Οι επωφελούμενοι από τον πακτωλό των εισοδημάτων της άνομης παραοικονομίας, δεν καταβάλουν στο ελληνικό δημόσιο ούτε ένα ευρώ άμεσο φόρο. Επιστημονικές εργασίες που έχουν εκπονηθεί από αξιόλογους έλληνες ερευνητές, προσδιορίζουν το μέγεθος της έκνομης παραοικονομίας από 30% έως 45% επιπλέον του επίσημου ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) της ελληνικής οικονομίας. Οι άνομες παραοικονομικές δραστηριότητες πήραν μεγάλες διαστάσεις μετά το 1974, δηλαδή μετά την διακυβέρνηση της χώρας από το δικομματικό καθεστώς ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Ας υποτεθεί ότι η παράνομη παραοικονομία αντιπροσωπεύει το 35% του ΑΕΠ της εθνικής μας οικονομίας. Το αθροιστικό σύνολο του ΑΕΠ της περιόδου 1974-2015 ανήλθε σε 4.790 δις €. Αυτό σημαίνει ότι την περίοδο 1974-2015, τα παράνομα εισοδήματα της παραοικονομίας που δεν δηλώθηκαν στις φορολογικές αρχές και άρα δεν συνυπολογίστηκαν στο επίσημο ΑΕΠ των 4.790 δις, εκτιμώνται σε 1.677 δις € (4.790×35%=1.677). Τα παράνομα εισοδήματα των 1.677 δις €, κάποιοι τα εισέπραξαν και δεν κατέβαλαν άμεσους φόρους. Αν αυτά τα παράνομα εισοδήματα είχαν δηλωθεί στην εφορία και υποθέτοντας έναν μέσο φορολογικό συντελεστή 30%, τότε στα ταμεία του Υπουργείου Οικονομικών θα έμπαιναν άμεσοι φόροι 503 δις €. Δηλαδή, την περίοδο 1974-2015 οι διαφεύγοντες φόροι λόγω φοροδιαφυγής στο σκέλος της άμεσης φορολογίας, εκτιμώνται αθροιστικά σε 503 δις €. Το 2015 το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης αναμένεται να διαμορφωθεί σε 327 δις €. Αν η άνομη παραοικονομία αποτελούσε το 10% και όχι το 30% ή το 40% του ΑΕΠ της ελληνικής οικονομίας, αντιλαμβάνεστε ότι το δημόσιο χρέος της χώρας θα ήταν σήμερα το πολύ 50 δις € και η πατρίδα μας δεν θα είχε κανέναν ξένο τοκογλύφο στο σβέρκο της.
Σε επανειλημμένες αναλύσεις μας από τη θέση αυτή, επισημαίνουμε ότι η διαχρονική αύξηση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας είναι προϊόν διαπλεκόμενων πολιτικοοικονομικών συμφερόντων, που άρρηκτα συσχετίζονται με τα κανάλια της άνομης παραοικονομίας. Αν δεν κτυπηθούν στη ρίζα τους, τα πολιτικοοικονομικά κυκλώματα που εκτρέφουν τα φαινόμενα διαφθοράς στον δημόσιο βίο της χώρας, το κρατικό χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται αλματωδώς και ανεξέλεγκτα, ακόμα και στην υποθετική περίπτωση που οι αναπτυξιακοί ρυθμοί της ελληνικής οικονομίας ήταν γύρω στο 5%. Να σκεφτείτε ότι την περίοδο 1994-2008, που ο μέσος ετήσιος αναπτυξιακός ρυθμός της Ελλάδας προσέγγισε το 4%, το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης από 98 αναρριχήθηκε σε 262 δις €, δηλαδή αυξήθηκε 2,7 φορές. Γιατί όμως την περίοδο 1994-2008, που μετά την Ιρλανδία η Ελλάδα είχε τον υψηλότερο αναπτυξιακό ρυθμό στην Ευρώπη, το δημόσιο χρέος συνέχιζε την ανεξέλεγκτη ανοδική του πορεία;
Η απάντηση είναι οφθαλμοφανής. Οι υπερβάσεις των πολλών δις € στα ολυμπιακά έργα, οι μίζες δεκάδων δις € στα εξοπλιστικά προγράμματα, οι αναθέσεις υπερτιμολογημένων δημοσίων έργων εκατοντάδων δις € σε κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, η μόνιμη ανάληψη των κρατικών προμηθειών από τους εθνικούς νταβαντζήδες, κ.λπ., συνθέτουν τη βιομηχανία διαφθοράς που στήθηκε από το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο, εκτοξεύοντας έτσι τα κρατικά ελλείμματα και κατά προέκταση το δημόσιο χρέος σε αστρονομικά επίπεδα. Ποιοι έφαγαν τα εκατοντάδες δις ευρώ από τις μίζες, τα θαλασσοδάνεια και τις τρομακτικές υπερβάσεις των δημοσίων έργων και των κρατικών προμηθειών; Εμφανώς οι καρεκλοκένταυροι της εξουσίας, τα golden boys των τραπεζών, οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, οι εργατοπατέρες συνδικαλιστές, κ.λπ. Αυτοί λεηλάτησαν τα δημόσια-τραπεζικά ταμεία και το 2009 χρεοκόπησαν τη χώρα. Και έχει το θράσος η κλεπτοκρατία της περιόδου 1974-2014, να ζητά από τον ελληνικό λαό να ψηφίσει το διαφθορείο της ΝΔ. ΣΥΡΙΖΑ και πάλι ΣΥΡΙΖΑ.
