ΠρΟσφατα, με πρωτοβουλία της Θεοδώρας Τσάκρη, υφυπουργού “Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού”, με αρμοδιότητα τον δευτερογενή τομέα βιομηχανίας, θεσμοθετήθηκε το “Φόρουμ Βιομηχανίας”. Μέλη του Φόρουμ είναι φορείς της πολιτείας, ο ΣΕΒ (Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών), η ΓΣΕΕ (Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας), η ΓΣΕΒΕΕ (Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος), η ΕΠΕ (Ένωση Περιφερειών Ελλάδος), η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών και ορισμένοι άλλοι εκπρόσωποι παραγωγικών τάξεων της ελληνικής οικονομίας. Το Φόρουμ Βιομηχανίας συγκροτείται από μια συντονιστική επιτροπή και στις τάξεις του θα λειτουργούν έξι τεχνικές ομάδες εργασίας. Οι έξι ομάδες είναι: 1) Ομάδα Προσδιορισμού Δυναμικών Κλάδων της Βιομηχανίας∙ 2) Ομάδα Διασύνδεσης Καινοτομίας-Βιομηχανίας∙ 3) Ομάδα Ενίσχυσης Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων∙ 4) Ομάδα Εξοικονόμησης Ενέργειας∙ 5) Ομάδα Χρηματοδοτικών Εργαλείων-Προσέλκυσης Επενδύσεων∙ και 6) Ομάδα Επιχειρηματικού Περιβάλλοντος. Η πρώτη συνεδρίαση του Φόρουμ Βιομηχανίας έγινε στις 4.1.2016. Με την εισήγησή της η υφυπουργός υπογράμμισε το σημαντικό ρόλο του Φόρουμ και την προσδοκία της κυβέρνησης το συντομότερο δυνατόν οι έξι ομάδες εργασίας, να εκπονήσουν πορίσματα που θα αποτελέσουν οδηγό για την ανάταξη της ελληνικής βιομηχανίας και θα συγκεκριμενοποιήσουν τα μέτρα βιομηχανικής πολιτικής που θα συντελέσουν στην έξοδο της εθνικής οικονομίας από το τέλμα της ύφεσης.
Ανταγωνιστική οικονομία σημαίνει κυρίως διεύρυνση του εξαγωγικού εμπορίου και προσέλκυση ξένων κεφαλαίων για επενδύσεις σε πάγιο κεφάλαιο. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επιχειρήσεις είναι αυτές που παράγουν τα αγαθά και τις υπηρεσίες, συνάγεται ότι ο βαθμός ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων προσδιορίζει άμεσα το επίπεδο ανταγωνιστικότητας του οικονομικού συστήματος μιας χώρας. Την περίοδο 1970-2015, η συμμετοχή του δευτερογενούς βιομηχανικού τομέα στην παραγωγή του ΑΕΠ της ελληνικής οικονομίας από 35% συρρικνώθηκε σε 13%. Δεν νοείται οικονομική ανάπτυξη χωρίς ανταγωνιστικό και εξωστρεφή βιομηχανικό τομέα. Η βιομηχανία είναι το βαρόμετρο της αναπτυξιακής διαδικασίας. Αν αναλογιστούμε ότι το 80% των παγκόσμιων εξαγωγών είναι βιομηχανικά προϊόντα, καθίσταται εμφανές ότι η αναβάθμιση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας προϋποθέτει ισχυρή και εξωστρεφή βιομηχανία. Δυστυχώς, μετά το 1980 η ελληνική βιομηχανία διέρχεται φάση μαρασμού και αποξένωσης από τις διεθνείς αγορές. Η εξωστρέφεια της ελληνικής βιομηχανίας θα πρέπει να βασιστεί στους βιομηχανικούς κλάδους που παρουσιάζουν δυναμισμό και η χώρα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα.
Πώς θα επιτευχθεί ο πρωταρχικός στόχος της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους, αν το σκάφος της ελληνικής οικονομίας δεν εισέλθει σε φάση ταχύρυθμης αναπτυξιακής πορείας; Σε όλες τις χώρες του κόσμου, ο δευτερογενής τομέας της βιομηχανίας αποτελεί το βαρόμετρο των αναπτυξιακών επιδόσεων. Με εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων εξαιρουμένων των πετρελαιοειδών μόλις 14 δις ευρώ, η ελληνική οικονομία δεν έχει καμία ευοίωνη μελλοντική προοπτική. Αν τα μέλη του Φόρουμ ανατρέξουν σε έγκριτες διεθνείς στατιστικές πηγές, θα διαπιστώσουν ότι χώρες ανάλογου πληθυσμιακού μεγέθους σαν της Ελλάδας, όπως Σουηδία, Αυστρία, Βέλγιο, Ιρλανδία, Ελβετία, κ.λπ., πραγματοποιούν εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων 10σιες, 20σιες ή ακόμα και 30σιες συγκριτικά με τη χώρα μας. Ας υποτεθεί ότι την επόμενη δεκαπενταετία, ο εθνικός στόχος είναι η πραγματοποίηση μέσων ετήσιων αναπτυξιακών ρυθμών γύρω στο 4%, ώστε το δημόσιο χρέος να καταστεί βιώσιμο. Με τις συντηρητικότερες εκτιμήσεις, η επίτευξη μέσων ετήσιων αναπτυξιακών ρυθμών της τάξης του 4% κατά την περίοδο 2016-2030, θα προϋπόθετε ότι οι εξαγωγές ελληνικών βιομηχανικών προϊόντων θα αυξάνονταν κατά μέσο όρο τουλάχιστον 4 δις ευρώ κάθε χρόνο. Όχι μόνο στη σημερινή κυβέρνηση, αλλά και στην οποιαδήποτε μελλοντική κυβέρνηση, ευχόμαστε να καταφέρει να βάλλει την ελληνική βιομηχανία και κατά προέκταση την εθνική μας οικονομία στις ράγιες της ταχύρυθμης αναπτυξιακής πορείας. Αναμφίβολα, ως μεγαλεπήβολοι αξιολογούνται οι στόχοι του νεοσύστατου Φόρουμ Βιομηχανίας.
