Αν και δεν θα έπρεπε μία ολόκληρη ένωση κρατών που αποτελεί το ευγενέστερο πολιτικό πείραμα της ανθρωπότητας να επηρεάζεται από τα πρόσωπα και τις συμπεριφορές τους, η Ευρώπη δε θα μπορούσε να ξεφύγει από έναν πάγιο κανόνα της ανθρωπότητας: ότι, δηλαδή, ενίοτε τα πρόσωπα είναι αυτά που κινούν τον τροχό της Ιστορίας.
Υπ’ αυτή την έννοια, μπορεί να έχει μεγαλύτερη σημασία απ’ όσο νομίζουμε μία αποχώρηση που πέρασε στα ψιλά των ΜΜΕ. Ο λόγος για την παραίτηση του επικεφαλής της Μπούντεσμπανκ, δηλαδή της ομοσπονδιακής τράπεζας της Γερμανίας, που ήταν και ο βασικός υπερασπιστής του δόγματος της ακραίας δημοσιονομικής ορθοδοξίας στο Εκτελεστικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ο Βάιντμαν, σε πολλές κρίσιμες στιγμές, έχει δικαιώσει όλους όσοι τον χαρακτήριζαν ως «ηχώ του Σόιμπλε», ο οποίος άλλωστε και τον στήριξε για να βρεθεί στο τιμόνι της κεντρικής τράπεζας της χώρας. Μάλιστα, σε κάποιες στροφές της ιστορίας, το όνομα του Βάιντμαν είχε πέσει στο τραπέζι και για την ανάληψη των καθηκόντων του προέδρου της ΕΚΤ, αλλά ευτυχώς οι «καραμπόλες» μεταξύ των «μεγάλων» της Ε.Ε. αποσόβησαν αυτό το ενδεχόμενο: η Γερμανία πήρε την προεδρία της Κομισιόν (με την Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν) και έτσι, η Ευρώπη γλίτωσε έναν Βάιντμαν επικεφαλής της νομισματικής και οικονομικής πολιτικής της.
Γιατί, όμως, αφιερώνουμε τόσες λέξεις και τόσο χώρο σε έναν παραιτηθέντα κεντρικό τραπεζίτη; Διότι, όσο κι αν οι απόψεις του Βάιντμαν προφανώς έχουν κι άλλους υποστηρικτές στο Βερολίνο, είναι κομβική η στιγμή που ο ίδιος επέλεξε να παραιτηθεί. Το γεγονός ότι το βασικό «γεράκι» της δημοσιονομικής ορθοδοξίας φεύγει από το προσκήνιο την ώρα που ανοίγει η συζήτηση για την δημοσιονομική πολιτική μετά την πανδημία λέει πολλά. Ο Βάνιντμαν δε θα είναι παρών όταν η ΕΚΤ θα αναζητεί το νέο μείγμα νομισματικής και οικονομικής πολιτικής στην μετά την πανδημία εποχή, ούτε θα επηρεάζει πρόσωπα και πράγματα όταν η νέα γερμανική κυβέρνηση θα διαπραγματεύεται με όλους τους υπόλοιπους τους όρους χαλάρωσης του Συμφώνου Σταθερότητας και τους νέους κανόνες που θα διέπουν τη λειτουργία της Ευρωζώνης. Ένα «γεράκι» λιγότερο, σημαίνει πολλές ελπίδες περισσότερες ότι αυτή η συζήτηση μπορεί να καταλήξει σε κάτι καλό. Πολλώ δε μάλλον αν η στελέχωση της θέσης του στην Μπούντεσμπανκ δεν αποτελέσει θέμα στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των τριών κυβερνητικών εταίρων στη Γερμανία και αναλάβει τα καθήκοντά του κάποιος προοδευτικός.
