Της Ελένης Τσερεζόλε
Σήψη. Η πρώτη, η μόνη λέξη που έρχεται στο μυαλό βλέποντας και
διαβάζοντας την είδηση για τη διακοπή της παράστασης του stand up
κωμικού Χριστόφορου Ζαραλίκου με τίτλο «200 χρόνια δανεικά», που
επιχείρησε να κάνει ομάδα αγνώστων με επικεφαλής τηλεπαρουσιάστρια
το βράδυ της Πέμπτης! Ένα γεγονός που σοκάρει μεν, είναι
αποκαλυπτικό του ζοφερών εξελίξεων που είναι σήμερα σε εξέλιξη στη
χώρα όπου η κυβέρνηση Μητσοτάκη είτε λειτουργεί ως παρατηρητής,
είτε ασχολείται με τα συμφέροντα ημετέρων –από την υγεία ως την
παιδεία και ενέργεια. Την ίδια ώρα η κοινωνία μοιάζει να έχει
εισέλθει σε μία χρονοκάψουλα με προορισμό το χθες, το 1950 κι
ακόμη πιο πίσω.
Δεισιδαιμονίες που πολλαπλασιάζονται, περιρρέων ρατσισμός,
υποχώρηση της χώρας στον δείκτη ελευθερίας του Τύπου,
«πνευματικοί» αμφίβολης πνευματικότητας που, αγνοώντας την Ιερά
Σύνοδο και τον Αρχιεπίσκοπο, καλούν το ποίμνιο τους να μην
εμβολιαστεί γιατί «κάνει κακό», αυτόκλητοι προστάτες του
Συντάγματος και του άρθρου 120 (ακροδεξιάς κοπής κακέκτυπο του
αγώνα της δημοκρατικής παράταξης το 1960 για το ακροτελεύτιο τότε
άρθρο 114 του Συντάγματος) που εισβάλλουν, απειλώντας, σε
καταστήματα που τηρούν τους υγειονομικούς όρους. Και μία
επικίνδυνη κυβέρνηση που αντί να δίνει λύσεις, επιτείνει το
πρόβλημα, διχάζοντας. Χωρίς να σπάει το ακροδεξιό, υπερσυντηρητικό
απόστημα του αντιμβολιαστικού πυρήνα: συγκοινωνούντα δοχεία γαρ οι
ακροδεξιοί αντιεμβολιαστές και οι Μακεδονομάχοι. Είναι και οι
εκλογές μπροστά και μάλιστα με απλή αναλογική που ανακατεύει την
τράπουλα.
Σε αυτό το φόντο, προστέθηκε η απόπειρα διακοπής της παράστασης με
οργανωμένο τρόπο, λόγω της σάτιρας σε συγκεκριμένο επιχειρηματία.
Η τηλεπαρουσιάστρια που πρωτοστάτησε κατηγορούσε τον καλλιτέχνη
ότι είπε «λέξεις και φράσεις οι οποίες, όμως, δεν αναφέρονται στην
παράσταση», όπως τόνισε ο ίδιος.
Και παρά την ενθαρρυντική αντίδραση των θεατών που έδιωξαν τους εισβολείς, το μαύρο εξαπλώνεται. Μαύρο, το χρώμα της σήψης…
