Όπου λοιπόν, στο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης θα μετάσχει φέτος – στις 16 Ιουνίου – ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ. Πρόκειται για την ίδια εκείνη διοργάνωση στην οποία μετείχε πριν ένα χρόνο (με μερικά 24ωρα διαφορά…) ο δικός μας Αλέξης Τσίπρας. εκεί όπου διέπραξε το ιστορικό εκείνο “Είμαστε λαός της θάλασσας, δεν φοβόμαστε να ξανοιχτούμε σε καινούργιες θάλασσες για να φτάσουμε σε ασφαλέστερα λιμάνια”. αλλά και όπου θύμισε ότι “Η Ελλάδα βρίσκεται στο (γεωγραφικό) επίκεντρο κρίσεων και εντάσεων, διατηρεί όμως τον ρόλο της ως πόλος σταθεροποίησης στην περιοχή”.
Η παρουσία Γιουνκέρ στην Αγία Πετρούπολη θα είναι λίγες μέρες προτού φθάσει η κρίσιμη μέρα ανανέωσης – ή: μη ανανέωσης. ή: χαλάρωσης – των κυρώσεων της Δύσης απέναντι στην Ρωσία. Λόγος για τον οποίο πολύ μουρμουριστά ανέβηκε συζήτηση για την προοπτική “κινητικότητας “στο μέτωπο των κυρώσεων. Συνάντηση Γιουνκέρ-Πούτιν μάλλον θα πραγματοποιηθεί, αλλά δεν έχει κλειστεί/σιγουρευτεί ακόμη. Οι επίσημες τοποθετήσεις των εκπροσώπων των δυο πλευρών – του Νμίτρι Πεσκόφ του Κρεμλίνου, του Μαργαρίτη Σχοινά των Βρυξελλών – έσπευσαν να υποβαθμίσουν/συμμαζέψουν τις προσδοκίες. Ο πρώτος, αρκετά κοφτός, εξήγησε ότι “δεν θα ήταν υπερβολικά αισιόδοξος”. ούτε “θα έψαχνε για ενδείξεις προόδου σε κάθε βήμα που κάνει η ΕΕ”. Κράτησε μόνο ως θετικό στοιχείο “την ετοιμότητα και επιθυμία για διάλογο”. Ο δεύτερος, πάλι, διευκρίνισε ότι “δεν υπάρχει τίποτε το ασυμβίβαστο” ανάμεσα στην επίσκεψη Γιουνκέρ και την προσεχή απόφαση σχετικά με τις εις βάρος της Ρωσίας κυρώσεις.
Θα μπορούσε κανείς απο του Μαξίμου να πει ότι ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος στην χθεσινή /προχθεσινή επίσκεψη Πούτιν στην Αθήνα στάθηκε στην “αναβάθμιση του πολιτικού διαλόγου για τις περιφερειακές εξελίξεις” (που υιοθετήθηκε και στο “κείμενο πολιτικής Διακήρυξης” των μερών…), θεωρώντας ότι μπορεί να συμβάλει στην προώθηση των σχέσεων ΕΕ-Ρωσίας (αν μη και ΝΑΤΟ-Ρωσίας) είχε δει τον ρου των πραγμάτων.
Όσο όμως και αν θεωρούμε ότι κάποιον ρόλο θα αφεθεί να διαδραματίσει στα σκηνικά των Μεγάλων η Ελλάδα, ήδη ο σκληρός πυρήνας της Ευρώπης (=η Γερμανία) έχει σοβαρά μετατοπίσει την θέση της σε σχέση με τις ΑμερικανοΒρετανικές επιλογές και τις ευαισθησίες/φοβίες των χωρών του πρώην Ανατολικού μπλοκ: η τοποθέτηση του Γερμανού ΥΠΕΞ Φράνκ-Βάλτερ Στάϊνμαγιερ ότι “η απομόνωση ουδέποτε οδήγησε πουθενά, ενώ εντέλει ο διάλογος είναι αυτός που έχει σημασία” δείχνει την κατεύθυνση. “Οι κυρώσεις δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός”, συνεπώς χρειάζονται “πιο έξυπνοι” περιορισμοί. Ήδη υπάρχει υπόσχεση της Γαλλίας ότι το Παρίσι “θα εργασθεί για την άρση των κυρώσεων” ενώ στο Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης θα μετάσχει και ο Ιταλός Πρωθυπουργός Ματτέο Ρέντσι και (σύμφωνα με την Ιζβέστια) θα ανακινήσει το ζήτημα των Ρωσικών αντίμετρων στα τρόφιμα – τα οποία πλήττουν αισθητά τις Ιταλικές + Οπότε… οι δηλώσεις Νίκου Ξυδάκη από το ΥΠΕΞ και Βαγγέλη Αποστόλου από το ΥΠΑΑΤ για το θέμα των κυρώσεων, ίσως βρεθούν και αυτές “εντός”…
