Της Ελένης Τσερεζόλε
Είναι γνωστό ότι στις κρίσιμες ώρες ενός τόπου φαίνονται και κρίνονται οι ηγέτες. Από τον τρόπο που αντιδρούν στις δύσκολες εξελίξεις, από τις πρωτοβουλίες που λαμβάνουν, από τις προτάσεις που καταθέτουν για να πάνε τα πράγματα μπροστά με τα λιγότερα προβλήματα και με τη στήριξη της κοινωνίας στα δύσκολα. Είναι η στάση που εμπράκτως τηρεί ο Αλέξης Τσίπρας, ειδικά τώρα που η κυβέρνηση της «αριστείας» επιδεικνύει ένα άκρως επικίνδυνο συνδυασμό ανικανότητας και ιδεοληπτικών πολιτικών, που πλέον έχει αρχίσει και βαραίνει πολύ στην κοινωνία μας.
Χωρίς καμία διάθεση τυμβωρυχίας, όπως έκανε ως Αξιωματική Αντιπολίτευση η ΝΔ, και όπως συνεχίζει να κάνει (όπως φάνηκε από την εξωφρενικά απαράδεκτη ανάρτηση του Εκπροσώπου Τύπου της, που συνδύασε τους θανάτους της πανδημίας με τη… δημοφιλία Μητσοτάκη), ο ΣΥΡΙΖΑ–Προοδευτική Συμμαχία, δια στόματος Τσίπρα, κάνει τη διαφορά. Έδειξε ότι βρίσκεται στο ύψος των περιστάσεων, ότι δεν ενδιαφέρεται για ψηφοθηρία σε περίοδο τόσο οξείας υγειονομικής κρίσης.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η πρόταση που έκανε για σύγκληση του Συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας και κοινά αποδεκτό υπουργό Υγείας. Μια πρόταση που απορρίφθηκε χθες από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, χωρίς πραγματικά επιχειρήματα, μόνο με προσβλητικό λόγο. «Το κακό για την χώρα είναι ότι δεν έχει αντιπολίτευση, αντίθετα έχει υπουργό Υγείας που εκπληρώνει με επιτυχία το έργο του», είπε προσθέτοντας ειρωνικά το ρητορικό ερώτημα αν θα κρίνουν οι πολιτικοί αρχηγοί τα επιδημιολογικά δεδομένα.
Η αντίδραση αυτή ήταν δυστυχώς αναμενόμενη από μια εξουσία που κάθε μέρα που περνάει αποκαλύπτεται, τραγικά, πόσο κατώτερη των περιστάσεων είναι… Και κατά της πανδημίας προτάσσει τα… αστυνομικά μέτρα και όχι τη στήριξη του ΕΣΥ. Καθείς και τα όπλα του…
