Τον τελευταίο καιρό, οι εκδηλώσεις λατρείας στο πρόσωπο του Σι Τζινπίνγκ, έχουν λάβει μεγάλες διαστάσεις στην κομμουνιστική χώρα: από τις ελαιογραφίες με το πρόσωπό του που κυκλοφορούν στο εμπόριο, μέχρι τα τραγούδια που γράφονται για τον Κινέζο πρόεδρο, τις εκθέσεις που διοργανώνονται προς τιμήν του και τις πανεπιστημιακές σχολές που παίρνουν το όνομά του.
Το πιο πρόσφατο των εκδηλώσεων αυτών είναι ένα «προσκύνημα» που έκαναν αξιωματούχοι του κόμματος σ’ ένα δέντρο που είχε φυτέψει ο Σι πριν από οκτώ χρόνια στην επαρχία Χενάν: πρόκειται για μια Παυλώνια, ένα δέντρο ιθαγενές από την Ασία, το οποίο ενδείκνυται για παραγωγή ξυλώδους βιομάζας, πολύτιμης τεχνικής ξυλείας και ακόμα σαν δέντρο αναδάσωσης και διακόσμησης.
Οι 12 αξιωματούχοι πήγαν εκεί «για να αντλήσουν έμπνευση» από το δέντρο, και «να στοχαστούν προσεκτικά για την αποστολή του ΚΚΚ», σύμφωνα με την ιστοσελίδα της τοπικής οργάνωσης του κόμματος. Ενώ στη συνέχεια άκουσαν ένα ποίημα που είχε γράψει ο Σι για έναν πρώην επικεφαλής του κόμματος στην περιοχή, τον θάνατο του οποίου τη δεκαετία του 1960 είχε αποδώσει ο κρατικός μηχανισμός προπαγάνδας σε «υπερκόπωση».
Η επίσκεψη στο δέντρο του Σι είναι κατά πολλούς ένα ακόμη δείγμα της κουλτούρας προσωπολατρίας, όπως συνέβαινε με τον Μάο.
Ωστόσο, αξιωματούχοι του κόμματος απορρίπτουν, βέβαια, αυτούς τους ισχυρισμούς. Ο ακαδημαϊκός Ζιε Σουντάο παραδέχθηκε ότι ο Σι παίζει έναν «μεγαλύτερο προσωπικό ρόλο» στην πολιτική σκηνή της χώρας, αλλά απέρριψε την άποψη ότι αναβιώνει η τυφλή λατρεία ενός προσώπου. «Το ΚΚΚ είχε παλαιότερα ενστερνιστεί μια κουλτούρα προσωπολατρείας, αλλά έχει πάρει το μάθημα και δεν νομίζω ότι αυτό θα ξανασυμβεί», είπε.
