Ο πρωθυπουργoς της χώρας Αλέξης Τσίπρας, ο Πάνος Καμμένος και το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο, προπαγανδίζουν τη συντελούμενη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας κατά την διάρκεια του δευτέρου εξαμήνου του 2016. Χθες ο πρωθυπουργός επανέλαβε την ιστοριούλα της “δίκαιης ανάπτυξης” και διαβεβαίωσε τον ελληνικό λαό ότι η χώρα μπήκε στις ράγες της ανάπτυξης. Σύμφωνα με τους ποσοτικούς στόχους του τρίτου μνημονίου, το 2017 ο αναπτυξιακός ρυθμός της εθνικής μας οικονομίας θα πρέπει να διαμορφωθεί σε 2,7%. Ο Αλέξης, ο Πάνος με τους Τσακαλώτο, Χουλιαράκη και τα υπόλοιπα στελέχη του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου, θα πρέπει με στοιχεία και όχι με αερολογίες να απαντήσουν στα ακόλουθα ερωτήματα: 1) Έχουν δημιουργηθεί οι αντικειμενικές συνθήκες, ώστε η εθνική μας οικονομία το 2017 να πετύχει τον αναπτυξιακό στόχο του 2,7%; Και 2) Αν η ελληνική οικονομία εισερχόταν σε αναπτυξιακή τροχιά, πότε και κάτω υπό ποιες προϋποθέσεις το δημόσιο χρέος της χώρας θα γινόταν βιώσιμο;
Επειδή το υφιστάμενο κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο ρέπει προς την ωραιοποίηση των εθνικολογιστικών στοιχείων, μιμούμενο τις τεχνικές παραχάραξης των σαμαροβενιζέλων, σίγουρα αντιλαμβάνεται ότι οι ενδογενείς παθογένειες του πολιτικοοικονομικού συστήματος, είναι αυτές που προκαλούν την καθίζηση της ανταγωνιστικότητας της εθνικής οικονομίας και την καθήλωσή της μετά το 2008 στο βάλτο της ύφεσης. Αν την διετία 2016-2017, το σκάφος της οικονομίας παραμείνει ακινητοποιημένο στο τούνελ της ύφεσης, αναπόφευκτα το τρίτο μνημόνιο θα έχει την τύχη των προηγούμενων δύο και θα πεταγόταν στις καλένδες. Με τα μέχρι τούδε στατιστικά δεδομένα, το σύνολο των κύριων δεικτών οικονομικής δραστηριότητας, καταδεικνύει ότι η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να πηγαίνει με την όπισθεν, με συνέπεια ο ποσοτικός στόχος για ανάπτυξη 2,7% το 2017 να φαίνεται αδιανόητος και εξωπραγματικός. Αδιανόητος ακόμα και για τους παραχαράκτες της ΕΛΣΤΑΤ. Από την άλλη μεριά, αναπτυξιακοί ρυθμοί της τάξης του 0,5% ή 1%, δεν αρκούν για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων του τρίτου μνημονίου.
Αναπτυξιακές επιδόσεις γύρω στο 1% θα σήμαιναν ότι η οικονομία βρίσκεται στα όρια της ύφεσης, με συνέπεια την υστέρηση των κρατικών εσόδων, την διεύρυνση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και την αναπόφευκτη ανοδική πορεία του δημοσίου χρέους. Όταν την περίοδο 2016-2020, προβλέπονται δαπάνες τόκων για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους 7 δις € κάθε χρόνο, αντικειμενικά είναι αδύνατον με αναπτυξιακούς ρυθμούς γύρω στο 1%, να δημιουργηθούν πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ, που θα προορίζονταν για την χρηματοδότηση των τόκων. Η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων του τρίτου μνημονίου, συνιστά την θεμελιώδη προϋπόθεση για την βιωσιμότητα του κρατικού χρέους. Πώς όμως θα επιτευχθεί η βιωσιμότητα του χρέους, αν η εθνική οικονομία από τη φάση της ύφεσης δεν περάσει στη φάση της ανάκαμψης; Αναμφίβολα, η δυνατότητα της χώρας να είναι συνεπής στους πιστωτές της, καταβάλλοντας στο ακέραιο τις ετήσιες τοκοχρεολυτικές δόσεις, εξαρτάται άμεσα από την επίτευξη εκείνων των αναπτυξιακών ρυθμών, που θα διασφάλιζαν τα απαιτούμενα πρωτογενή πλεονάσματα στον κρατικό προϋπολογισμό. Το παρελθόν δίνει την απάντηση στα ερωτήματα που θα δημιουργηθούν στο μέλλον. Αν και την περίοδο 1992-2008, ο μέσος αναπτυξιακός ρυθμός της χώρας ήταν 3,5%, γιατί το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης από 63 δις ή 70,3% του ΑΕΠ εκτινάχτηκε σε 262 δις € ή 108,3% του ΑΕΠ;
Οι ενδογενείς παθογένειες του οικονομικού μας συστήματος, που προκάλεσαν την χρεοκοπία του 2009 εξακολουθούν να υφίστανται. Αν δεν εξαλειφθούν τα φαινόμενα πολιτικοοικονομικής διαφθοράς, δεν καταπολεμηθούν οι άνομες παραοικονομικές δραστηριότητες, δεν αξιοποιηθούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, δεν δοθούν κίνητρα για την αύξηση της εισροής ξένων επενδυτικών κεφαλαίων, δεν ενισχυθεί το εξαγωγικό εμπόριο της χώρας, κ.λπ., αντικειμενικά είναι αδύνατον η εθνική οικονομία να μπει σε φάση ταχύρυθμης αναπτυξιακής διαδικασίας. Αναμφίβολα, ο δρόμος της ανάπτυξης είναι δύσβατος. Ας φανούν στο βάθος του ορίζοντα τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης της οικονομίας και μετά ας ξεκινήσουν οι κυβερνητικές αναλύσεις για success stories και αν οι αναπτυξιακές επιδόσεις της χώρας θα είναι 2,7% ή 3,7%. Μην μαδάτε άσκοπα τη μαργαρίτα της ανάπτυξης.
