Το άρθρο της “Βίβλου” του νεοφιλελευθερισμού, των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, με την υπογραφή της επί χρόνια ανταποκρίτριάς τους στην Αθήνα, Κάριν Χόουπ, δεν είναι απλά αποκαλυπτικό. Δείχνει ότι η κυβέρνηση έχει υπερβεί ένα όριο, το οποίο σχετίζεται με το μείζον ζήτημα της αντιμετώπισης της διαφθοράς. Αναδεικνύει σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε ένα κοινό που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί… φιλο-ΣΥΡΙΖΑ, την ευνοϊκή, εκ μέρους της συντηρητικής κυβέρνησης, αντιμετώπιση υποδίκων επιχειρηματιών, τραπεζιτών, εφοπλιστών που ελέγχονται για ξέπλυμα, έτσι ώστε να μπορούν να πάρουν πίσω τα δεσμευμένα χρήματά τους.
Ως “οπισθοδρόμηση” στο κρίσιμο θέμα του ξεπλύματος χρήματος, χαρακτηρίζει η βρετανική εφημερίδα, τις ρυθμίσεις της ΝΔ… Οι δικαιολογίες του κυβερνητικού εκπροσώπου και η σχετική επιστολή προς στην εφημερίδα, που επιχειρεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, δεν αλλάζουν την ουσία του πράγματος. Το πισωγύρισμα στο θεσμικό πλαίσιο αντιμετώπισης της διαφθοράς. Και δεν είναι διόλου τυχαία και η απροθυμία του πρωθυπουργού να απαντήσει στην επίκαιρη σχετική ερώτηση του Αλέξη Τσίπρα ενώ π.χ. απαντά σε ήδη απαντημένες ερωτήσεις – πάσες βουλευτών του ΚΙΝΑΛ (π.χ. για τη διαχείριση απορριμμάτων)…
Η αντιμετώπιση της διαφθοράς δεν έχει κομματικό πρόσημο- πλήττει ευθέως τη Δημοκρατία. Η χαλαρότητα και η ελαστικότητα της κυβέρνησης απέναντι στα οικονομικά εγκλήματα των “λευκών κολάρων” αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα του πως εννοεί η ελληνική νεοδεξιά την άσκηση εξουσίας. Η κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις για την πολιτική της επιλογή να μοιράσει τέτοιου είδους “δωράκια” σε ημετέρους… Τα “πως” και τα “γιατί” μιας ύποπτης χαλαρότητας που “παντρεύεται” άριστα με τον κλιμακούμενο κυβερνητικό αυταρχισμό κατά των νέων
