Μία δύσκολη συζήτηση

Πριν από λίγα χρόνια, ένας δικαστής στην Βρετανία καταδίκασε ένα στυγνό εγκληματία σε 41 χρόνια. Ξεσηκώθηκε θύελλα διαμαρτυρίας εναντίον του, γιατί όρισε μια «μικρή» ποινή σε ένα κτηνώδη εγκληματία. Όταν ρωτήθηκε ο δικαστής είπε: «Ο ένοχος είναι 41 ετών. Με την συγκεκριμένη ποινή δεν θα ξέρει στο υπόλοιπο της ζωής του αν θα βγει από την φυλακή ζωντανός η νεκρός. Και αυτό είναι η πιο βαριά τιμωρία.» Το στυγνό έγκλημα στα Γλυκά Νερά επαναφέρει την συζήτηση περί ποινών, για την τιμωρία των σκληρών εγκληματιών, ενώ ακούγονται ακόμα και φωνές για την εφαρμογή της θανατικής ποινής. Η φυλάκιση δεν είναι μια μαλακή τιμωρία. Τα ισόβια δεν είναι μια μικρή ποινή. Αρκεί οι ποινές θα εφαρμόζονται. Και οι εισαγγελείς που αποφασίζουν τις τυχόν αποφυλακίσεις να είναι σίγουροι για τον… σωφρονισμό. Το πρώτο που πρέπει και ελπίζουμε να γίνει, είναι η σύλληψη των δολοφόνων. Όταν αυτό συμβεί, τότε θα δούμε και πάλι ότι Νόμοι υπάρχουν. Αρκεί η εφαρμογή τους να είναι αυτή που πρέπει. Είτε πρόκειται για το πόσο χρόνια πρέπει να μείνουν στην φυλακή, είτε πρόκειται για το πότε μπορεί να αποφυλακιστούν.