείται σταθερά, ως ο ένας πόλος του δικομματικού συστήματος, στην Κύπρο.
Το ότι μάλιστα κατάφερε να εκτοπίσει τον επίσημο υποψήφιο της συντηρητικής παράταξης, του ΔΗΣΥ, από τον δεύτερο γύρο, κάτι που συμβαίνει πρώτη φορά, εγγράφεται ως σοβαρή υποθήκη για τις μετέπειτα εξελίξεις. Καλό παράδειγμα για κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που εμφανίζουν τάσεις παλιμπαιδισμού…
Ας μη σπεύσει δε κάποιος να προδικάσει το αποτέλεσμα της ερχόμενης Κυριακής, καθώς η διάσπαση στο κόμμα της δεξιάς, άφησε βαθιές πληγές…
Μελανό σημείο αποτελεί η εκλογική επίδοση του επικεφαλής του ΕΛΑΜ, «αδελφού» κόμματος της «Χρυσής Αυγής», που το καθιστά πλέον σταθερά υπολογίσιμη δύναμη, με ρυθμιστικό ρόλο που μάλιστα γίνεται αποδεκτός από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Ο χρόνος θα δείξει αν αυτή είναι η πιο ενδεδειγμένη στάση…
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
