Πολλά είναι τα σύννεφα, που μαζεύονται, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο διεθνή περίγυρο. Δύο φαινομενικά ασύνδετα γεγονότα, που σημάδεψαν την έναρξη της Σαρακοστής, οι περιφερειακές εκλογές στην Γερμανία και η νέα, πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση στην Τουρκία, έρχονται να επιδεινώσουν δραματικά, την ήδη βαριά ατμόσφαιρα.
Η θεαματική άνοδος της Ακροδεξιάς, στην ίδια την Γερμανία, αλλά και η μετατροπή της Τουρκίας, σχεδόν, σε «εμπόλεμη ζώνη», πέραν της προφανούς, αυτοτελούς σημασίας, απειλούν να «τινάξουν στον αέρα» και τις όποιες ελπίδες, για εκτόνωση της ασφυκτικής πίεσης, που δέχεται, μονομερώς πλέον, η χώρα μας, εξαιτίας των ανεξέλεγκτων προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών. Είναι προφανές, πως η ήττα της κ. Μέρκελ, κυρίως, η άνοδος-σοκ της Ακροδεξιάς, σε μια χώρα που προσπαθεί ακόμη να «ξορκίσει» το «φάντασμα» του ναζιστικού παρελθόντος της, στο βαθμό που συνδέεται άμεσα, αν όχι αποκλειστικά, με το προσφυγικό ζήτημα, προδικάζει, σχεδόν, τα όρια στα οποία θα είναι δυνατό να κινηθεί η κρίσιμη Σύνοδος Κορυφής. Ακόμη και αν δεχθούμε ότι ήταν ειλικρινής η ρητορική της κ. Μέρκελ (πράγμα για το οποίο είχαμε εκφράσει εξ αρχής αμφιβολίες) περί «ανοιχτών συνόρων» κ.λ.π., είναι απολύτως βέβαιο πως, κάτω από την τεράστια εσωτερική πίεση που δέχεται, πως θα σκληρύνει ακόμη και σε φραστικό επίπεδο τη στάση της.
Ακόμη πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα, μετά το νέο, τυφλό βομβιστικό χτύπημα στην Τουρκία. Το γεγονός ότι η νέα, πολύνεκρη, τρομοκρατική επίθεση, που πραγματοποιήθηκε στην «καρδιά» της τουρκικής πρωτεύουσας (κάτι αντίστοιχο της δικής μας Βασιλίσσης Σοφίας), παρά τα «δρακόντεια» μέτρα ασφαλείας, καθιστά τη χώρα συνώνυμο της ανασφάλειας. Ειδικά, μάλιστα, στη νοτιοανατολική Τουρκία, όπου πλειοψηφεί το κουρδικό στοιχείο, οι συνθήκες είναι κατά κυριολεξία πολεμικές και η κατάσταση επιβαρύνθηκε ακόμη περισσότερο, μετά τους χθεσινούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, σε αντίποινα για την επίθεση, μια και η τουρκική κυβέρνηση έσπευσε και πάλι να «ενοχοποιήσει» το PKK, με ότι τούτο σημαίνει. Στο σκηνικό αυτό, να προσθέσουμε και το ότι η κυβέρνηση Ερντογάν-Νταβούτογλου, βρήκε την ευκαιρία για περαιτέρω περιστολή των, ήδη «κουτσουρεμένων», ατομικών και συλλογικών ελευθεριών, με πρώτο στόχο και πάλι το Διαδίκτυο. Αντιλαμβάνεται κανείς, ότι με μια χώρα, ανασφαλή και με έκδηλα αντιδημοκρατικό καθεστώς, οποιαδήποτε συμφωνία, για επιστροφή προσφύγων, καθίσταται ακόμη πιο δύσκολη και αμφισβητήσιμη.
