Οι ανατροπές – και οι επιτυχίες – της διαδικασίας δημοπράτησης των τηλεοπτικών αδειών έχουν περιορισμένο ενδιαφέρον σ’ αυτήν την φάση, όσο κι αν υπόσχονται/απειλούν να οδηγήσουν το παιχνίδι στις αμέσως επόμενες.
Ανατροπή ήταν, ασφαλώς, το άτι σε μια διαδικασία όπου τα προσφερθέντα τιμήματα κυμάνθηκαν απο τα 43,5 εκατ ευρώ (Αλαφούζος – πρώτη άδεια) μέχρι τα 76 (Κυριακού-τρίτη), η πλευρά Βαρδινογιάννη έμεινε “εκτός” με 13 ή έστω 18 εκατομμύρια. “Λιγότερο” ανατροπή ήταν το ότι ο Κοντομηνάς έμεινε χωρίς άδεια – η έκρηξη Βερύκιου την παραμονή της διαδικασίας είχε προετοιμάσει το έδαφος – αν και έφθασε τα 61 εκατομμύρια προσφορά, αλλά και ο Σαββίδης με τα 61,5: δεν κατάλαβαν ή/και δεν δέχθηκαν την λογική ή την δυναμική της δημοπρασίας, αφού ο Καλογρίτσας βρέθηκε με άδεια, την δεύτερη, με “μόλις” 52 εκατομμύρια.
Ανατροπή, σύμφωνα με τις προβλέψεις που είχαν επικρατήσει, ήταν και το συνολικό υψος του τιμήματος: πάνω από 245 εκατομμύρια, όταν γινόταν ευρύτερα λόγος για 100 συνολικά – ίσως μάλιστα αυτό και να παρέσυρε αρκετούς από τους συμμετέχοντες να μείνουν πίσω.
Αυτονόητα, αυτή η ανατροπή διαβάζεται και ως επιτυχία από την Κυβέρνηση – ο Νίκος Παππάς δεν παρέλειψε να το τονίσει απο την πρώτη στιγμή. (Αν μάλιστα πήγαινε πίσω, στην υπόσχεση/τάξιμο που είχε μπει και σε κείμενο προϋπολογισμού – ότι δηλαδή 350 εκατομμύρια θα εισπράττονταν συνολικά απο τα κανάλια – θάβλεπε ότι δεν πέφτει όσο νομίζαμε έξω: σκάρτα 250 εκατομμύρια τώρα -βέβαια, σε 3 χρόνια – συν περίπου 50 από τέλη για χρήση συχνοτήτων που παλιότερα έμειναν σε λήθαργο, η/και για φόρο τηλεόρασης που είχε καταργηθεί “λογω κρίσης” αλλά επανήλθε).
Ως επιτυχία μπορεί να καταγράψει ο Ν. Παππάς και την κοφτή, ανεπιφύλακτη αποδοχή π.χ. απο τον Κ. Κιμπουρόπουλο του ΣΚΑΙ που προσήλθε με την δηλητηριώδη ατάκα πως “καταβάλλονται λύτρα για να συνεχίσει να εκπέμπει” [ο επιθετικότερος όλων ΣΚΑΙ]”, ότι η διαδικασία της δημοπράτησης δεν παρουσίασε προβλήματα. Η υπερσκηνοθέτηση και η με αιχμές θρίλερ διαδικασία πήγε να ξεφύγει στην επικοινωνιακή της λειτουργία – θάπρεπε να λειτουργήσει ως ανακούφιση για την Κυβέρνηση, ότι επαναπροσγειώθηκε.
Α, ναι, με ΣΚΑΙ και ΑΝΤΕΝΝΑ αδειοδοτημένους να ανήκουν στην “απέναντι πλευρά” και με Μαρινάκη μάλλον εκεί κατατασσόμενο, μόνον η πλευρά Καλογρίτσα θα μπορούσε να θεωρηθεί “φιλοκυβερνητική” . (Βεβαίως, τώρα, οι δυο τελευταίοι θα χρειαστεί να στήσουν σταθμούς, να βγάλουν προϊόν, να δοκιμαστούν στο καμίνι της πραγματικότητας).
Αν η Κυβέρνηση ενδιαφερόταν για εύκολους συμμάχους, εδώ είχε ανατροπή δυσοίωνη Αν για διαδικασία χωρίς κατηγορίες μεροληψίας, θάπρεπε να αισθάνεται δικαιωμένη.
Και… να καταλήξει που θέλει να την πάει την διαδικασία στο “αύριο”, το οποίο και έχει το αληθινό ενδιαφέρον, μαζί και με τους παίκτες της τωρινής πλέον τηλεοπτικής σκηνής. (Αφού, ΑΦΟΥ – τρέξουν οι διαδικασίες των “Ποθεν Έσχες” των της πυκνής λόχμης των νομικών διεκδικήσεων, εννοείται).
