ΤΟ ΚΩΔΩΝΑ ΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΡΟΥΕΙ Ο ΜΑΡΙΟ ΝΤΡΑΓΚΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ
Η καθυστέρηση των μεταρρυθμίσεων, κρύβει τον κίνδυνο για μόνιμη οικονομική ζημιά, την Ευρωζώνη, προειδοποίησε ο Μάριο Ντράγκι. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) από το βήμα του επιχειρηματικού συνεδρίου στις Βρυξέλλες, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, απευθύνοντας έκκληση στις κυβερνήσεις να ενισχύσουν τις προσπάθειές τους και να διασφαλίσουν το μέλλον της Ευρωζώνης.
Όμως η νομισματική πολιτική τη ΕΚΤ, δεν μπορεί από μόνη της, να λύσει τα προβλήματα της ευρωζώνης ως και ως τροχοπέδη, λειτουργούν η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική, τα υψηλά επίπεδα «κόκκινων» τραπεζικών δανείων και ξ αβεβαιότητα για τη σταθερότητα της Ευρωζώνης, περιορίζοντας τα αποτελέσματα των αρνητικών επιτοκίων και του προγράμματος αγοράς ομολόγων.
«Υπάρχουν πολλοί κατανοητοί πολιτικοί λόγοι για τους οποίους καθυστερούν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, όμως λίγοι από αυτούς είναι οικονομικά καλοί λόγοι. Το κόστος των καθυστερήσεων είναι απλά πολύ υψηλό», ξεκαθάρισε από τις Βρυξέλλες, προσθέτοντας πως, η δημοσιονομική πολιτική στην ευρωζώνη ήταν για πολλά χρόνια υφεσιακή, ενώ η σύγκλιση σε κάποιες χώρες έγινε κυρίως μέσω φόρων και όχι μέσω περικοπών στις δαπάνες.
Οι εξελίξεις τρέχουν και όπως επεσήμανε ο Ιταλός τραπεζίτης, η γήρανση του πληθυσμού της Ευρωζώνης σύντομα θα «αρχίσει να δαγκώνει», κρατώντας χαμηλά τον ρυθμό ανάπτυξής. Αυτό που προτείνει ο κεντρικός τραπεζίτης, είναι καλύτερο συντονισμό της οικονομικής πολιτικής, κάτι που «θα σήμαινε ότι μπορούμε να επιτύχουμε τον δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης, πριν αυτός ο ίδιος ρυθμός κλονισθεί».
«Γνωρίζουμε ότι το σημερινό σύστημα είναι ατελές», παραδέχτηκε ο Μάριο Ντράγκι, αλλά «Υπάρχουν πολλοί κατανοητοί πολιτικοί λόγοι, αλλά λίγοι οικονομικοί, για την καθυστέρηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Το κόστος της καθυστέρησης είναι απλά πολύ υψηλό» προσέθεσε.
Στο θέμα των κόκκινων δανείων, ο ίδιος τόνισε πως σε κάποιες τράπεζες της ευρωζώνης το ποσοστό είναι ακόμα μεγάλο. Σε αυτή την βάση, χρειάζεται περισσότερη δουλειά στην αντιμετώπιση της έκθεσης των τραπεζών στα μη εξυπηρετούμενα στοιχεία ενεργητικού και οι συνθήκες για την ρύθμισή θα πρέπει να διαμορφωθούν με ευρείες πολιτικές, από τα κράτη.
