Το αριστούργημα του εξπρεσιονιστή ζωγράφου Έντβαρτ Μουνκ, που αναπαριστά μια βασανισμένη φιγούρα με φόντο έναν κατακόκκινο σαν αίμα ουρανό, συμβολίζει για πολλούς τη συντριβή του ανθρώπινου είδους κάτω από το βάρος του υπαρξιακού τρόμου, αποτελεί έναν από τους πιο διάσημους ΄πίνακες ζωγραφικής στον κόσμο.
Ειδικότερα, το αριστούργημα του εξπρεσιονιστή ζωγράφου Έντβαρτ Μουνκ, που αναπαριστά μια βασανισμένη φιγούρα με φόντο έναν κατακόκκινο σαν αίμα ουρανό, συμβολίζει για πολλούς τη συντριβή του ανθρώπινου είδους κάτω από το βάρος του υπαρξιακού τρόμου.
Ο Νορβηγός ζωγράφος δημιούργησε τέσσερις εκδοχές του πιο διάσημου έργου του το διάστημα 1893-1910, αλλά η πιο γνωστή από αυτές φιλοξενείται στο Εθνικό Μουσείο της χώρας τους. Αυτή, η πιο διάσημη έκδοση, δεν είναι απλώς η παλαιότερη αλλά διαφέρει από τις άλλες και εξαιτίας ενός παράξενου λευκού λεκέ, κοντά στον δεξί ώμο της κεντρικής φιγούρας.
Ο επίμαχος λευκός λεκές
Για πάνω από έναν αιώνα, η πιο διαδεδομένη θεωρία για αυτόν τον λεκέ ήταν ότι επρόκειτο για κουτσουλιά πουλιού, αφού ο Μουνκ συνήθιζε να ζωγραφίζει έξω, στο χιόνι, κάτω από ένα ξύλινο υπόστεγο που προστάτευε ελάχιστα τα έργα του.
Άλλη μία θεωρία υποστήριζε ότι είτε ο ίδιος ο ζωγράφος είτε κάποιος άλλος είχε λερώσει κατά λάθος τον πίνακα με λευκή μπογιά.
Ωστόσο, μόλις πρόσφατα και μετά από εκτενή έρευνα, μια ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Δρ. Γκεερτ βαν ντερ Σνικτ κατάφερε να αποκαλύψει την αλήθεια, δηλ. ότι ο παράξενος λεκές δεν είναι ούτε μπογιά ούτε περιττώματα πουλιού, αλλά σταγόνα από κερί που είχε κυλήσει κατά λάθος πάνω στον πίνακα.
