Με τον …καρχαρία

Πως θα σας φαινόταν εσάς, αν είχατε πετύχει μια χρυσή νίκη και μάλιστα σε Ολυμπιακούς Αγώνες και κάποιος πολιτικός αρχηγός σας έλεγε μεταξύ άλλων ηθικοπλαστικών και φιλοσοφικών εκφράσεων “…Χόρεψε, λοιπόν, πάνω στο φτερό του καρχαρία, που λέει και ο ποιητής μας, και όταν κατέβεις, πες μας». Εγώ τουλάχιστον θα ένιωθα δέος για το βάθος αυτού του πολιτικού ανδρός. Δεν ξέρω πως νιώθει η “χρυσή” Άννα Κορακάκη, με τα παραπάνω που της έγραψε στο φέισμπουκ ο Ποταμίσιος αρχηγός. Δυστυχώς υπάρχει και συνέχεια:  “Το μόνο που θα σου ζητούσα – και με συγχωρείς για το θάρρος – θα ήταν όταν περάσουν οι μέρες της χαράς και της ξεκούρασης, να διηγηθείς στους Έλληνες -σε όλους εμάς- τον παιδεμό σου όλες αυτές τις ώρες, όλα αυτά τα χρόνια. Να ακούσει και η πολιτεία και να διδαχθεί…”. Κατανοητή η διαρκής πολιτική αγωνία του ανδρός, αλλά τι φταίει η Κορακάκη;