Της Ελένης Τσερεζόλε
Κατά γενική ομολογία τα χθεσινά, πάνδημα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια, σε Αθήνα (στο Εφετείο και τα Προπύλαια), Θεσσαλονίκη, Πάτρα, και άλλες πόλεις, ήταν πρωτόγνωρα. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια είχαν να γίνουν τόσο μαζικά συλλαλητήρια με τη συμμετοχή εκπαιδευτικών αλλά και μαθητών και φοιτητών. Και αυτό το «κατάφερε» η αδιαλλαξία της υπουργού και της εμμονής της να προσφύγει δικαστικά ενάντια στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες ακόμη και στην ΑΔΕΔΥ, στη βάση του θεσμικού πλαισίου που θέσπισε η ίδια, προκειμένου να κηρυχθεί παράνομη η απεργία των εκπαιδευτικών. Μία απεργία που δεν αφορά κάποια συντεχνιακά τους συμφέροντα, όπως θέλει να πιστέψουν οι πολίτες η κυβερνητική προπαγάνδα, αλλά την τιμωρητική αξιολόγηση/αυτοαξιολόγηση των σχολείων… Ενδεικτικό του μεγάλου κύματος αμφισβήτησης της κυβερνητικής εκπαιδευτικής πολιτικής και το γεγονός ότι στην πορεία προς τη Βουλή ενώθηκαν εκπαιδευτικοί, μαθητές, φοιτητές…
Οι εξελίξεις αυτές σηματοδοτούν μία καμπή. Δύσκολα πλέον η Υπουργός θα συνεχίσει την ίδια αυταρχική συμπεριφορά. Όσο κι αν επιμείνει σε αυταρχικές επιλογές, δύσκολα θα καταφέρει να αγνοήσει και να παρακάμψει τις αντιδράσεις σύσσωμης της εκπαιδευτικής κοινότητας. Είναι δε φανερό, ότι το φιάσκο με το οποίο στέφθηκαν οι εκλογές που διοργάνωσε για τον έλεγχο των υπηρεσιακών συμβουλίων, ουδόλως σοφότερη και διαλλακτικότερη την έκανε. Μάλλον το αντίθετο συνέβη. Το πάθημα όχι μόνο δεν της έγινε μάθημα αλλά την κάνει να επιμένει στο λάθος δρόμο. Έτσι, για παράδειγμα, αν δεν προχωρήσει η… αυτοαξιολόγηση των σχολείων, σχεδιάζει τη διαδικασία να την ολοκληρώσουν οι… διευθυντές! Παράλληλα έχει στα σκαριά τη συνένωση τμημάτων σε πολλές περιφέρειες, καταλήγοντας σε τάξεις των 28 με 30 μαθητών, και μάλιστα σε περίοδο πανδημίας! Σε αυτούς τους κοινωνικά ανάλγητους και εκπαιδευτικά έωλους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, που έχει βαλθεί να διαλύσει όλες τις βαθμίδες της δημόσιας Παιδείας, όρθωσαν ανάστημα χιλιάδες διαδηλωτές χθες. Έστω κι αν η κ. Κεραμέως υποκρίνεται ότι δεν πήρε το μήνυμα…
