Μέγα το των «επιόρκων» κράτος!

Κλείνω την παρένθεση αυτή, ανοίγοντας ένα επονείδιστο για μιαν ευνομούμενη πολιτεία θέμα, που είναι οι παρανομούντες γενικώς και ιδιαίτερα στο δημόσιο τομέα, όπου έχει δημιουργηθεί επί δεκάδες χρόνια γόνιμο έδαφος (γραφειοκρατία και ατιμωρησία) για την ολοένα αύξηση της παραγωγής των «ανθέων του κακού».
Έχει καταδειχθεί ότι η προκλητικότατη ατιμωρησία των παρανομούντων με κάθε τρόπο δημόσιων υπαλλήλων και, κυρίως, για την εξασφάλιση εσόδων «χωρίς να σκάπτωσιν», όπως έλεγε ο Εμμανουήλ Ροίδης, είναι η βασική αιτία της αθάνατης διαφθοράς στο δημόσιο τομέα.
Και σε επίρρωση της διαπίστωσης αυτής θυμήθηκα την επιστολή που μού έστειλε στις 26 Ιανουαρίου 1990 ο τότε υπουργός Προεδρίας (είχε διατελέσει και πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου) αείμνηστος Νικόλαος Θέμελης, σε απάντηση σχετικού άρθρου μου, το οποίο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 25 Ιανουαρίου του 1990 (σελίδα 19).
Στην επιστολή αυτή, η οποία δημοσιεύθηκε στο επόμενο τεύχος του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» (1 Φεβρουαρίου 1990 και στη σελίδα 6) με την αντίστοιχη εισαγωγή μου και τον τίτλο «Αυτογελιοποίηση του κράτους: Δεν διώκονται πια πειθαρχικά οι δημόσιοι υπάλληλοι ό,τι και να κάνουν», ο Νικόλαος Θέμελης επισημαίνει μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα εφιαλτικά: -«Το σύστημα παράγει και εκτρέφει ανάλογη συμπεριφορά» και «Το Πειθαρχικό Δίκαιο απέθανε προ πολλού και ετάφη χωρίς τελετή για να μην γίνει θόρυβος… αλλά υπεύθυνοι δεν υπήρχαν ποτέ..».
Επίσης, με έγγραφο προς το Γραφείο του Πρωθυπουργού τον Απρίλιο του 2013 ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής επισημαίνει για το θέμα αυτό και άλλα πολλά τέρατα και σημεία, όπως: «Η απόδοση της ποινικής, ιδιαίτερα, δικαιοσύνης γίνεται με τόσο βραδείς ρυθμούς, που οδηγούν σε ουσιαστική αρνησιδικία… Από το 2007 μέχρι και το 2012 ζητήσαμε, τοιουτοτρόπως, την πειθαρχική δίωξη 1.300 υπαλλήλων για 2.200 περιπτώσεις…», αλλά…