Της Ελένης Τσερεζόλε
Το παράδειγμα του Φραγκλίνου Ρούζβελτ χρησιμοποιεί πλέον, σύμφωνα με «διαρροή» σε φιλική της ΝΔ, ιστοσελίδα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θέλοντας να σκιαγραφήσει τις πρώτες κινήσεις της πρωθυπουργίας του – αν βέβαια οι πολίτες του δώσουν την Κυριακή το «πράσινο φως» για κάτι τέτοιο. Μαθαίνουμε έτσι ότι ο Μητσοτάκης ο νεότερος σκοπεύει να ακολουθήσει (λέμε τώρα) τα βήματα του 32ου Αμερικανού Προέδρου των ΗΠΑ, που ανέλαβε τα ηνία της χώρας του σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή – μετά από το Κραχ του 1929 και την ακόλουθη μεγάλη ύφεση. Τότε ο Ρούζβελτ είχε κάνει λόγο για μια «νέα κοινωνική συμφωνία με τον αμερικανικό λαό», ως «κάλεσμα στα όπλα».
Για ποια «κοινωνική συμφωνία» και τι είδους «κάλεσμα στα όπλα» μπορεί να κάνει λόγο ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Να αναφερόταν άραγε στην ισοπέδωση και την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης που προωθεί; Στην κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων; Στην κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου; Στην ισοπέδωση των «εμποδίων», που σχετίζονται με τα δικαιώματα των εργαζομένων, για την «ανάπτυξη»; Για όσους γνωρίζουν πραγματικά την ιστορία των ΗΠΑ, οι βλέψεις και οι προθέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη πόρρω απέχουν από εκείνες του Ρούζβελτ, όταν αναλάμβανε τα ηνία της χώρας του σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία. Το γεγονός και μόνο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το περιβάλλον του κάνουν διαρροές που παραπέμπουν στο «πρόγραμμα των 100 ημερών» του… Ρούζβελτ, δείχνει, όχι απλά απώλεια του μέτρου αλλά και έλλειψη ρεαλισμού και επαφής με την πραγματικότητα. Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Κωνταντίνος Μπογδάνος και ο Σταμάτης Πουλής (πρώην πρόεδρος των εργαζομένων του αμαρτωλού ΚΕΕΛΠΝΟ) είναι ποτέ δυνατόν να εκπονήσουν ένα πρόγραμμα ανάκαμψης του τόπου με όρους κοινωνικής αλληλεγγύης και δικαιοσύνης, όπως έκανε ο Ρούζβελτ; Και μόνο η χρήση του ονόματος του σημαντικού Αμερικανού Προέδρου, από τη σημερινή ΝΔ, και ό,τι αυτή εκφράζει σε επίπεδο οικονομίας και κοινωνίας, αποτελεί απλά ύβρη προς έναν ξεχωριστό πολιτικό, που αποτελεί σημείο αναφοράς των προοδευτικών ανθρώπων εντός αλλά κι εκτός ΗΠΑ. Γιατί είναι εύκολο να κάνεις διαρροές περί «κοινωνικού συμβολαίου». Τ
ο δύσκολο είναι να δώσεις τα εχέγγυα της εφαρμογής του. Και η σημερινή ΝΔ με όλα τα βαρίδια που κουβαλάει (και επιμελώς επιχειρεί να αποκρύψει μέχρι την Κυριακή), μόνο για «κοινωνικό συμβόλαιο», δεν μπορεί να μιλάει… Ολίγη εγκράτεια αλλά και σεβασμός στην Ιστορία δεν θα έβλαπτε… Γιατί αρκετές φορές αυτού του είδους οι συγκρίσεις δεν προκαλούν μόνο θυμηδία, αλλά γυρίζουν και μπούμερανγκ στους εμπνευστές τους…
