Κυνισμός και αγένεια

Ολοι πια έχουν καταλάβει και έχουν εξοικειωθεί με τον ιδιαίτερο τρόπο, με τον οποίο ο Αμερικανός πρόεδρος αντιλαμβάνεται την άσκηση του υψηλού του αξιώματος. Η προχθεσινή του «παράσταση», ωστόσο, ενώπιον του Ελληνα πρωθυπουργού, επιβάλλει την ιδιαίτερη μνεία καθώς μας αγγίζει, έστω και έμμεσα. Κατ` αρχήν, η επιβεβαίωση του ασύνορου κυνισμού του, που έχει «κουρελιάσει» ακόμη και τα στοιχειώδη του διπλωματικού πρωτοκόλλου. Το να επαίρεσαι για τη δολοφονία κάποιου άλλου-όποιος κι αν είναι αυτός-με το επιχείρημα μάλιστα ότι όλοι πρέπει να αισθανόμαστε ανακουφισμένοι, ειλικρινά μας ξεπερνά. Γνωστή είναι επίσης η έλλειψη στοιχειώδους ευγένειας του Αμερικανού προέδρου, ακόμη και απέναντι σε ξένους ηγέτες, που τυχαίνει να μη συμπαθεί. Προχθές, όμως, ξεπέρασε και τον εαυτό του, καθώς, επί 20 λεπτά, αγόρευε για θέματα αποκλειστικά αμερικανικού ενδιαφέροντος, αγνοώντας προκλητικά τον φιλοξενούμενο του, Ελληνα πρωθυπουργό. Το ότι ο κος. Μητσοτάκης αισθάνθηκε άβολα, κατέστη εμφανές και από την απέλπιδα προσπάθεια του, να παρεμβληθεί στον ακατάσχετο μονόλογο του Αμερικανού προέδρου. Όμως η εικόνα έμεινε και δεν ήταν καθόλου κολακευτική, για την Ελλάδα.