Της Ελένης Τσερεζόλε
Κάποιες φορές ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία κατηγορείται για αντιπολίτευση με ξύλινο, καμιά φορά, τεχνοκρατικό λόγο, που δεν γίνεται άμεσα κατανοητός από τους πολίτες. Η προχθεσινή ομιλία στη Βουλή της πρώην υπουργού και σήμερα Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Όλγας Γεροβασίλη, στη συζήτηση για το νομοσχέδιο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη κατά των δημόσιων πανεπιστημίων, ήταν η περί του αντιθέτου απόδειξη. Με έντονη συγκινησιακή φόρτιση, η κ. Γεροβασίλη, απευθυνόμενη στην υπουργό Παιδείας, είπε: «κ. Κεραμέως, έχω δύο παιδιά στο πανεπιστήμιο, σας εύχομαι και τα δικά σας παιδιά μεγαλώνοντας να έχουν μια τέτοια πορεία. Δεν δέχομαι, όμως, να τα αντιμετωπίζετε ως υπόπτους. Και δεν δέχομαι να τα παρακολουθείτε. Τα έχω μεγαλωμένα ελεύθερα, με ό,τι δυσκολία έχει ο κάθε γονιός. Δεν το δέχομαι».
Νωρίτερα, η Ο. Γεροβασίλη είχε ασκήσει σκληρή κριτική στην κυβέρνηση για τους ειδικούς φρουρούς, λέγοντας ότι «η Αστυνομία δεν τους ήθελε ποτέ γιατί αισθάνονται ότι κινδυνεύουν και οι ίδιοι οι Αστυνομικοί την ώρα που επιχειρούν μαζί με άσχετους και ανειδίκευτους». Η ίδια πρόσθεσε ότι η Αστυνομία «δεν θέλει να μπει μέσα στα πανεπιστήμια, γιατί ξέρει ότι θα έχει να κάνει με παιδιά 18 και 20 ετών που φυσικά στη συντριπτική πλειοψηφία τους δεν είναι παραβατικά».
Η Ο. Γεροβασίλη παρατήρησε ότι θα ήταν πιο χρήσιμο η κυβέρνηση να αφιέρωνε όλη «αυτή τη μεγάλη προσπάθεια» που κάνει για να βάλει την αστυνομία μέσα στα πανεπιστήμια, για να αντιμετωπίσει το έγκλημα, την παραβατικότητα στις γειτονιές, με τις δυσκολίες που υπάρχουν. Έτσι ώστε ο πολίτης «να αισθανθεί την αστυνομία δίπλα του και όχι απέναντί του». Κάτι που δυστυχώς θα συνεχίσει να γίνεται από μια αυταρχικά αμετανόητη κυβέρνηση, όπως φάνηκε και από το πρόσφατο ρεσιτάλ αστυνομικής βίας κατά των διαδηλωτών στα συλλαλητήρια κατά του νομοσχεδίου-εκτρώματος σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
