Μαζί με τα παιδιά, πάντα! 

Η ιστορία έχει αποδείξει πως όποιος υποτιμά το μαθητικό κίνημα ή, ακόμη και τα βάζει μαζί του, στο τέλος το πληρώνει. Ωστόσο, φαίνεται πως στην κυβέρνηση δεν τα πάνε καλά με την ιστορία –και με τα παράγωγά της, όπως ο χαρακτηρισμός «ιστορικός», αλλά αυτό είναι άλλη, μεγάλη συζήτηση. 

Επιστροφή στο θέμα μας, λοιπόν: συκοφάντηση, καταστολή, απειλές είναι μερικές μόνο από τις τακτικές που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει το διαρκώς διογκούμενο κύμα καταλήψεων, έχοντας ως σύμμαχό της και πολλά ΜΜΕ: ΜΜΕ που υποβάθμισαν το θέμα με τις μάσκες-αλεξίπτωτα, κάνουν ότι δεν βλέπουν πως ακόμη οι σωστές μάσκες δεν έχουν πάει στα σχολεία και οι ανευθυνο-υπεύθυνοι ψάχνουν τις σωστές… προδιαγραφές, ενώ από τις καταλήψεις δεν βλέπουν τα αιτήματα για λιγότερα παιδιά ανά τμήμα, ούτε για υιοθέτηση σοβαρών μέτρων προστασίας από τον κορωνοϊό. Βλέπουν μόνο σπασμένα παράθυρα, καμμένα θρανία και διάφορα τέτοια παρατράγουδα, που ακόμη κι αν υπάρχουν προφανώς δεν είναι ευρείας κλίμακας και δεν χαρακτηρίζουν το κύμα των καταλήψεων που απλώνεται σε όλη τη χώρα. 

Δεν βλέπουν, όμως, το αίτημα για 15 παιδιά ανά τάξη –κάτι που ζητούν πρώτοι οι επιστήμονες. Δεν βλέπουν ότι σε πολλά σχολικά συγκροτήματα, μία σχολική καθαρίστρια καλείται να καθαρίσει και να απολυμάνει –σχολαστικά, που έλεγε και η διαφήμιση- δεκάδες τάξεις, εκατοντάδες σκαλιά, πολλά μπάνια, δεκάδες πόμολα και ποιος ξέρει τί άλλο. Δεν βλέπουν ούτε καν το αίτημα να μην συζητηθεί η υποχρεωτική στράτευση στα 18 –παρότι είναι στις πρώτες θέσεις της επικαιρότητας. 

Πρόκειται, μ’ άλλα λόγια, για βασικά αιτήματα που είναι αυτονόητα και ουδείς δικαιούται να τα απαξιοί. Κι όμως, το υπουργείο Παιδείας συνεχίζει να έχει κλειστά μάτια και αφτιά. Συνεχίζει να θέτει ως όρο να τελειώσουν οι καταλήψεις για να ξεκινήσει ο διάλογος. Και ταυτοχρόνως, «απειλεί» πως θα τιμωρήσει τα παιδιά, που θα «πληρώσουν» τις καταλήψεις και τα αιτήματά τους με τηλεργασία και κυρίως με το να χάσουν τις αργίες και το Σάββατό τους. 

Και κάπως έτσι, το μέτωπο των καταλήψεων διευρύνεται. Και κάπως έτσι,  η κυβέρνηση κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Και κάπως έτσι, πολλές φορές στο παρελθόν το μαθητικό κίνημα αποδείχθηκε μία απρόβλεπτη μπαρουταποθήκη που πυροδότησε εξελίξεις. Ας αφήσουμε, λοιπόν, την κυβέρνηση, να παίζει με τα σπίρτα. 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ