Ο προβληματισμός που κυριαρχούσε το βράδυ των εκλογών της 10ης Οκτωβρίου 1993, τουλάχιστον στα ιδιωτικά κανάλια, που έδιναν πια τον τόνο στην ενημέρωση, δεν ήταν το πως θα κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ, στην επάνοδο του στη διακυβέρνηση, με τη νέα πρωθυπουργία του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά το αν η κυβέρνηση θα κατάφερνε να εξαντλήσει τη θητεία της!
Αφορμή για τον προβληματισμό, αποτελούσε, όπως έχει ήδη αναφερθεί, το γεγονός ότι σε χρόνο, μικρότερο από το μισό της Συνταγματικά προβλεπόμενης θητείας, της νέας Βουλής, το Μάρτιο του 1995, θα έπρεπε να εκλεγεί καινούργιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Με δεδομένο δε ότι, όπως επισημάνθηκε, η ΝΔ, είχε διακηρύξει, δια του προέδρου της Μιλτιάδη Έβερτ, ότι δεν επρόκειτο να συμπράξει, ήταν εύλογο να προκύπτει αβεβαιότητα. Υπενθυμίζουμε ότι με βάση το τότε ισχύον θεσμικό πλαίσιο, η αδυναμία εκλογής του Ανώτατου Άρχοντα, με την αυξημένη πλειοψηφία των 2/3 (180 βουλευτές) συνεπαγόταν αυτόματη διάλυση της Βουλής.
Στο πίσω μέρος του μυαλού όλων ωστόσο, ακόμη και των στελεχών της κυβερνώσας παράταξης, βρισκόταν η επισφαλής υγεία του Ανδρέα Παπανδρέου και αυτό ήταν το καθοριστικό στοιχείο, που άνοιξε το δρόμο για τη «νέα σελίδα», στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και γενικότερα στην πολιτική ζωή της χώρας.
Η λύση άλλωστε στο «γρίφο της εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, λύθηκε με «από μηχανής Θεό» τον Αντώνη Σαμαρά που, ως πρόεδρος της ΠΟΛΑΝ, πρότεινε και υπερψήφισε, μαζί με την τότε πλειοψηφία, τον ευπατρίδη, προερχόμενο από τη συντηρητική παράταξη, Κωστή Στεφανόπουλο.
Η πρωτοβουλία εκείνη του Μεσσήνιου πολιτικού, θεωρήθηκε από το «μητρικό» πολιτικό του χώρο, ως «δεύτερη προδοσία», μετά την ανατροπή της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ίσως ακόμη χειρότερη και από την πρώτη, αφού εδραίωνε την παραμονή του «μισητού» ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.
Άνοιξε δε μια δεύτερη προσωπική «βεντέτα» και με τον Μιλτιάδη Έβερτ, που είχε εκείνη την περίοδο δυναμική νίκης. Ήταν κάτι που ο αείμνηστος «Μπουλντόζας» δε συγχώρησε ποτέ στον τότε πρόεδρο της ΠΟΛΑΝ, γι` αυτό και στην εσωκομματική μάχη του 2009, μετά την ήττα και παραίτηση του Κώστα Καραμανλή, στήριξε την υποψηφιότητα της Ντόρας Μπακογιάννη….
Όπως και να έχει, η εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα προς τη «νέα σελίδα», καθώς σήμανε την οριστική πια, αποχώρηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή από την πολιτική σκηνή. Αν και αναμενόμενη, η αποχώρηση αυτή δεν έπαυε και συμβολικά να σημαίνει την είσοδο στη νέα εποχή, αυτό που είχε προσδιοριστεί ως το «τέλος της μεταπολίτευσης».
Την ίδια στιγμή, άλλωστε, είχε αρχίσει να γίνεται εμφανής, η επιδείνωση της υγείας του Ανδρέα Παπανδρέου…
