Μην κυνηγάτε τα όνειρά σας… Τρομάζουν και φεύγουν

Ψυχολόγος-Ψυχαναλυτής κύρους κατέγραψε όλες γενικά τις δηλώσεις των τεσσάρων τελευταίων μηνών του κ. Σόιμπλε που αναφέρονται στο Ελληνικό πρόβλημα και στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Ευρωζώνης. Τις ταξινόμησε, τις ανέλυσε και τις αξιολόγησε με τρόπο επιστημονικό. Το αποτέλεσμα: Ο Ψυχολόγος-Ψυχαναλυτής διαπιστώνει απώλεια μνήμης, επανάληψη δηλώσεων, ανατροπή δήλωσης με άλλη δήλωση πάνω στο ίδιο θέμα μέσα σ’ ένα εικοσιτετράωρο, σύγχυση, οξυθυμία, επιθετικότητα, ταλάντευση διάθεσης, διακοπή ομιλίας, αιφνίδια αλλαγή θέματος… Και σειρά άλλων συγγενών συμπεριφορών που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο κ. Σόιμπλε πάσχει από αρχική άνοια… Προχθές θυμήθηκε ο σχιζοφρενής με το καροτσάκι ότι αυτός πρότεινε στον Παπανδρέου το περίφημο δημοψήφισμα! Αύριο ίσως θυμηθεί ότι κάποτε μπορεί να ήταν και άνθρωπος!

= = =

Συγγνώμη ρε παιδιά, ο μαλάκας είναι ανοιχτό ή κλειστό επάγγελμα;

= = =

Πάει ο άλλος ο βρομιάρης και βάζει το σκυλί του στη θάλασσα! Άντε τώρα εσύ που σιχαίνεσαι να μπεις να κατουρήσεις…

= = =

ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ

Αγαπητέ Χάρρυ

Είμαι ανύπαντρη και πριν από λίγες μέρες είδα στον ύπνο μου ρύζι. Μήπως αυτό σημαίνει γάμο;

Αγαπητή μου δεσποινίς

Αν είσθε είκοσι έως εικοσιπέντε ετών ίσως σημαίνει γάμο. Αν, όμως, είσθε πάνω από τριανταπέντε σημαίνει, μάλλον, ρυζόγαλο.

= = =

Κι όπως οδηγούσα πετάγεται ξαφνικά μπροστά μου ο Κούλης! Κάνω το τιμόνι δεξιά, το κάνω αριστερά… τίποτα… Δεν μπόρεσα να τον πετύχω.

= = =

Ένας Γάλλος, ένας Αμερικανός και ένας Έλληνας συζητούν κατά τη διάρκεια πτήσης με το αεροπλάνο.

«Ξέρετε» λέει ο Γάλλος «σε πόσο καιρό φτιάχτηκε ο Πύργος του Άϊφελ; Σε τρεις μέρες!»

«Ναι, αλλά ξέρετε» λέει ο Αμερικάνος «τι ύψος έχει το Empire State Building ; Δυο χιλιάδες μέτρα!»

«Ε! Καλά!» λέει ο Έλληνας «αυτά δεν είναι τίποτα! Εγώ ξέρω έναν στην Καρδίτσα που την έχει 72 πόντους!»

Λίγο αργότερα λέει ο Γάλλος:

«Αυτό που σας είπα πριν ήταν υπερβολή! Ο Πύργος του Άϊφελ φτιάχτηκε σε 4 χρόνια!»

«Κι εγώ αυτό που σας είπα ήταν υπερβολή» λέει ο Αμερικάνος «το Empire State Building έχει ύψος 385 μέτρα!»

«Κι εγώ δε σας είπα την αλήθεια» λέει ο Έλληνας «αυτός που σας έλεγα δεν είναι απ’ την Καρδίτσα, απ’ την Λάρισα είναι!».

= = =

Μου λένε ξεκίνα να τρέχεις για να χάσεις κιλά. Έχω φάει ήδη τρεις κλήσεις για υπερβολική ταχύτητα και δεν έχω χάσει ούτε ένα γραμμάριο!

= = =

Οι διανοούμενοι που εγκατέλειψαν το λαό στην τύχη του, συνωστιζόμενοι μπροστά στις κρατικές επιδοτήσεις, ευρωπαϊκά προγράμματα, τις Μ.Κ.Ο. και το Μέγαρο ή αποσυρόμενοι στο γυάλινο κόσμο τους, είναι πάντα έτοιμοι να σηκώσουν απειλητικά το δάκτυλο, καταγγέλλοντας τον μέσο μεροκαματιάρη, που κατεβαίνει στο Σύνταγμα χωρίς να έχει πέντε πτυχία και τρία διδακτορικά, ώστε να έχει έτοιμες λύσεις στα προβλήματά του. Η μούντζα, οι φωνές, τα «γηπεδικά» συνθήματα και –για πολλούς προπαντός– οι ελληνικές σημαίες αποτελούν δείγμα ανωριμότητας, καθυστέρησης, επαρχιωτισμού. Δεν αντιλαμβάνονται ότι η έλλειψη απαντήσεων στο ερώτημα «τι κάνουμε;» δείχνει την ανεπάρκεια και την απουσία των ίδιων των διανοουμένων. Δεν μπορούν να παραδεχθούν ότι τα αδιέξοδα της κοινωνίας φανερώνουν τη δική τους γύμνια. Άλλωστε, στο βασίλειο του ελιτισμού και της αλαζονείας η αυτοκριτική και η συγγνώμη είναι εξαιρετικά σπάνιες.

= = =

– Τρεις φρέντους εσπρέσσους μέτριους.

– Δεν μιλάω Λατινικά ρε φίλε…

= = =

Οικονομία, χωρίς σωστή διαχείριση της εργασίας, του νομίσματος, του κεφαλαίου, της γης και του πλούτου της, της παραγωγής, των κατασκευών, του εμπορίου, των μεταφορών, της κατανάλωσης, ΔΕΝ υπάρχει.

= = =

Νίκος Γκάτσος: «Πότε θα βγει να σκούξει κάποιος, αυτός ο κόσμος είναι σάπιος…»

Φρίντριχ Σίλερ (Friedrich von Schiller): Όπου να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω. Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά, πρώτος και αξεπέραστος. Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, κορυφαίος και ανυπέρβλητος. Για Δημοκρατία διψώ, Ισονομία και Ισότητα, εσύ μπροστά μου, ασυναγώνιστος κι ανεπισκίαστος. Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη Γνώση… Γιατί να σε αγγίξω; Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός; Γιατί δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου;

Χάρρυ Κλυνν